6210THEORIÆ&
compreſſione partium fieri poſſe, ut in ipſis corporibus ve-
locitas immutetur per omnes intermedios gradus tranſitu facto,
& omnis argumenti vis eludatur.
locitas immutetur per omnes intermedios gradus tranſitu facto,
& omnis argumenti vis eludatur.
20.
At inprimis ea reſponſione uti non poſſunt, quicunque
11Ea uti non poſ-
ſe, qui admit-
tunt elementa
ſolida, & du-
ra. cum Newtono, & vero etiam cum pleriſque veterum Philoſo-
phorum prima elementa materiæ omnino dura admittunt, &
ſolida, cum adhæſione infinita, & impoſſibilitate abſoluta mu-
tationis figuræ. Nam in primis elementis illis ſolidis, & du-
ris, quæ in anteriore adſunt ſequentis corporis parte, & in præ-
cedentis poſteriore, quæ nimirum ſe mutuo immediate con-
tingunt, redit omnis argumenti vis prorſus illæſa.
11Ea uti non poſ-
ſe, qui admit-
tunt elementa
ſolida, & du-
ra. cum Newtono, & vero etiam cum pleriſque veterum Philoſo-
phorum prima elementa materiæ omnino dura admittunt, &
ſolida, cum adhæſione infinita, & impoſſibilitate abſoluta mu-
tationis figuræ. Nam in primis elementis illis ſolidis, & du-
ris, quæ in anteriore adſunt ſequentis corporis parte, & in præ-
cedentis poſteriore, quæ nimirum ſe mutuo immediate con-
tingunt, redit omnis argumenti vis prorſus illæſa.
21.
Deinde vero illud omnino intelligi ſane non poteſt, quo
22Extenſionem
continuam re-
quirere primos
poros, & pa-
rietes ſolidos,
ac dures. pacto corpora omnia partes aliquas poſtremas circa ſuperficiem
non habeant penitus ſolidas, quæ idcirco comprimi omnino non
poſſint. In materia quidem, ſi continua ſit, diviſibilitas in in-
finitum haberi poteſt, & vero etiam debet; at actualis diviſio
in infinitum difficultates ſecum trahit ſane inextricabiles; qua
tamen diviſione in infinitum ii indigent, qui nullam in cor-
poribus admittunt particulam utcunque exiguam compreſſionis
omnis expertem penitus, atque incapacem. Ii enim debent ad-
mittere, particulam quamcunque actu interpoſitis poris diſtin-
ctam, diviſamque in plures pororum ipſorum velut parietes,
poris tamen ipſis iterum diſtinctos. Illud ſane intelligi non
poteſt, qui fiat, ut, ubi e vacuo ſpatio tranſitur ad corpus,
non aliquis continuus haberi debeat alicujus in ſe determinatæ
craſſitudinis paries uſque ad primum porum, poris utique ca-
rens; vel quomodo, quod eodem recidit, nullus ſit extimus, &
ſuperficiei externæ omnium proximus porus, qui nimirum, ſi
ſit aliquis, parietem habeat utique poris expertem, & compreſ-
ſionis incapacem, in quo omnis argumenti ſuperioris vis redit
prorſus illæſa.
22Extenſionem
continuam re-
quirere primos
poros, & pa-
rietes ſolidos,
ac dures. pacto corpora omnia partes aliquas poſtremas circa ſuperficiem
non habeant penitus ſolidas, quæ idcirco comprimi omnino non
poſſint. In materia quidem, ſi continua ſit, diviſibilitas in in-
finitum haberi poteſt, & vero etiam debet; at actualis diviſio
in infinitum difficultates ſecum trahit ſane inextricabiles; qua
tamen diviſione in infinitum ii indigent, qui nullam in cor-
poribus admittunt particulam utcunque exiguam compreſſionis
omnis expertem penitus, atque incapacem. Ii enim debent ad-
mittere, particulam quamcunque actu interpoſitis poris diſtin-
ctam, diviſamque in plures pororum ipſorum velut parietes,
poris tamen ipſis iterum diſtinctos. Illud ſane intelligi non
poteſt, qui fiat, ut, ubi e vacuo ſpatio tranſitur ad corpus,
non aliquis continuus haberi debeat alicujus in ſe determinatæ
craſſitudinis paries uſque ad primum porum, poris utique ca-
rens; vel quomodo, quod eodem recidit, nullus ſit extimus, &
ſuperficiei externæ omnium proximus porus, qui nimirum, ſi
ſit aliquis, parietem habeat utique poris expertem, & compreſ-
ſionis incapacem, in quo omnis argumenti ſuperioris vis redit
prorſus illæſa.
22.
At ea etiam, utcunque penitus inintelligibili, ſententia
33Læſio legis
Continuitatis
ſaltem in pri-
mis ſuperficie-
bus, vel pun-
ctis. admiſſa, redit omnis eadem argumenti vis in ipſa prima, & ul-
tima corporum ſe immediate contingentium ſuperficie, vel ſi
nullæ continuæ ſuperficies congruant, in lineis, vel punctis.
Quidquid enim ſit id, in quo contactus fiat, debet utique eſſe
aliquid, quod nimirum impenetrabilitati occaſionem præſtet, &
cogat motum in ſequente corpore minui, in præcedente auge-
ri: id, quidquid eſt, in quo exeritur impenetrabilitatis vis, quo
fit immediatus contactus, id ſane velocitatem mutare debet per
ſaltum, ſine tranſitu per intermedia, & in eo continuitatis lex
abrumpi debet, atque labefactari, ſi ad ipſum immediatum con-
tactum cum illo velocitatum diſcrimine deveniatur. Id vero
eſt ſane aliquid in quacunque e ſententiis omnibus continuam
extenſionem tribuentibus materiæ. Eſt nimirum realis affectio
quædam corporis, videlicet ejus limes ultimus realis, ſuperficies,
realis ſuperficiei limes linea, realis lineæ limes punctum, quæ
affectiones utcunque in iis ſententiis ſint prorſus
33Læſio legis
Continuitatis
ſaltem in pri-
mis ſuperficie-
bus, vel pun-
ctis. admiſſa, redit omnis eadem argumenti vis in ipſa prima, & ul-
tima corporum ſe immediate contingentium ſuperficie, vel ſi
nullæ continuæ ſuperficies congruant, in lineis, vel punctis.
Quidquid enim ſit id, in quo contactus fiat, debet utique eſſe
aliquid, quod nimirum impenetrabilitati occaſionem præſtet, &
cogat motum in ſequente corpore minui, in præcedente auge-
ri: id, quidquid eſt, in quo exeritur impenetrabilitatis vis, quo
fit immediatus contactus, id ſane velocitatem mutare debet per
ſaltum, ſine tranſitu per intermedia, & in eo continuitatis lex
abrumpi debet, atque labefactari, ſi ad ipſum immediatum con-
tactum cum illo velocitatum diſcrimine deveniatur. Id vero
eſt ſane aliquid in quacunque e ſententiis omnibus continuam
extenſionem tribuentibus materiæ. Eſt nimirum realis affectio
quædam corporis, videlicet ejus limes ultimus realis, ſuperficies,
realis ſuperficiei limes linea, realis lineæ limes punctum, quæ
affectiones utcunque in iis ſententiis ſint prorſus