2216ARIST. PHYSICORVM
rarum autem, &
denſum, ſenſu ſunt notiora.
Patet igitur
oportere contraria principia rerum eſſe.
oportere contraria principia rerum eſſe.
De numero principiorum naturalium iuxta veritatem,
quòd non ſit vnum folum, neque plura duobus aut
tribus.
quòd non ſit vnum folum, neque plura duobus aut
tribus.
CAP. VI.
_D_Einceps uerò cõſyderandum eſt, utrum duo, an tria,
an plura principia ſint: unum enim principium eſſe
non poteſt. quia non ſunt ipſa contraria, unum. Nec etiam
11Vna contrarie,
tas, hoc eſt duo
ad inuicẽ con-
traria. infinita, quia id quod eſt, ſub ſcientiã ſanè non cadet. Vna
quoq; contrarietas, eſt in omni genere uno: ſubstantia uerò
genus eſt quoddam unum. Et quia generatio ex finitis fie-
ripoteſt, atque præstabilius eſt ex finitis, ut opinatur Em-
pedocles, quàm ex infinitis fieri generationem existimare:
cuncta enim, quæ ad generandas res pertinent, ex finitis,
perinde atq; Anaxagoras ex infinitis, reddere putat. Præ-
22Cõtraria prio-
ra ſunt ſubſtan
tialia: poſterio,
ra, accideralia. terea alijs alia priora, contraria ſunt: & ex alijs alia fiunt,
ceu dulce, & amarum: & album, & nigrum: principia ue-
rò manere ſemper oportet. Ex his igitur neq; unum, neque
infinita principia eſſe constat. Cùm autem ſint finita, nõ
facere duo ſolum, rationem aliquam habet. Dubitauerit
enim nõ incongruè quiſpiam, quonam pacto denſitas apta
eſt facere raritatem, aut raritas denſitatem. Et alia quæuis
contrarietas, ſimili modo non enim concordia diſcordiam,
neque econtra diſcordia concordiam congregat, & ali-
quid facit ex ipſa, ſed aliud quid tertium, ambæ. Atqui ſunt
qui plura etiam ſumunt, ex quibus eorum, quæ ſunt, na-
turam conficiunt. Inſuper & id quiſpiam dubitauerit,
niſi quiſpiam aliam quandam contrarijs natur am ſubie-
cerit, nullius enim eorum, quæ ſunt, ſubstantiam, contra-
riam eſſe uidemus. Principium autem de nullo ſubiecto
dicatur oportet, alio quin principij principium erit:
an plura principia ſint: unum enim principium eſſe
non poteſt. quia non ſunt ipſa contraria, unum. Nec etiam
11Vna contrarie,
tas, hoc eſt duo
ad inuicẽ con-
traria. infinita, quia id quod eſt, ſub ſcientiã ſanè non cadet. Vna
quoq; contrarietas, eſt in omni genere uno: ſubstantia uerò
genus eſt quoddam unum. Et quia generatio ex finitis fie-
ripoteſt, atque præstabilius eſt ex finitis, ut opinatur Em-
pedocles, quàm ex infinitis fieri generationem existimare:
cuncta enim, quæ ad generandas res pertinent, ex finitis,
perinde atq; Anaxagoras ex infinitis, reddere putat. Præ-
22Cõtraria prio-
ra ſunt ſubſtan
tialia: poſterio,
ra, accideralia. terea alijs alia priora, contraria ſunt: & ex alijs alia fiunt,
ceu dulce, & amarum: & album, & nigrum: principia ue-
rò manere ſemper oportet. Ex his igitur neq; unum, neque
infinita principia eſſe constat. Cùm autem ſint finita, nõ
facere duo ſolum, rationem aliquam habet. Dubitauerit
enim nõ incongruè quiſpiam, quonam pacto denſitas apta
eſt facere raritatem, aut raritas denſitatem. Et alia quæuis
contrarietas, ſimili modo non enim concordia diſcordiam,
neque econtra diſcordia concordiam congregat, & ali-
quid facit ex ipſa, ſed aliud quid tertium, ambæ. Atqui ſunt
qui plura etiam ſumunt, ex quibus eorum, quæ ſunt, na-
turam conficiunt. Inſuper & id quiſpiam dubitauerit,
niſi quiſpiam aliam quandam contrarijs natur am ſubie-
cerit, nullius enim eorum, quæ ſunt, ſubstantiam, contra-
riam eſſe uidemus. Principium autem de nullo ſubiecto
dicatur oportet, alio quin principij principium erit:
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib