Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[3.13.] Quòd Ariſtotelisratio in 6. quæſtione poſit a non ſit admittenda. CAP. XIII.
[3.14.] Quòdrationes ab Ariſtotele de octaua quæstione confictæ ſufficient es non ſint. CAP. XIIII.
[3.15.] Quod Aristotelis ratio none queſtionis admittendanon ſit. CAP. XV.
[3.16.] Quod Aristotelis rationes de decima queſtione ſint reijciende. CAP. XVI.
[3.17.] De uer a cauſa .12. questionis mechanice. CAP. XVII.
[3.18.] De decimatertia questione. CAP. XVIII.
[3.19.] De decimaquart a queſtione. CAP. XIX.
[3.20.] De uer a r atione .17. queſtionis. CAP. XX.
[3.21.] De uera & intrinſeca cauſa trocble arum. CAP. XXI.
[3.22.] Depropria cauſa .24. quæſtionis. CAP. XXII.
[3.23.] De uer a cauſa .30. quæstionis. CAP. XXIIII.
[3.24.] Deratione .35. & ultimæ quæstionis. CAP. XXV.
[4.] DISPVTATIONES DE QVIBVSDAM PLACITIS ARISTOTELIS.
[4.1.] Qualiter & ubi Ariſtoteles de uelocitate motuum natura-lium localium aliter tractauerit quam nos ſentiamus. CAP.I.
[4.2.] Quædam ſupponenda ut conſtet cur circa uelocit atem motuum natur alium localium ab Ariſtotelis placitis recedamus. CAP. II.
[4.3.] Poſſe uelocitatem alicuius corporis proportionem contrariam in diuerſis medijs habere cum denſitate eorum. CAP. III.
[4.4.] Oſcitanter ab Ariſtotele nonnibil prolatum cap 8. lib. 4 Phyſicorum. CAP. IIII.
[4.5.] Exempla dictorum. CAP.V.
[4.6.] Quod proportiones ponderum eiuſdem corporis in diuerſis medijs pro portiones eorum mediorum denſit atum non ſeruant. Unde ne-ceßariò inæquales proportiones uelocitatum producuntur. CAP. VI.
[4.7.] Corpora grauia aut leuia eiuſdem figur æ et materiæ ſed inæqualis magnitudinis, in ſuis motibus natur alibus uelocit atis, in eo dem medio, proportionem longè diuerſam ſeruatura eße quam Aristoteliuiſum fuerit. CAP. VII.
[4.8.] Quod duo corpor a in æqualia eiuſdem materia in diuerſis medijs eandem uelocitatis proportionem retinebunt. CAP. VIII.
[4.9.] Anrectè Aristoteles diſeruerit de proportionibus mo-tuum in uacuo. CAP. IX.
[4.10.] Quòd in uacuo corpor a eiuſdem materiæ æquali uelocita-te mouerentur. CAP.X.
[4.11.] Corpora licet inæqualia eiuſdem materiæ & figuræ, ſireſiſten-tias habuerint ponderibus proportionales æqualiter mouebuntur. CAP. XI.
[4.12.] Maior hic demonſir atur eſſe proportio ponder is corpor is den ſioris ad pondus minus denſi in medijs dẽſioribus, quam ſit eorundem corporum in medio minus denſo, nec corporum ponder a ſeruare proportionem denſitatis mediorum. CAP. XII.
[4.13.] Longe aliter ueritatem ſe habere quam Aristoteles doceat in fine libri ſeptimi phyſicorum. CAP. XIII.
[4.14.] Quid ſequatur ex ſupradistis. CAP. XIIII.
[4.15.] Numrestè ſenſerit Philoſophus reſistentias proportionales eße cum corporibus mobilibus. CAP. XV.
[4.16.] Fdipſum aliter demonſtr atur. CAP. XVI.
[4.17.] De alio Aristo. lapſu. CAP. XVII.
< >
page |< < (76) of 445 > >|
8876IO. BAPT. BENED. Taurino Patauium .220. quæ quiſque confecerit.
Dum autem hæc ſpecularer attentius, occurrit alius ſoluendi modus, quamuis pro
lixior.
Is autem eſt eiuſmodi. Accipiatur medietas minoris numeri dierum, nempe .4. cum dimi
dio, & per .400. multiplicetur, productumque; per maiorem numerum diuidemus ſcilicet
11. ex quo dabuntur .163. cum .7. vndecimis, quo proueniente è dimidio millia-
riorum
itineris .200. detracto, & preſiduum nempe .36. cum .4. vndecimis multiplicato pro
ductoque; diuiſo per ſummam dimidij itineris .200. cum primo prouentu .163. et .7. vndecimis
nempe per .363. ct .7. vndecimas partes proueniet .16. cum .4. vndecimis, quo coniuncto pri
mo prouenienti, primus .180. milliaria confecerit, quæ è .400. detracta ſupererunt .220.
pro itinere ſecundi, qui .9. diebus iter abſoluit.
