Si autem punctum G eſſet
in centro mundi; tunc quò
pondus propius fuerit ipſi G,
grauius erit: & vbicunq; po
natur pondus præterquàm in
ipſo G, ſemper centro C inni
tetur, vt in K. nam ducta
G k, efficiet hæc (ſecun
dùm quam fit ponderis natu
ralis motus) vná cum libræ
brachio k C angulum acu
tum. æquicruris enim trian
guli CkG ad baſim anguli
ad k, & G ſunt ſemper acuti.
24[Figure 24]
Conferantur autem inuicem hæc duo, pondus videlicet in k, &
pondus in D: erit pondus in k grauius, quàm in D. nam iuncta
DG, cùm tres anguli cuiuſcunque trianguli duobus ſint rectis
æquales, & trianguli CDG æquicruris angulus DCG maior ſit
angulo kCG æquicruris trianguli CkG: erunt reliqui ad baſim an
guli DGC GDC ſimul ſumpti reliquis KGCGkC ſimul ſumptis
minores. horumq; dimidii; angulus ſcilicet CDG angulo CKG
minor erit. quare cùm pondus in k ſolutum naturaliter per
KG moueatur, pondusq; in D per DG, tanquam per ſpatia,
quibus in centrum mundi feruntur; linea CD, hoc eſt libræ
brachium magis adhærebit motui naturali ponderis in D pror
ſus ſoluti, lineæ ſcilicet DG; quàm Ck motui ſecundùm kG
effecto. magis igitur ſuſtinebit linea CD, quàm Ck. ac pro
pterea pondus in k ex ſuperius dictis grauius erit, quàm in D.
Præterea quoniam pondus in K ſi eſſet omnino liberum, prorſuſq;
ſolutum, deorſum per k G moueretur; niſi à linea C k prohibere
tur, quæ pondus vltra lineam KG per circumferentiam KH mo
ueri cogit; linea C k pondus partim ſuſtinebit, ipſiq; renitetur;
cùm illud per circumferentiam k H moueri compellat. &
quoniam angulus CDG minor eſt angulo CkG, & angulus CDk
angulo CkH eſt æqualis; erit reliquus GDk reliquo G k H maior.
circumferentia igitur k H motui naturali ponderis in k ſoluti, li
in centro mundi; tunc quò
pondus propius fuerit ipſi G,
grauius erit: & vbicunq; po
natur pondus præterquàm in
ipſo G, ſemper centro C inni
tetur, vt in K. nam ducta
G k, efficiet hæc (ſecun
dùm quam fit ponderis natu
ralis motus) vná cum libræ
brachio k C angulum acu
tum. æquicruris enim trian
guli CkG ad baſim anguli
ad k, & G ſunt ſemper acuti.
24[Figure 24]Conferantur autem inuicem hæc duo, pondus videlicet in k, &
pondus in D: erit pondus in k grauius, quàm in D. nam iuncta
DG, cùm tres anguli cuiuſcunque trianguli duobus ſint rectis
æquales, & trianguli CDG æquicruris angulus DCG maior ſit
angulo kCG æquicruris trianguli CkG: erunt reliqui ad baſim an
guli DGC GDC ſimul ſumpti reliquis KGCGkC ſimul ſumptis
minores. horumq; dimidii; angulus ſcilicet CDG angulo CKG
minor erit. quare cùm pondus in k ſolutum naturaliter per
KG moueatur, pondusq; in D per DG, tanquam per ſpatia,
quibus in centrum mundi feruntur; linea CD, hoc eſt libræ
brachium magis adhærebit motui naturali ponderis in D pror
ſus ſoluti, lineæ ſcilicet DG; quàm Ck motui ſecundùm kG
effecto. magis igitur ſuſtinebit linea CD, quàm Ck. ac pro
pterea pondus in k ex ſuperius dictis grauius erit, quàm in D.
Præterea quoniam pondus in K ſi eſſet omnino liberum, prorſuſq;
ſolutum, deorſum per k G moueretur; niſi à linea C k prohibere
tur, quæ pondus vltra lineam KG per circumferentiam KH mo
ueri cogit; linea C k pondus partim ſuſtinebit, ipſiq; renitetur;
cùm illud per circumferentiam k H moueri compellat. &
quoniam angulus CDG minor eſt angulo CkG, & angulus CDk
angulo CkH eſt æqualis; erit reliquus GDk reliquo G k H maior.
circumferentia igitur k H motui naturali ponderis in k ſoluti, li