Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Page concordance

< >
Scan Original
141 129
142 130
143 131
144 132
145 133
146 134
147 135
148 136
149 137
150 138
151 139
152 140
153 141
154 142
155 143
156 144
157 145
158 146
159 147
160 148
161 149
162 150
163 151
164 152
165 153
166 154
167 155
168 156
169 157
170 158
< >
page |< < (135) of 445 > >|
    <echo version="1.0">
      <text type="book" xml:lang="la">
        <div xml:id="echoid-div7" type="body" level="1" n="1">
          <div xml:id="echoid-div308" type="chapter" level="2" n="2">
            <div xml:id="echoid-div328" type="section" level="3" n="12">
              <p>
                <s xml:id="echoid-s1626" xml:space="preserve">
                  <pb o="135" rhead="DE PERSPECT." n="147" file="0147" xlink:href="http://echo.mpiwg-berlin.mpg.de/zogilib?fn=/permanent/library/163127KK/pageimg/0147"/>
                quam iudicio. </s>
                <s xml:id="echoid-s1627" xml:space="preserve">Tibi quoque conſiderandum relinquo; </s>
                <s xml:id="echoid-s1628" xml:space="preserve">cum rationabilis degrada-
                  <lb/>
                tio eſſe debeat, qua ratione neceſſarium ſit, vt diſtantiæ reſq́ue, in vna &
                  <reg norm="eadem" type="context">eadẽ</reg>
                pro-
                  <lb/>
                portione cum altitudine oculi ad rem degradatam exiſtant? </s>
                <s xml:id="echoid-s1629" xml:space="preserve">Cum poſtea degrada-
                  <lb/>
                uerit
                  <reg norm="quadratum" type="context">quadratũ</reg>
                , is ſcriptor, in figura
                  <var>.d.b.c.e.</var>
                eum bene & ex perſpectiuæ optimis
                  <lb/>
                legibus degradatum fuiſſe probare nititur; </s>
                <s xml:id="echoid-s1630" xml:space="preserve">ſolum probans
                  <var>.d.e.</var>
                æqualem eſſe ipſi
                  <var>.
                    <lb/>
                  E.h.</var>
                  <reg norm="qua" type="wordlist">q̃</reg>
                  <var>.E.h.</var>
                  <reg norm="ſecundum" type="context">ſecundũ</reg>
                ipſum eſt degra datio lateris
                  <var>.c.g.</var>
                &
                  <reg norm="cum" type="context">cũ</reg>
                ſuperius dixerit, ſetria
                  <lb/>
                quadrati plana degradauiſſe, quia
                  <var>.b.E.</var>
                degradat
                  <var>.b.c.</var>
                et
                  <var>.E.h.</var>
                degradat
                  <var>.c.g.</var>
                et
                  <var>.f.
                    <lb/>
                  h.</var>
                degradat
                  <var>.f.g.</var>
                nec quidem de lateribus
                  <var>.b.d.</var>
                et
                  <var>.c.e.</var>
                loquitur, quia ſi
                  <var>.c.g.</var>
                  <lb/>
                perfecti, degradatum eſt in
                  <var>.E.h</var>
                : et
                  <var>.d.e.</var>
                rectè protracta exiſtit, cum ſit æqua-
                  <lb/>
                lis ipſi
                  <var>.E.h.</var>
                cum etiam
                  <var>.b.d.</var>
                et
                  <var>.c.e.</var>
                rectè protractæ eſſe debeant: </s>
                <s xml:id="echoid-s1631" xml:space="preserve">qua de cau-
                  <lb/>
                ſa ipſis
                  <var>.b.E.</var>
                et
                  <var>.f.h.</var>
                quæ, ex ipſo, ſunt degradationes
                  <var>.b.c.</var>
                et
                  <var>.f.g.</var>
                æquales eſſe non de-
                  <lb/>
                bent? </s>
                <s xml:id="echoid-s1632" xml:space="preserve">Poſſet is mihi quidem reſpondere,
                  <reg norm="quod" type="simple">ꝙ</reg>
                hoc pacto nulla ſuperficies clauderetur.
