192180IO. BAPT. BENED.
dicto corpori .Q.
Nunquam remanſuram ſuam totalem grauitatem .a.b. in quolibet
ex-dictis medijs. Nunc ſi quærat à me Ariſtoteles proportionem velocitatis corpo-
ris .Q. per vacuum ad velocitatem dicti corporis per plenum, ego ei proponam pro-
portionem ipſius .a.b. ad .a.e. exempli gratia, dicens, quod quemadmodum .a.b. maius eſt
ip ſo .a.e. ſic etiam corpus .Q. velocius erit in vacuo, quàm in pleno, dicti autem ple-
ni denſitatem appellabimus .e.b. Ariſtoteles dicet nunc, quod aliud quoddam medium
in eadem proportione ſubtilius ipſo .e.b. deſumatur; quemadmodum .a.e. minus eſt
ipſo .a.b. ſit ergo iſtud .i.b. in quo Ariſtoteles credit corpus Q. futurum tam velox ut
in vacuo, in quo aberrat, quia proportio velocitatis corporis .Q. in medio .i.b. ad velo
citatem eiuſdem in medio
e.b. ita ſe hàbebit, ut .i.a. ad
257[Figure 257] e.a. ex ultimo ſuppoſito ca
pit .2. huius libr. quæ minor
eſſet ea, quæ eſt .a.b. ad .a.e. ex .8. lib. quinti Eucli.
ex-dictis medijs. Nunc ſi quærat à me Ariſtoteles proportionem velocitatis corpo-
ris .Q. per vacuum ad velocitatem dicti corporis per plenum, ego ei proponam pro-
portionem ipſius .a.b. ad .a.e. exempli gratia, dicens, quod quemadmodum .a.b. maius eſt
ip ſo .a.e. ſic etiam corpus .Q. velocius erit in vacuo, quàm in pleno, dicti autem ple-
ni denſitatem appellabimus .e.b. Ariſtoteles dicet nunc, quod aliud quoddam medium
in eadem proportione ſubtilius ipſo .e.b. deſumatur; quemadmodum .a.e. minus eſt
ipſo .a.b. ſit ergo iſtud .i.b. in quo Ariſtoteles credit corpus Q. futurum tam velox ut
in vacuo, in quo aberrat, quia proportio velocitatis corporis .Q. in medio .i.b. ad velo
citatem eiuſdem in medio
e.b. ita ſe hàbebit, ut .i.a. ad
257[Figure 257] e.a. ex ultimo ſuppoſito ca
pit .2. huius libr. quæ minor
eſſet ea, quæ eſt .a.b. ad .a.e. ex .8. lib. quinti Eucli.
CAP. XX.
QVæ Ariſtoteles de loco ſcribit multas in ſe continent difficultates.
Primum,
cap .4. lib. 4. phyſicorum ait, omne corpus eſſe in ſuo proprio loco, ſupponen
do vnum centrum pro loco grauium, et unam circunferentiam pro loco leuium cor
porum. Sed quomodo punctum poteſt eſſe locus ipſius corporis, cum omni dimen
ſione capacitateque; ſit denudatum? vnde ſi centrum locus eſſet corporum grauium, om
nia dicta corpora grauia, extra proprium locum exiſterent, quia nullum ex iis eſt, quod
ſit in centro. Adde quod neque hoc cum loci definitione ab ipſo poſita conſentiret
cum ipſe dicat in eodem cap. locum eſſe ſuperſiciem quandam, & non interuallum,
licet huiuſmodi definitio falſa appareat primo ex inconuenienti falſo, quod ipſe hinc
ſequuturum dicit, ideſt, quod ſi locus interuallum eſſet, infinita loca exiſterent, quod
reuera nec ob hanc cauſam inconueniens exiſtit, quia eodem planè modo quo ali-
quod corpus poteſt eſſe infinita corpora, (quod ipſe diceret in potentia) ſic etiam in
teruallum aliquod poſſet eſſe infinita interualla. Cum autem dicat ſuperficies cor-
poris ambientis eſſe locum eius corporis, quod continetur, cogitur dicere lineam,
quæ circundat ſuperficiem, ſuperficiei locum eſſe, & puncta ipſius lineæ, quod reue
