Apollonius <Pergaeus>, Apollonii Pergaei Conicorvm Lib. V. VI. VII. paraphraste Abalphato Asphahanensi : nunc primum editi ; additvs in calce Archimedis assvmptorvm liber, ex codibvs arabicis mss Abrahamus Ecchellensis Maronita latinos reddidit, Jo. Alfonsvs Borellvs curam in geometricis versione contulit & [et] notas vberiores in vniuersum opus adiecit

Table of figures

< >
[Figure 41]
[Figure 42]
[Figure 43]
[Figure 44]
[Figure 45]
[Figure 46]
[Figure 47]
[Figure 48]
[Figure 49]
[Figure 50]
[Figure 51]
[Figure 52]
[Figure 53]
[Figure 54]
[Figure 55]
[Figure 56]
[Figure 57]
[Figure 58]
[Figure 59]
[Figure 60]
[Figure 61]
[Figure 62]
[Figure 63]
[Figure 64]
[Figure 65]
[Figure 66]
[Figure 67]
[Figure 68]
[Figure 69]
[Figure 70]
< >
page |< < (11) of 458 > >|
4911Conicor. Lib. V. D C, quadratum igitur, & c. Textum corruptum ſic corrigendum puto; & eſt
r C æqualis D C, atque γ F æqualis ſummæ in hyperbola, &
differentiæ in elli-
pſi laterum D C, &
C F.
Exemplar ſimile plano rectanguli C D in Y F in hyperbola, & Y C in
ellipſi, &
c. Hæc poſtrema verba expungenda duxi, tanquam ſuperuacanea.
Poteſt etiam ad imitationem Euclidis reperiri multitudo ramorum inter ſe-
æqualium, qui ex origine duci poſſunt in eadem coniſectione.
Itaque quoties
11PROP. I.
Additar.
menſura fuerit comparata, ſcilicet aqualis ſemiſsi lateris recti, tunc duo tan-
tum rami inter ſe æquales a puncto originis ad vtraſque partes axis duci poſ-
ſunt in qualibet coniſectione, eruntque illi, qui ad terminos L l cuiuslibet or-
dinatim applicatæ L l ducuntur ab origine
17[Figure 17] I, nam efſiciuntur duo triangula I M L, &

I M l, quæ circa angulos æquales ad M, nẽ-
pe rectos, habent latera æqualia, ſcilicet L
M, &
l M medietates ordinatim applicatæ,
&
ſegmentum axis I M inter ordinatam, &
originem eſt latus commune;
ergobaſes, ſeu
rami I L, &
I l ſunt æquales. Reliquiverò
rami ſupra, vel infra terminum eiuſdem ordinatim applicatæ minores, aut ma-
iores ſunt ramo ad eius terminum ducto;
quare duo tantum rami ad vtraſque
partes axis inter ſe æquales duci poſſunt.
Rurſus quadratum rami I A remotioris a comparata ſuperat quadratum ra-
22PROP.
II.Add.
mì I L propinquioris (in parabola quidem) rectangulo ſub differentia, &
ſub
aggregato abſciſſarum eorundem ramorum;
in reliquis verò ſectionibus rectan-
gulo ſub differentia abſciſſarum, &
ſub recta linea, ad quam ſumma abſcißa-
rum eandem proportionem habet, quam latus tranſuerſum ad ſummam in hy-
perbola, &
ad differentiam in ellipſi laterum tranſuerſi, & recti.
Et primò in parabola, quia quadratum I A æquale eſt quadrato I C cum qua-
334. huius. drato abſciſſæ C E;
pariterque quadratum I L æquale eſt quadrato eiuſdem I C
cum quadrato abſciſſæ C M;
ergo exceſſus quadrati I A ſupra quadratum I L
44ibidem. æqualis eſt differentiæ quadratorum E C, &
C M; ſed exceſſus quadrati E C
ſupra quadratum M C æqualis eſt rectangulo, cuius baſis æqualis eſt ſummæ la-
terum E C, &
C M; altitudo verò æqualis eſt E M differentiæ laterum eorun-
dem quadratorum (vt de-
ducitur ex elementis) igitur
18[Figure 18] exceſſus quadrati I A ſupra
quadratum I L æqualis eſt
rectangulo, cuius baſis eſt
ſumma abſciſſarum E C, C
M, altitudo verò E M dif-
ferentia earundem abſciſſa-
rum.
Secundò in hyperbola, &
ellipſi fiat exemplar N T ap-
plicatum ab abſciſſam C E.
Et quia quadratum I A æ-
quale eſt quadrato

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index