                  <lb/>
                </s>
                <s xml:id="echoid-s1633" xml:space="preserve">Ergo tria latera
                  <var>.b.c</var>
                :
                  <var>c.g.</var>
                et
                  <var>.g.f.</var>
                  <reg norm="non" type="context">nõ</reg>
                benè ſunt degradata,
                  <reg norm="eiusque" type="simple">eiusq́;</reg>
                  <reg norm="proportionalitates" type="simple">ꝓportionalitates</reg>
                ma
                  <lb/>
                lè intellectæ nil probant. </s>
                <s xml:id="echoid-s1634" xml:space="preserve">quia ſi dictæ proportionalitates, nobis tutò promitterent
                  <lb/>
                degradationes, ab eo primum effectas, in linea
                  <var>.b.f.</var>
                eſſe bonas, ergo duæ
                  <var>.b.d.</var>
                et
                  <var>.e.c.</var>
                  <lb/>
                falſæ exiſterent, quarum quælibet maior eſt
                  <var>.b.E.</var>
                et
                  <var>.f.h.</var>
                ex .18. primi Eucli. </s>
                <s xml:id="echoid-s1635" xml:space="preserve">Omitta-
                  <lb/>
                mus etiam quod vbi is ſcribit eam eſſe rationem, aut comparationem ab
                  <var>.A.d.</var>
                ad
                  <var>.b.
                    <lb/>
                  E.</var>
                quæ eſt ab
                  <var>.d.c.</var>
                ad
                  <var>.b.c.</var>
                eandemq́ue eſſe ab
                  <var>.E.h.</var>
                ad
                  <var>.c.g.</var>
                quæ eſt ab
                  <var>.A.E.</var>
                ad
                  <var>.A.c.</var>
                nil
                  <lb/>
                probet; </s>
                <s xml:id="echoid-s1636" xml:space="preserve">nec ſimilitudinem triangulorum, nec aliquam propoſitionem Eucli. citans.
                  <lb/>
                </s>
                <s xml:id="echoid-s1637" xml:space="preserve">In quo excuſari non poteſt, quòd non ſoleat Euclidem, aut alium quemuis autorem
                  <lb/>
                citare, cum vel in ipſo operis principio capite .3. primæ partis, A pollonium
                  <reg norm="Pergeum" type="context">Pergeũ</reg>
                  <lb/>
                  <reg norm="Euclidemque" type="simple">Euclidemq́;</reg>
                , & ſi etiam præter rem, citet. </s>
                <s xml:id="echoid-s1638" xml:space="preserve">Deinde
                  <reg norm="quum" type="context">quũ</reg>
                idem probare vult
                  <var>.d.e.</var>
                æqua
                  <lb/>
                lem eſſe ipſi
                  <var>.E.h.</var>
                eandem inquit eſſe proportionem
                  <var>.a.b.</var>
                ad
                  <var>.a.d.</var>
                quæ eſt ipſius
                  <var>.A.c.</var>
                  <lb/>
                ad
                  <var>.A.E.</var>
                quod & ſi verum ſit, hic tamen modus ratiocinandi nullo ordine nititur,
                  <lb/>
                quia rectius dixiſſet pro clariori intelligentia ipſius
                  <var>.a.c.</var>
                ad
                  <var>.a.e.</var>
                eandem proportio-
                  <lb/>
                nem eſſe, quæ eſt
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.A.E.</var>
                propter ſimilitudinem, quæ inter duos triangulos
                  <var>.A.
                    <lb/>
                  c.a.</var>
                et
                  <var>.E.c.e.</var>
                intercedit, cum
                  <var>.E.e.</var>
                ſupponatur parallela ipſi
                  <var>.A.a.</var>
                quod etiam vt de-
                  <lb/>
                monſtraretur longiori oratione ei opus fuiſſet ſi voluiſſet intellectum eorum, qui pa
                  <lb/>
                rum ſunt exercitati, perduci ad
                  <reg norm="cognoſcendum" type="context">cognoſcendũ</reg>
                idem planè futurum de
                  <var>.a.c.</var>
                ad
                  <var>.a.e.</var>
                vt
                  <lb/>
                eſt ipſius
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.A.E.</var>
                in hunc modum, ideſt probando primùm duos triangulos
                  <var>.A.
