Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Page concordance

< >
Scan Original
121 109
122 110
123 111
124 112
125 113
126 114
127 115
128 116
129 117
130 118
131 119
132 120
133 121
134 122
135 123
136 124
137 125
138 126
139 127
140 128
141 129
142 130
143 131
144 132
145 133
146 134
147 135
148 136
149 137
150 138
< >
page |< < (111) of 445 > >|
123111THEOREM. ARIT. ſecunda verò eſſet .5. pro additione ad tertiam partem ſimplicium, tertia autem eſ-
ſet .11. pro additione ad quartam partem ſimplicium, quarta demum eſſet .23. pro
additione quintæ partis ſimplicium, quarum partium .2. 5. 11. 23. ſumma eſt .41. vt
diximus.
Hæc igitur ſumma .41. ſubducenda eſt à numero .100. propoſito, vnde re-
linquetur .59. pro ſumma partium ſimplicium numeri propoſiti, quarum prima erit
2. cum vndecim vigeſimisquartis ex diuiſione huiuſmodi .59. per .24. ſummam par-
tium ſimplicium ex viregulæ de tribus, dicendo ſi .24. prouenit nobis ab .1. prima
partium ſimplicium, à quo proueniet nobis .59?
vnde proueniet à .2. cum vndecim
vigeſimisquartis pro prima parte quæſita, ſecunda verò iuxta propoſitum, erit .6.
cum .22. vigeſimisquartis, tertia autem .12. cum nouem vigeſimisquartis, quarta po­
ſteà .25. cum .18. vigeſimisquartis, quinta demum erit .52. cum .12. vigeſimisquartis,
quarum omnium ſumma erit .100.
STifelius in primo exemplo regulæ falſi, ita inquit.
Quæratur numerus, à cuius dimidio ſubtractæ partes tertia, & quarta relin-
quatur .300.
Ipſe enim ſupponit .300. pro reſiduo cognito alterius numeri incogniti, deinde
accipit .24. pro prima poſitione numeri cogniti, à cuius medietate abſcindit tertiam
& quartam partem ipſius medietatis, vnde remanet .5. qui quidem numerus .5. ex .
22.
quinti vel .15. ſeptimiſe ha-
bebit ad .24. vt .300. ad numerum
168[Figure 168] quæſitum,
quare cum quis multi
plicauerit .300. per .24. & produ-
ctum diuiſerit per .5. proueniet .
1440.
numerus quæſitus, ex vi
regulæ de tribus.
Conſideremus igitur meam di-
ſpoſitionem numerorum huiuſ-
modi exempli, in figura hic ſup-
poſita .F. in qua videre licebit
quo pacto ipſe etiam Stifelius ac
cipiat diuiſorem .5. vt differentiam
errorum & non ut differentiam
duorum conſequentium .5. et .10
ſicuti eſt re uera, ut diuiſor dico,
ex rationibus à me hic ſupra ad-
ductis, quamuis vna & eadem ſit
quantitas neceſſariò ut patet.
ACcipiamus adhuc aliud exemplum à Tartalea propoſitione .9. datum, & oppoſitum
priori;
nam ſicut in illo numerus ſimplex habebatur per ſubtractionem ſum-
mæ numerorum adijciendorum, in hoc fitèconuerſo, hoc eſt per additionem nu-
merorum ſubtrahendorum.
Problema igitur ita ſe habet. Fuit quidam mercator qui habebat aliquot au-
reos, cuius quantitas poſteà quærenda erit, hic enim fecit duo itinera, ut aliquod
dictis aureis mediantibus lucrum faceret, in primo autem itinere duplicauit nume-
rum ſuorum aureorum, ex quibus poſteà conſumpſit .4. pro aliquibus expenſis, in

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index