Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of figures

< >
[Figure 111]
[Figure 112]
[Figure 113]
[Figure 114]
[Figure 115]
[Figure 116]
[Figure 117]
[Figure 118]
[Figure 119]
[Figure 120]
[Figure 121]
[Figure 122]
[Figure 123]
[Figure 124]
[Figure 125]
[Figure 126]
[Figure 127]
[Figure 128]
[Figure 129]
[Figure 130]
[Figure 131]
[Figure 132]
[Figure 133]
[Figure 134]
[Figure 135]
[Figure 136]
[Figure 137]
[Figure 138]
[Figure 139]
[Figure 140]
< >
page |< < (75) of 458 > >|
11375Conicor. Lib. V. A G, A H ſuper E A, & D A. Et quia A G tangit ſectionem, cadet
A H intra ſectionem, &
ducamus rectam B I tangentem ſectionem in
11b2233. 34.
lib. 1.
B.
Quoniam ex D non educitur ad ſectionem A C vllus breuiſecans,
erit E A non maior dimidio erecti (49.
50. ex 5.) aut erit D E maior
quàm F (52.
ex 5.) Iis poſitis vtique linea breuiſſima ex B educta abſcin-
dit cum A ex axi lineam maiorem, quàm A K (49.
50. 51. 52. ex 5.)
verùm linea breuiſſima continet cum tangente B I angulum rectum (29.
33c 30.
ex 5.) igitur D B I eſt acutus, quare ſi centro D, interuallo D B cir-
culus deſcribatur, tunc B I cadit intra circulum, &
A H cadit extra id
44d ipſum, quia eſt perpendicularis ad D A;
igitur circulus ſecat coniſectio-
nem;
ſecet eam in L, & iungamus L D, ducamuſque L G ſectionem,
5533. 34.
lib, 1.
tangentem.
Pater (vt dictũ eſt) quod D L G ſit acutus; ergo L G cadit
66e intra circulum B L A, ſed cadit extra, quod eſt abſurdum;
ergo B D
non eſt æqualis ipſi A D.
Neque minor illo eſſe poteſt; quia ſi ſecetur
D M maior, quàm D B, &
minor, quàm D A, & centro D, interuallo
D M, circulus M L N deſcribatur, tunc D N, nempe D M maior eſt,
quàm D B, &
propterea circulus N L M ſecat coniſectionem. Subinde,
77f patebit (quemadmodũ demoſtrauimus) quod D B non ſit minor, quàm
D A;
igitur D B maior eſt, quàm D A.
Poſtea dico, quod D C maior eſt, quàm D B; quia demonſtrauimus,
88g angulũ D B O eſſe obtuſum, &
patet, quod D C P eſt acutus, & proce-
dendo trito iam itinere demonſtrabimus, quod Q O neceſſe eſt, vt cadat
intra circulum C Q B.
Et quod ſi fuerit D C minor, quàm D B, aut æ-
qualis, neceſſe eſt, vt Q O cadat intra circulum C Q B;
ſed cecidit ex-
tra, quod eſt abſurdum;
igitur D C maior eſt, quàm D B, & D B ma-
ior, quàm D A, quod erat oſtendendum.
PROPOSITIO LXVI.
IN ſectione elliptica A B C,
95[Figure 95] cuius axis maior A C eius
centrum D, &
D B dimidium
recti, duci nequeat ex E ad
quadrantem A B breuiſecans,
&
producatur perpendicularis
E F;
Dico punctum F cadere
inter D A.
Quia ſi caderet inter C, D du-
99a ci poſſet ex E ad ſectionem A B
1010b aliqua breuiſecans (56.
ex 5.) quod eſt contra ſuppoſitionem. Deinde
patet, quemadmodum demonſtrauimus in parabola, &
hyperbola, quod
1111pr. 64. 65.
huius.
E A minima ſit linearum, &
ramorum ad ſectionem B A cadentium, &
propinquior illi, minor ſit remotiore, &
hoc erat propoſitum.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index