217205
AD SERENISS. CMANVELEM PHILIB.
Allobrogum & ſubalpinarum gentium Ducem
Inuictiβimum.
Allobrogum & ſubalpinarum gentium Ducem
Inuictiβimum.
MIrvm, Quàm lectione epiſtolæſeu (vt vocant) Breuis .S.D.
N. Gregorij XIII. Pont. Max. quod ad me nuper tua Celſitu
do miſit ex Nicea, vt meam de ea re ſententiam proferrem,
delectatus ſim; ex quo, non tantum recta illius mens ac verè
ſancta cogitatio, ſed etiam aperta maximaque;, ſi ad exitum per
ducatur, imo ſummè neceſſaria vniuerſo orbi vtilitas percipi
poteſt; qua de re memini cum Celſitudine tua aliquando ſer-
monem habuiſſe. Vidi præterea cum ipſo breui tranſ-
miſſum compendium Domini Aloiſij Lilij: cuius mihi ſententia perplacet, de corre
ctione eius diei, qui 134. quoque anno præter, neceſſitatem, gignitur. qui ſanè dies
perpetuæ retrogradationis ingreſſus Solis in Zodiaci ſigna, cauſa fuit. quod ita per-
ſpicuè patebit. Cum Numa Pompilius anni curſum correxit emendauitque;, ea ſanè
mente id videtur præſtitiſſe, vt principium Ianuarij primi menſis anni, præcisè in ip
ſo hyemalis ſoltitij puncto collocaretur. quod hac tempeſtate, dictam ob cauſam
adeò retroceſſit, vt circa vndecimam diem Decembris eſſe reperiatur. quod ſi cen-
teſimo trigeſimo quarto quoque anno detractus dies vnus fuiſſet, nihil erroris pror-
ſus accidiſſet. Atque; dies hic (vt alias Celſit. tuæ ſignificaui) inde generatur, quod quar
to quoque anno addentes nos ad quarti anni dies .365. diem horarum .24. ob erro-
rem annuum horarum quinque minutorum .49. ſecundorum ferè .16. (anni æqualis
ſiue medij) fallimur quarto quoque anno in minutis .42. ſecundis propè .56. amplius
quàm par ſit minutis ſcilicet .10. ſecundis ferè .44. ſingulis annis; qui numerus .134.
multiplicatus, diem penè horarum .24. conſtituit; penè inquam, quia minutum vnum
deeſſet tantummodo, & ſecunda .44. ſi decem illa minuta, & .44. ſe cunda annua, exquiſita eſ
ſent atque perfecta; quæ tamen differentia nullius adeo eſſet momenti, aut certè pe-
rexigui, vt vix exactis .111086. annis, diem vnum afferret. Itaque; planè neceſſaria
eiuſmodi eſſet emendatio, aptaque; eius ratio à D. Lilio oſtenditur, prout etiam Pe-
trus Pitatus Veronenſis tradidit, in eo, quem de vera anni quantitate tractatu con-
ſcripſit, nempe vt tribus primis centeſimis annis, centeſimus quiſque annus commu-
nis ſit, quartus ſubſequens centeſimus intercalaris: quod ſanè fierineceſſe eſt. Nam
N. Gregorij XIII. Pont. Max. quod ad me nuper tua Celſitu
do miſit ex Nicea, vt meam de ea re ſententiam proferrem,
delectatus ſim; ex quo, non tantum recta illius mens ac verè
ſancta cogitatio, ſed etiam aperta maximaque;, ſi ad exitum per
ducatur, imo ſummè neceſſaria vniuerſo orbi vtilitas percipi
poteſt; qua de re memini cum Celſitudine tua aliquando ſer-
monem habuiſſe. Vidi præterea cum ipſo breui tranſ-
miſſum compendium Domini Aloiſij Lilij: cuius mihi ſententia perplacet, de corre
ctione eius diei, qui 134. quoque anno præter, neceſſitatem, gignitur. qui ſanè dies
perpetuæ retrogradationis ingreſſus Solis in Zodiaci ſigna, cauſa fuit. quod ita per-
ſpicuè patebit. Cum Numa Pompilius anni curſum correxit emendauitque;, ea ſanè
mente id videtur præſtitiſſe, vt principium Ianuarij primi menſis anni, præcisè in ip
ſo hyemalis ſoltitij puncto collocaretur. quod hac tempeſtate, dictam ob cauſam
adeò retroceſſit, vt circa vndecimam diem Decembris eſſe reperiatur. quod ſi cen-
teſimo trigeſimo quarto quoque anno detractus dies vnus fuiſſet, nihil erroris pror-
ſus accidiſſet. Atque; dies hic (vt alias Celſit. tuæ ſignificaui) inde generatur, quod quar
to quoque anno addentes nos ad quarti anni dies .365. diem horarum .24. ob erro-
rem annuum horarum quinque minutorum .49. ſecundorum ferè .16. (anni æqualis
ſiue medij) fallimur quarto quoque anno in minutis .42. ſecundis propè .56. amplius
quàm par ſit minutis ſcilicet .10. ſecundis ferè .44. ſingulis annis; qui numerus .134.
multiplicatus, diem penè horarum .24. conſtituit; penè inquam, quia minutum vnum
deeſſet tantummodo, & ſecunda .44. ſi decem illa minuta, & .44. ſe cunda annua, exquiſita eſ
ſent atque perfecta; quæ tamen differentia nullius adeo eſſet momenti, aut certè pe-
rexigui, vt vix exactis .111086. annis, diem vnum afferret. Itaque; planè neceſſaria
eiuſmodi eſſet emendatio, aptaque; eius ratio à D. Lilio oſtenditur, prout etiam Pe-
trus Pitatus Veronenſis tradidit, in eo, quem de vera anni quantitate tractatu con-
ſcripſit, nempe vt tribus primis centeſimis annis, centeſimus quiſque annus commu-
nis ſit, quartus ſubſequens centeſimus intercalaris: quod ſanè fierineceſſe eſt. Nam