2412Diſſertatio Prima.
ait Plntarchus, *etiamſi quis tenebris obtinentibus vigilaret per to-*
*tam noctem, nullum fore buius vigiliæ fructum, niſi ignis bona*
*nobis diei repræ ſentaret; noctiſque & diei diſcrimen aboleret. Ita*
*que ſinibil homo habet, cui ratione vtilitatis vitam postponat; *
*ignis, qui vitam multiplicat, quomodo non meretur omnibus ante-*
*ferri rebus? * Hæc, ſatis ſcio, minùs arriderent, ſi nos iſta diſce-
ptantes audirent, inertibus quibuſdam tenebrionibus, qui perdiu
ſtertentes longa ponunt mortis rudimenta (contrahi enim ani-
mum, & quaſi labi, atque concidere, & ipſum eſſe dormire pu-
tabat Zeno apud Cic. lib. 2. de Diuin.) ſed illos ſaltem excitaret
non ignotus culinæ nidor, & ad ſuffragium pro igne humanam vi-
tam longiùs prouehente ferendum prouocaret. Quamuis enim
improbent Heſiodi monitum lib. Oper. & dier. 747. quo *vetat ci-*
*bum apponere exollis, nondum libato: ſed igni vult ſuas primitias,*
*ſuumque ob miniſterium offerri honorem,* vt notauit Plutarchus lib.
7. Sympoſ. quæſt. 4. Elegans tamen Prodici dictum, *Omnium condi-*
*mentorum ſuauiſſimum eſſe ignem*, laudarent cum eodem Plutar-
cho lib. de tuenda ſanit; & planè agreſtes ac barbaros prædicarent
Hunnos vltra Paludes Mæoticas glacialis Oceani accolas, qui, vt
ſcribit Ammian. Marcellin. lib. 31. *Sic in ſuâ vitâ viſi ſunt aſperi,*
*vt neque igni, neque ſaporatis indigeant cibis, ſed radicibus her-*
*barum agrestium, & ſemicrudâ cuiu ſuis pecoris carne veſcantur,*
*quam inter femora ſua, & equorum terga ſubſertam fotu cale fa-*
*ciunt breui. * Id quod etiam nunc eſſe in more poſitum apud Tar-
taros Moſchis finitimos, vt crudam carnem equorum, quibus in-
ſident, ephippijs ſupponant abſoluto itinere voraturi, ab oculato
teſte homine Belgâ, qui eas regiones peragrârat, ante aliquot an-
nos audiſſe me memini, nec vulgaris fama repugnat. Quam pro-
fectò conſuetudinem non minùs ab humanitate alienam eſſe, &
ferinum neſcio quid redolere nemo non videt, quàm ſi quis irâ in-
citatus, canum in morem, dentibus peteret illius iugulum, à quo
ſe iniuriâ laceſſitum putat: ab hominibus ſiquidem ad feras deſci-
ſcere videtur, quiſquis ea reſpuit, quæ hominem à brutis ſecer-
nunt: huiuſmodi autem eſt ignis vſus in ciborum, carnium præ-
ſertim, apparatu, omnium ferè gentium conſenſu firmatus.
Quemadmodum enim ſapientiſſimo conſilio factum eſt, vt homi-
ni nec pes in vngulam obduruerit ad pulſandum, nec ad diſcer-
pendum exacuti ſint vngues, nec ad dilaniandum diffiſſis
*tam noctem, nullum fore buius vigiliæ fructum, niſi ignis bona*
*nobis diei repræ ſentaret; noctiſque & diei diſcrimen aboleret. Ita*
*que ſinibil homo habet, cui ratione vtilitatis vitam postponat; *
*ignis, qui vitam multiplicat, quomodo non meretur omnibus ante-*
*ferri rebus? * Hæc, ſatis ſcio, minùs arriderent, ſi nos iſta diſce-
ptantes audirent, inertibus quibuſdam tenebrionibus, qui perdiu
ſtertentes longa ponunt mortis rudimenta (contrahi enim ani-
mum, & quaſi labi, atque concidere, & ipſum eſſe dormire pu-
tabat Zeno apud Cic. lib. 2. de Diuin.) ſed illos ſaltem excitaret
non ignotus culinæ nidor, & ad ſuffragium pro igne humanam vi-
tam longiùs prouehente ferendum prouocaret. Quamuis enim
improbent Heſiodi monitum lib. Oper. & dier. 747. quo *vetat ci-*
*bum apponere exollis, nondum libato: ſed igni vult ſuas primitias,*
*ſuumque ob miniſterium offerri honorem,* vt notauit Plutarchus lib.
7. Sympoſ. quæſt. 4. Elegans tamen Prodici dictum, *Omnium condi-*
*mentorum ſuauiſſimum eſſe ignem*, laudarent cum eodem Plutar-
cho lib. de tuenda ſanit; & planè agreſtes ac barbaros prædicarent
Hunnos vltra Paludes Mæoticas glacialis Oceani accolas, qui, vt
ſcribit Ammian. Marcellin. lib. 31. *Sic in ſuâ vitâ viſi ſunt aſperi,*
*vt neque igni, neque ſaporatis indigeant cibis, ſed radicibus her-*
*barum agrestium, & ſemicrudâ cuiu ſuis pecoris carne veſcantur,*
*quam inter femora ſua, & equorum terga ſubſertam fotu cale fa-*
*ciunt breui. * Id quod etiam nunc eſſe in more poſitum apud Tar-
taros Moſchis finitimos, vt crudam carnem equorum, quibus in-
ſident, ephippijs ſupponant abſoluto itinere voraturi, ab oculato
teſte homine Belgâ, qui eas regiones peragrârat, ante aliquot an-
nos audiſſe me memini, nec vulgaris fama repugnat. Quam pro-
fectò conſuetudinem non minùs ab humanitate alienam eſſe, &
ferinum neſcio quid redolere nemo non videt, quàm ſi quis irâ in-
citatus, canum in morem, dentibus peteret illius iugulum, à quo
ſe iniuriâ laceſſitum putat: ab hominibus ſiquidem ad feras deſci-
ſcere videtur, quiſquis ea reſpuit, quæ hominem à brutis ſecer-
nunt: huiuſmodi autem eſt ignis vſus in ciborum, carnium præ-
ſertim, apparatu, omnium ferè gentium conſenſu firmatus.
Quemadmodum enim ſapientiſſimo conſilio factum eſt, vt homi-
ni nec pes in vngulam obduruerit ad pulſandum, nec ad diſcer-
pendum exacuti ſint vngues, nec ad dilaniandum diffiſſis
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib