Benedetti, Giovanni Battista de - Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Scan	Original
141	129
142	130
143	131
144	132
145	133
146	134
147	135
148	136
149	137
150	138
151	139
152	140
153	141
154	142
155	143
156	144
157	145
158	146
159	147
160	148
161	149
162	150
163	151
164	152
165	153
166	154
167	155
168	156
169	157
170	158

123111THEOREM. ARIT. ſecunda verò eſſet .5. pro additione ad tertiam partem ſimplicium, tertia autem eſ-
ſet .11. pro additione ad quartam partem ſimplicium, quarta demum eſſet .23. pro
additione quintæ partis ſimplicium, quarum partium .2. 5. 11. 23. ſumma eſt .41. vt
diximus. Hæc igitur ſumma .41. ſubducenda eſt à numero .100. propoſito, vnde re-
linquetur .59. pro ſumma partium ſimplicium numeri propoſiti, quarum prima erit
2. cum vndecim vigeſimisquartis ex diuiſione huiuſmodi .59. per .24. ſummam par-
tium ſimplicium ex viregulæ de tribus, dicendo ſi .24. prouenit nobis ab .1. prima
partium ſimplicium, à quo proueniet nobis .59? vnde proueniet à .2. cum vndecim
vigeſimisquartis pro prima parte quæſita, ſecunda verò iuxta propoſitum, erit .6.
cum .22. vigeſimisquartis, tertia autem .12. cum nouem vigeſimisquartis, quarta po
ſteà .25. cum .18. vigeſimisquartis, quinta demum erit .52. cum .12. vigeſimisquartis,
quarum omnium ſumma erit .100.

STifelius in primo exemplo regulæ falſi, ita inquit.

Quæratur numerus, à cuius dimidio ſubtractæ partes tertia, & quarta relin-
quatur .300.

Ipſe enim ſupponit .300. pro reſiduo cognito alterius numeri incogniti, deinde
accipit .24. pro prima poſitione numeri cogniti, à cuius medietate abſcindit tertiam
& quartam partem ipſius medietatis, vnde remanet .5. qui quidem numerus .5. ex .
22. quinti vel .15. ſeptimiſe ha-
bebit ad .24. vt .300. ad numerum

168[Figure 168] quæſitum, quare cum quis multi
plicauerit .300. per .24. & produ-
ctum diuiſerit per .5. proueniet .
1440. numerus quæſitus, ex vi
regulæ de tribus.

Conſideremus igitur meam di-
ſpoſitionem numerorum huiuſ-
modi exempli, in figura hic ſup-
poſita .F. in qua videre licebit
quo pacto ipſe etiam Stifelius ac
cipiat diuiſorem .5. vt differentiam
errorum & non ut differentiam
duorum conſequentium .5. et .10
ſicuti eſt re uera, ut diuiſor dico,
ex rationibus à me hic ſupra ad-
ductis, quamuis vna & eadem ſit
quantitas neceſſariò ut patet.

ACcipiamus adhuc aliud exemplum à Tartalea propoſitione .9. datum, & oppoſitum
priori; nam ſicut in illo numerus ſimplex habebatur per ſubtractionem ſum-
mæ numerorum adijciendorum, in hoc fitèconuerſo, hoc eſt per additionem nu-
merorum ſubtrahendorum.

Problema igitur ita ſe habet. Fuit quidam mercator qui habebat aliquot au-
reos, cuius quantitas poſteà quærenda erit, hic enim fecit duo itinera, ut aliquod
dictis aureis mediantibus lucrum faceret, in primo autem itinere duplicauit nume-
rum ſuorum aureorum, ex quibus poſteà conſumpſit .4. pro aliquibus expenſis, in

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
141	129
142	130
143	131
144	132
145	133
146	134
147	135
148	136
149	137
150	138
151	139
152	140
153	141
154	142
155	143
156	144
157	145
158	146
159	147
160	148
161	149
162	150
163	151
164	152
165	153
166	154
167	155
168	156
169	157
170	158

Scan	Original
141	129
142	130
143	131
144	132
145	133
146	134
147	135
148	136
149	137
150	138
151	139
152	140
153	141
154	142
155	143
156	144
157	145
158	146
159	147
160	148
161	149
162	150
163	151
164	152
165	153
166	154
167	155
168	156
169	157
170	158

Scan	Original
141	129
142	130
143	131
144	132
145	133
146	134
147	135
148	136
149	137
150	138
151	139
152	140
153	141
154	142
155	143
156	144
157	145
158	146
159	147
160	148
161	149
162	150
163	151
164	152
165	153
166	154
167	155
168	156
169	157
170	158