ra abſurdum eſt. Locus corporis eſt interuallum illud eadem magnitudine & figu-
ra, qua corpus ipſum pręditum eſt, quod ſi non eſſet, ſed eſſet ſuperficies, quemad-
modum Ariſtoteles voluit, maximum inconueniens ſequeretur, ſcilicet æquales lo-
cos capere inęqualia corpora, aut corpora æqualia, locos inęquales occupare, quod
ſcitu facillimum eſt, cum Theon ſuper Ptolomęi Almageſtum iam probarit ſphæ-
ricam ſuperficiem maius interuallum corporeum continere, quàm aliam quanuis ſu-
perficiem dictæ ſphęricæ æqualem, vnde poſſent facilè reperiri duo loci, quorum al-
ter millies altero maior eſſet, capaces tamen corporum æqualium, aut reperiri duo
corpora, quorum alterum millies maius eſſet altero, quę tamen corpora apta eſſent
ad occupandos locos ęquales, quamuis Ariſtoteles dicat, locum, neque maiorem ne
que minorem eſſe debere locato. Sed interualla corporea ęqualia à quauis figura
terminata, continebunt ſemper corpora ęqualia. Corporeum igitur interuallum eſt
cap .4. lib. 4. phyſicorum ait, omne corpus eſſe in ſuo proprio loco, ſupponen
do vnum centrum pro loco grauium, et unam circunferentiam pro loco leuium cor
porum. Sed quomodo punctum poteſt eſſe locus ipſius corporis, cum omni dimen
ſione capacitateque; ſit denudatum? vnde ſi centrum locus eſſet corporum grauium, om
nia dicta corpora grauia, extra proprium locum exiſterent, quia nullum ex iis eſt, quod
ſit in centro. Adde quod neque hoc cum loci definitione ab ipſo poſita conſentiret
cum ipſe dicat in eodem cap. locum eſſe ſuperſiciem quandam, & non interuallum,
licet huiuſmodi definitio falſa appareat primo ex inconuenienti falſo, quod ipſe hinc
ſequuturum dicit, ideſt, quod ſi locus interuallum eſſet, infinita loca exiſterent, quod
reuera nec ob hanc cauſam inconueniens exiſtit, quia eodem planè modo quo ali-
quod corpus poteſt eſſe infinita corpora, (quod ipſe diceret in potentia) ſic etiam in
teruallum aliquod poſſet eſſe infinita interualla. Cum autem dicat ſuperficies cor-
poris ambientis eſſe locum eius corporis, quod continetur, cogitur dicere lineam,
quæ circundat ſuperficiem, ſuperficiei locum eſſe, & puncta ipſius lineæ, quod reue
ra abſurdum eſt. Locus corporis eſt interuallum illud eadem magnitudine & figu-
ra, qua corpus ipſum pręditum eſt, quod ſi non eſſet, ſed eſſet ſuperficies, quemad-
modum Ariſtoteles voluit, maximum inconueniens ſequeretur, ſcilicet æquales lo-
cos capere inęqualia corpora, aut corpora æqualia, locos inęquales occupare, quod
ſcitu facillimum eſt, cum Theon ſuper Ptolomęi Almageſtum iam probarit ſphæ-
ricam ſuperficiem maius interuallum corporeum continere, quàm aliam quanuis ſu-
perficiem dictæ ſphęricæ æqualem, vnde poſſent facilè reperiri duo loci, quorum al-
ter millies altero maior eſſet, capaces tamen corporum æqualium, aut reperiri duo
corpora, quorum alterum millies maius eſſet altero, quę tamen corpora apta eſſent
ad occupandos locos ęquales, quamuis Ariſtoteles dicat, locum, neque maiorem ne
que minorem eſſe debere locato. Sed interualla corporea ęqualia à quauis figura
terminata, continebunt ſemper corpora ęqualia. Corporeum igitur interuallum eſt