                    <lb/>
                  c.a.</var>
                et
                  <var>.E.c.e.</var>
                æquiangulos eſſe, mediante .29. primi Eucli. cum
                  <var>.A.a.</var>
                et
                  <var>.E.e.</var>
                inuicem
                  <lb/>
                ſint parallelæ. </s>
                <s xml:id="echoid-s1639" xml:space="preserve">Vnde ex .4. ſexti. idem extitiſſet de
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.E.c.</var>
                vt
                  <var>.a.c.</var>
                ad
                  <var>.e.c.</var>
                et. ex
                  <lb/>
                16. quinti idem de
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.a.c.</var>
                vt ipſius
                  <var>.E.c.</var>
                ad
                  <var>.e.c.</var>
                & ex .19. eiuſdem de
                  <var>.A.E.</var>
                ad
                  <var>.a.
                    <lb/>
                  e.</var>
                vt ipſius
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.a.c.</var>
                & ex .16. iam dicta de
                  <var>.A.E.</var>
                ad
                  <var>.A.c.</var>
                vt ipſius
                  <var>.a.e.</var>
                ad
                  <var>.a.c.</var>
                ideſt
                  <lb/>
                ipſius
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.A.E.</var>
                vt eſt ipſius
                  <var>.a.c.</var>
                ad
                  <var>.a.e</var>
                : Aut hoc alio modo, qui breuior eſt pro-
                  <lb/>
                cedendum, incipiendo ſcilicet à ſecunda ſexti Eucli. dicendo
                  <reg norm="quod" type="simple">ꝙ</reg>
                exiſtente
                  <var>.E.e.</var>
                paral
                  <lb/>
                lela ipſi
                  <var>.A.a</var>
                : ex dicta .2. lib. 6. erit idem de
                  <var>.c.E.</var>
                ad
                  <var>.E.A.</var>
                vt de
                  <var>.c.e.</var>
                ad
                  <var>.e.a.</var>
                vnde ex
                  <num value="18">.
                    <lb/>
                  18.</num>
                quinti innotuiſſet ſtatim quod de
                  <var>.c.A.</var>
                ad
                  <var>.E.A.</var>
                vt de
                  <var>.c.a.</var>
                ad
                  <var>.e.a.</var>
                extitiſſet. </s>
                <s xml:id="echoid-s1640" xml:space="preserve">Nunc
                  <lb/>
                mediantibus ſupradictis duabus propoſitionibus ideſt .29. primi, & 4. ſexti, cogno-
                  <lb/>
                ſcitur idem planè eſſe de
                  <var>.b.c.</var>
                ad
                  <var>.d.e.</var>
                quod ipſius
                  <var>.a.c.</var>
                ad
                  <var>.a.e.</var>
                & ex eiſdem idem eſſe
                  <lb/>
                de
                  <var>.c.g.</var>
                ad
                  <var>.E.h.</var>
                quod ipſius
                  <var>.A.c.</var>
                ad
                  <var>.A.E.</var>
                vnde ex .11. quinti bis repetita idem erit de
                  <lb/>
                  <var>b.c.</var>
                ad
                  <var>.d.e.</var>
                quod de
                  <var>.c.g.</var>
                ad
                  <var>.E.h.</var>
                ſed cum ex ſuppoſito
                  <var>.c.g.</var>
                ſit æqualis ipſi
                  <var>.c.b.</var>
                idem
                  <lb/>
                erit de
                  <var>.c.g.</var>
                ad
                  <var>.e.d.</var>
                quod ipſius
                  <var>.c.b.</var>
                ad eandem ex .7. quinti, vnde ex .11. idem erit de
                  <lb/>
                  <var>c.g.</var>
                ad
                  <var>.E.h.</var>
                quod eiuſdem
                  <var>.c.g.</var>
                ad
                  <var>.e.d.</var>
                ex .9. igitur eiuſdem
                  <var>.d.e.</var>
                æqualis erit ipſi
                  <var>.E.
                    <lb/>
                  h.</var>
                atque hic verus eſt modus ducendi intellectum parum exercitatum in cognicio-
                  <lb/>
                nis campum. </s>
                <s xml:id="echoid-s1641" xml:space="preserve">quem quidem mihi obſeruandum proponerem ſi onus ſcribendi ſu-
                  <lb/>
                ſciperem ijs, qui in ſcientijs parum verſati ſunt, quos tanquam puerulos manu du- </s>
              </p>
            </div>
          </div>
        </div>
      </text>
    </echo>