Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of handwritten notes
<
1 - 4
[out of range]
>
<
1 - 4
[out of range]
>
page
|<
<
(10)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
10
"
file
="
0062
"
n
="
62
"
rhead
="
THEORIÆ
"/>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">compreſſione partium fieri poſſe, ut in ipſis corporibus ve-
<
lb
/>
locitas immutetur per omnes intermedios gradus tranſitu facto,
<
lb
/>
& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">omnis argumenti vis eludatur.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">20. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">At inprimis ea reſponſione uti non poſſunt, quicunque
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0062-01
"
xlink:href
="
note-0062-01a
"
xml:space
="
preserve
">Ea uti non poſ-
<
lb
/>
ſe, qui admit-
<
lb
/>
tunt el
<
unsure
/>
ementa
<
lb
/>
ſolida, & du-
<
lb
/>
ra.</
note
>
cum Newtono, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">vero etiam cum pleriſque veterum Philoſo-
<
lb
/>
phorum prima elementa materiæ omnino dura admittunt, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
ſolida, cum adhæſione infinita, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">impoſſibilitate abſoluta mu-
<
lb
/>
tationis figuræ. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nam in primis elementis illis ſolidis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">du-
<
lb
/>
ris, quæ in anteriore adſunt ſequentis corporis parte, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in præ-
<
lb
/>
cedentis poſteriore, quæ nimirum ſe mutuo immediate con-
<
lb
/>
tingunt, redit omnis argumenti vis prorſus illæſa.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">21. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Deinde vero illud omnino intelligi ſane non poteſt, quo
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0062-02
"
xlink:href
="
note-0062-02a
"
xml:space
="
preserve
">Extenſionem
<
lb
/>
continuam re-
<
lb
/>
quirere primos
<
lb
/>
poros, & pa-
<
lb
/>
rietes ſolidos,
<
lb
/>
ac dures.</
note
>
pacto corpora omnia partes aliquas poſtremas circa ſuperficiem
<
lb
/>
non habeant penitus ſolidas, quæ idcirco comprimi omnino non
<
lb
/>
poſſint. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">In materia quidem, ſi continua ſit, diviſibilitas in in-
<
lb
/>
finitum haberi poteſt, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">vero etiam debet; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">at actualis diviſio
<
lb
/>
in infinitum difficultates ſecum trahit ſane inextricabiles; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">qua
<
lb
/>
tamen diviſione in infinitum ii indigent, qui nullam in cor-
<
lb
/>
poribus admittunt particulam utcunque exiguam compreſſionis
<
lb
/>
omnis expertem penitus, atque incapacem. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Ii enim debent ad-
<
lb
/>
mittere, particulam quamcunque actu interpoſitis poris diſtin-
<
lb
/>
ctam, diviſamque in plures pororum ipſorum velut parietes,
<
lb
/>
poris tamen ipſis iterum diſtinctos. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Illud ſane intelligi non
<
lb
/>
poteſt, qui fiat, ut, ubi e vacuo ſpatio tranſitur ad corpus,
<
lb
/>
non aliquis continuus haberi debeat alicujus in ſe determinatæ
<
lb
/>
craſſitudinis paries uſque ad primum porum, poris utique ca-
<
lb
/>
rens; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">vel quomodo, quod eodem recidit, nullus ſit extimus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
ſuperficiei externæ omnium proximus porus, qui nimirum, ſi
<
lb
/>
ſit aliquis, parietem habeat utique poris expertem, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">compreſ-
<
lb
/>
ſionis incapacem, in quo omnis argumenti ſuperioris vis redit
<
lb
/>
prorſus illæſa.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">22. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">At ea etiam, utcunque penitus inintelligibili, ſententia
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0062-03
"
xlink:href
="
note-0062-03a
"
xml:space
="
preserve
">Læſio legis
<
lb
/>
Continuitatis
<
lb
/>
ſaltem in pri-
<
lb
/>
mis ſuperficie-
<
lb
/>
bus, vel pun-
<
lb
/>
ctis.</
note
>
admiſſa, redit omnis eadem argumenti vis in ipſa prima, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ul-
<
lb
/>
tima corporum ſe immediate contingentium ſuperficie, vel ſi
<
lb
/>
nullæ continuæ ſuperficies congruant, in lineis, vel punctis.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quidquid enim ſit id, in quo contactus fiat, debet utique eſſe
<
lb
/>
aliquid, quod nimirum impenetrabilitati occaſionem præſtet, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
cogat motum in ſequente corpore minui, in præcedente auge-
<
lb
/>
ri: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">id, quidquid eſt, in quo exeritur impenetrabilitatis vis, quo
<
lb
/>
fit immediatus contactus, id ſane velocitatem mutare debet per
<
lb
/>
ſaltum, ſine tranſitu per intermedia, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in eo continuitatis lex
<
lb
/>
abrumpi debet, atque labefactari, ſi ad ipſum immediatum con-
<
lb
/>
tactum cum illo velocitatum diſcrimine deveniatur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Id vero
<
lb
/>
eſt ſane aliquid in quacunque e ſententiis omnibus continuam
<
lb
/>
extenſionem tribuentibus materiæ. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Eſt nimirum realis affectio
<
lb
/>
quædam corporis, videlicet ejus limes ultimus realis, ſuperficies,
<
lb
/>
realis ſuperficiei limes linea, realis lineæ limes punctum, quæ
<
lb
/>
affectiones utcunque in iis ſententiis ſint prorſus </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>