Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Page concordance

< >
Scan Original
121 109
122 110
123 111
124 112
125 113
126 114
127 115
128 116
129 117
130 118
131 119
132 120
133 121
134 122
135 123
136 124
137 125
138 126
139 127
140 128
141 129
142 130
143 131
144 132
145 133
146 134
147 135
148 136
149 137
150 138
< >
page |< < (129) of 445 > >|
141129DE PERSPECT. vera altitudo ipſius .M.T. et I.s. duxi ſupponendo eſſe .I. punctum pſpectiuæ ſecundum
antiquos, ideſt angulum ſupremum trianguli antiquorum à punctoq́ue .k. meo duxi
k.f. parallelam ipſi .c.m.p. vſque ad .i.x. in puncto .f. & à puncto à communi ipſis .k.f.
et .i.x. vſque ad .I.s. duxi quoque .A.B. parallelam ipſi .i.x. atque hæc omnia ex more
antiquo præſtiti.
Nunc verò eum conſiderans modum, quem ego de figuris .G.H. antecedentibus
præſcripſi, videndum eſt, an punctum .B. tribus lineis .A.B.I.s. et .R.V. quarum hęc vl
tima à me iam ducta fuit, commune exiſtat, ideſt vtrum .A.B. æqualis exiſtat ipſi .K.
R.
quam ſecundum modum à me adinuentum, reuera ſcimus eſſe deſideratam altitu
dinem in perſpectiua.
Quod tunc à nobis probatum erit, quando rationibus clarè
patebit ipſam .A.B. æqualem eſſe ipſi .f.V.
Quamobrem ducamus .I.f. vſque ad .ω.
lineæ .c.p. vnde ratione ſimilitudinis triangulorum manifeſtè intelligemus, eandem
proportionem eſſe ipſius .m.T. ad .f.V. quæ eſt .m.o. ad .f.o. & eius, quæ eſt .m.o. ad .f.
o.
quæ eſt .ω.I. ad .f.I. & eius, quæ eſt .ω.I. ad .f.I. quæ eſt .x.I. ad .A.I. & eius, quæ eſt .x.
I.
ad .A.I. quæ eſt .x.s. ad .A.B. ideſt vt eius, quæ eſt .m.T. ad .A.B. ſed idem quoque; erat
de .m.T. ad .f.V.
Vnde ſequitur .A.B. æqualem eſſe .f.V. ex .9. quinti Eucli. atque; etiam
ipſi .k.R. quod à nobis propoſitum eſt inquirendum.
CAP. IX.
196[Figure 196]
INstitvens etiam ſermonem de figuris ſu-
perficialibus orizontalibus, ſeu de plantis,
pulcherrimum quendam modum, quem ego ad
locandum quodlibet punctum in perſpectiua,
(degradatum cum fuerit parallelogrammum quod
dam rectangulum, in noſtro plano perpendicula
ri orizonti, quemadmodum in ſuperioribus figu-
ris .A. demonſtrauimus) conſideraui, ſilentio
haud prætereundum eſſe.
Sit igitur in ſubſcripta hîc figura .K. in paralle
logrammo perfecto punctum .b. quod locari debeat
in degradato .e.q.d.r.
Nunc à duobus quorumli-
bet quatuor angulorum .q.u.a.d. ducuntur duæ li-
neæ occultæ .q.g. et .u.f. per punctum .b. vſque ad
latera .q.d. et .u.a. ita tamen vt eorum extremita-
tes .g. et .f. intus cadant inter .q.d. et .u.a. ipſorum
laterum, ideſt vt non ſecent duo latera .q.u. aut .d.
a
.
Deinde punctum .f. inter .q. et .d. coniungatur oc-
cultè cum angulo degradato .e. qui correſpondet .
u.
perfecti, mediante linea .e.f. quæ erit .u.f. degra
dita in noſtro plano.
Deinde ſumatur punctum .
n.
in linea .q.d. tam diſtans à .q. quàm.g. diſtat ab .
u.
ducaturq́ue linea .i.n. quæ lineam .e.r. in puncto
c. diuidet, quod exijs, quæ ſuperius iam diximus
ad ipſum .g. referetur.
Ducendo poſtea lineam oc
cultam .q.c. patebit eam correſpondere lineæ .q.g. quæ ſecans lineam .e.f. in puncto .
t.
hoc, communi ſcientiæ ratione, reſpondebit ipſi .b. vt omnes cognoſcent.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index