Ad hæc ſi tempus ſcire velimus
eius, qui .11. diebus appellit, multiplicabimus .11. cum .180. productumque; per .400.
partiemur, prouenientque; paulominus, quam quinque dies, nempe .4. cum .22. horis
et .48. minutis, quod tempus vtrique viatori inſeruiet, quandoquidem idipſum pro
uenit multiplicato .220. per .9. productoque; per .400. diuiſo.
Huius autem, qui à me pręſcribitur modi, ſpeculatio talis eſt. Duo termini duabus
rectis lineis æqualibus, & parallelis inter ſe .b.p. et .d.q. ſignificentur, quæ alijs dua-
bus .b.d. et .q.p. coniungantur, quę parallelæ & æquales erunt ex .33. primi, quibus ſigni
ficentur duo itinera.
Viator primus quidem lentior à. b in .d. velocior à .q. in .p. Iam
ſumatur punctum medium .q.p. ſitque; .k. & ab ipſo ad .b.d. ducatur .k.i. parallela .d.q. aut
b.p. quod idem eſt, ex quo .b.i. æqualis erit .p.k. ex .34. primi, hoc eſt .q.k. certique; eri-
mus primum viatorem .q.p. in dimidio itineris .q.k. occurrere non potuiſſe viatori ip
ſius .b.i. quandoquidem eo tempore, quo is, qui ipſius .q.p. mouetur per .q.k. (cum ſit
altero velocior) qui per .b.d. nondum peruenerit ad .i: Sit itaque punctum .c. in quo
lentior reperitur, dum velocior eſt in .k. ex quo certi erimus eos inter .c. et .i. ſibi in-
uicem obuiaturos eſſe.
Cogito deinde rectam lineam ductam .k.c. & ut ſe habet .i.
c.
ad .c.b. ita cogito ſe habere. u .k. ad .k.q. & à puncto .u. ad .i. duco .u.i. quæ, vt manife
ſtum eſt, lineam .k.c. in puncto .e. interſecabit, à quo cum fuerit ducta .e.o.n. parallela
k.i. habebimus .o.n. ea ſcilicet puncta, quibus occurrunt ſibijpſis, nam cum ſic ſe ha
beat .q.k. ad .k.u. vt .b.c. ad .c.i. et .k.u. ad .k.n. vt .c.i. ad .c.o. ex ſimilitudine manifeſta
triangulorum, ex æqualitate proportionum ſic ſe habebit .q.k. ad .k.n. vt .b.c. ad .c.o.
& permutando ita .k.q. ad .b.c. vt .k.n. ad .c.o. & cum .q.k. et .b.c. ſpatia ſint tempori-
bus æqualibus confecta, itaque ſpatia .k.n. et .c.o. ex communi ſcientia temporibus
æqualibus conficientur.
Quare rectè dicimus, ſi tot diebus à .b. in .d. aliquis peruenit, quot milliaria in di
midio temporis alterius viatoris idem conficiet?
ex quo ex regula de tribus quam
primum iter .b.c. cognoſcitur, quo ex dimidio itineris detracto, remanet .c.i. cogni
tus, ſed cum probauerimus .q.k. ad .k.n. hoc eſt .i.o. (cum ſint æquales inter ſe, ex .34
primi) ita ſe habere. vt .b.c. ad .c.o. permutando ſic ſe habebit .q.k. ad .b.c. vt .i.o. ad .
o.c.
& componendo .q.k. et .b.c. ad .b.c. vt .i.c. ad .c.o.
quare rectè dicimus ſi ſumma .q.
k.
cum .b.c. dat .b.c. quid dabit .i.c?
nempe dabit .c.o. quo coniuncto cum .b.c. cogno-
ſcitur .b.o. quo .b.o. detracto ex .b.d. remanet cognitus .o.d. nempe .q.n. illi æqualis
ex .34. prædicta.
Gratia verò temporis patet nos rectè dicere ſi .b.d. tot diebus abſolui
tur, aut etiam .q.p: quo .b.o. aut .q.n. abſoluetur.
Vt autem ad ſpeculationem regulæ antiquorum deueniamus, cogitemus pri-
mum viatorem ipſius .q.p. velociorem eo, qui per .b.d. iter agit, tanto tempore præ
tergredi .p. quanto alter .b.d. abſoluit.
Is autem ad .g. pertingat, ex quo eadem pro-
portio ſpacij .q.g. ad .q.p. hoc eſt .b.d. dabitur, quæ temporis quo .b.d. abſoluitur ab

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index