Blancanus, Josephus, Sphaera mvndi, sev cosmographia demonstratiua , ac facile methodo tradita : in qua totius Mundi fabrica, vna cum nouis, Tychonis, Kepleri, Galilaei, aliorumq' ; Astronomorum adinuentis continentur ; Accessere I. Breuis introductio ad geographiam. II. Apparatus ad mathematicarum studium. III. Echometria, idest Geometrica tractatio de Echo. IV. Nouum instrumentum ad Horologia

Page concordance

< >
Scan Original
21 5
22 6
23 7
24 8
25 9
26 10
27 11
28 12
29 13
30 14
31 15
32 16
33 17
34 18
35 19
36 20
37 21
38 22
39 23
40 24
41 25
42 26
43 27
44 28
45 29
46 30
47 31
48 32
49 33
50 34
< >
page |< < (14) of 300 > >|
3014De circulis Sphæræ. cos, qua parte ſupra horizontem exiſtunt à meridiano in æqualia ſecari: & ſimiliter infra horizontem. ſune
autem hi tres circuli, tres Solis circulationes (vt poſtea explicabimus) ſiue tres diurnæ conuerſiones, &
ſi-
cuti eas meridianus diuidit, ſic etiam cæteras omnes, quas toto anno Sol ſingulis diebus peragit, &
quarum
circuli in Sphæra non ponuntur, idem meridianus partitur.
A meridiano circulò initium diei naturalis ſumunt Aſtronomi; cum autem dies naturalis ſit integra So-
lis circa mundum reuolutio, dies Aſtronomicus Sole meridianum occupante incipiet, atq;
ad eundem Sole
iterum redeunte deſinet.
A meridie autem potius, quam ab horizonte diem inchoare maluerunt Aſtrono-
mi, quoniam in omni regione, atq;
habitatione Sol ſemper eodem modo ad meridianum ſe habet, ad hori-
zontem verò varietates ſubit;
quare dies ad meridiem relatus vbique vniformis, ac ſtabilis eſt, ad horizon-
tem verò relatus variationibus obnoxius eſt, quæ Aſtronomis negotium faceſſunt.
Quapropter ſapienter
faciunt pleræque nationes, Hiſpani, Galli, Belgæ, Germani, Poloni, qui hoc diei genere communiter
vtuntur.
5 Metitur maxima Aſtrorum altitudines ſupra horizontem; cum enim eum Aſtra attingunt, tunc ma-
ximè ab horizote attoluntur, tantaq;
eſt eorum meridiana altitudo, quæ eſt omnium maxima, quantus eſt
meridiani arcus ab horizonte vſq;
ad Aſtrum interiectus. Hanc portò, tum Solis, tum Aſtrorum meridianã
eleuationem reperies, primo per quadrantem Aſtronomicum propoſ.
8. apparatus hoc modo.
18[Figure 18]
Illud Aſtronomicè conſtitue, ideſt, in plano quopiam ho-
rizontalis, vt latus A B.
Quadrantis ſit horizonti paralel-
lum, &
ſimul ſupra lineam mer@dianam inibi accuratè du-
ctam;
latus verò A D. ſit perpendiculariter erectum, cu-
ius gratia perpendiculum D I.
debet propriè linea æqui-
diſtare, ac liberè iuxta latus A D.
radens deſcendere; La-
tus autem C B.
meridiem verſus aſpiciat. Splendente iam
in meridie Sole, Dioptra quadranti adhærens ſuſque de-
que tollatur, donec Solis radius per vtrumq;
pinnularum
foramen æquè illabatur:
in quo Dioptræ ſitu, latus ipſius
C E.
indicabit in quadrante gradus altitudinis meridiane,
qui eſſent, v.
g. in arcu D E. gr. 36. tanta enim eſt eleuatio
ſupra horizontem, quantus eſt arcus quadrantis à puncto
D.
vſque ad Dioptram numeratus.
Quod ſi ſydus minus collucens obijciatur, tunc vice radij ip-
ſius, vtemur radio viſuali, ideſt, per vtrumque rimulam
in pinnularem ſumitatibus exciſam, in aſtrum collimabi-
mus, atq;
interim latus E C. Dioptræ in quadrante me-
ridianæ gradus, ac graduum partes indigitabit.
Alio præterea modo, & quidẽ ſubtiliori idem hoc pacto obſeruabimus: inuenta (vti ſuperius docuimus)
in plano quopiam horizontali, linea meridiana, erigatur ex ea ſtylus plano perpendicularis;
cum enim ip-
ſius vmbra lineam meridianam occupauerit, habebit Sol meridianam latitudinem;
notetur igitur tunc tem
poris extremum vmbræ in ipſa meridiana exiſtens.
atque in eodem plano a pede ſtyli ducatur linea perpen
dicularis meridianæ lineæ, ſitque ipſi ſtylo æqualis, tandem ab extremo vmbræ prænotato, ducatur linea
vſque ad extremum lineæ ſtylo æqualis:
v. g. ſit in plano meridiana A B. ſtylus B C. recta B E. ſtylo æqua-
lis ad angulos rectos ipſi meridianæ;
vmbra ſtyli pertineat ad A. & ab A. extremo vmbræ ducta ſit, A D. erit
angulus D A B.
altitudo Solis meridiana. & quoniam vti propoſ. 2. appar. quantitas angulorum deſumi-
tur ex arcu illi ſubtento:
facto centro in A. deſcribatur arcus F E. atque quot gradus contineat, expendatur
per eandem propoſitionem, tot enim gradibus Solis meridiana altitudo conſtabit.
Ratio eſt, quia ſi cogi-
temus triangulum A B D.
ex plano in quo iacet aſiurgere manente latere A B. fixo tanquam axe huius mo-
tus, ita vt latus D B.
congruat ſtylo B C. tranſibit latus A D. per ſtyli verticem, quia punctum D. congruet
mucroni C.
ſtyli; & proinde linea A D. ragio Solis per eundem verticem, & in A. tandentem congruet; vn-
de manifeſtè Solis altitudinem ſupra horizontale planum indicabit igitur quanta eſt inclinatio lineæ A D.
ſiue quantus eſt angulus ad A. ſiue arcus F E. tanta erit meridiana altitudo Solis: nam in hac trianguli ele-
uatione angulus ad A.
nihil eſt variatus; quare etiamſi triangulum non aſſurgat, nihi@ominus angulus ad A.
19[Figure 19] ſiue arcus eius F E, quantitatem quæſitã pateſaciet.
poſſumus
autem expeditè prædictum arcum cognoſcere, hoc modo ac-
cipiatur circino linea A E.
inſtrumenti propoſ. 5. appar. & ei
æqualis in latere A D.
huius triãguli ſumatur, quæ ſit v. g. A F.
deinde circino accipiatur arcus F E. appliceturque arcui qua-
drantis inſtrumẽti, facto initio ab E.
ſitq; v. gr. arcus illi æqua-
lis E K.
qui gr. 30. continet: altitudo igitur quæſita meridia-
na totidem gr.
erit: ſicque in quadrante, aut etiam in ſemicir-
culo eiuſdẽ inſtrumenti, fi angulus eſſet obtuſus, ſemper abſq;

nouæ diuiſionis labore, apparebit in grad.
& minutis quanti-
tas cuiuſuis arcus, ſeu anguli.
Hiſce duobus prædictis modis,
ideſt, per quadrantem, &
per vmbram ſtyli in plano horizontali, cæteræ quoq; altitudines non

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index