1viris ſibi deligat, cuius autoritate ipſi dicatum
opus ab inuidorum morſibus ſeruetur incolume.
Hanc ergo conſuetudinem amanti mihi ſanè feli
citer cecidit, vt tu ſola tua propria benignitate
permotus in tuos me familiares vltro aſcriberes.
Siue enim ingenij mei debilis partus magnam pa
troni deſiderat autoritatem: tu principum orbis
terrarum princeps ſemper digniſſimam principa
tu ſapientiam præſtitiſti. Seu tam elatæ dedica
tiones ſolent alienas à ſapientiæ ſtudio ſpes olere:
lux tanti patrocinij, tuorumque veterum in me be
neficiorum, atram ſuſpicionem amouebit. Quòd
verò ad vitam ipſius operis attinet, quam nulla
per te velim temporum permutatione terminari:
vereor vt id ſua luce multis alijs vitali aſpiciat
illa, quæ tua ſtudia, & res geſtas omnium lin
guis, & litteris celebrabit æternitas. quantum
enim tuam excelſam ſuſpicio dignitatem, tantum
deſpicor iſtius doni incredibilem cum illa com
parati humilitatem: neque id niſi diuinitus cre
diderim perpetuam in tuis laudibus famam ha
biturum. Quare illud non ſolum tibi diuini gre
gis antiſtiti cupio gratum accidere, cuius auto
ritate protectum in tanta nouarum rerum poſt
tam graues autores contemptione, minimo meo
cum rubore in medium prodeat: ſed ipſi diuinita
ti ex voluntate donum expendenti, penes quam
eſt æternitas, & cui primum dicata omnia eſſe
oportet: vt hi, quostuis luminibus dignaris, de
opus ab inuidorum morſibus ſeruetur incolume.
Hanc ergo conſuetudinem amanti mihi ſanè feli
citer cecidit, vt tu ſola tua propria benignitate
permotus in tuos me familiares vltro aſcriberes.
Siue enim ingenij mei debilis partus magnam pa
troni deſiderat autoritatem: tu principum orbis
terrarum princeps ſemper digniſſimam principa
tu ſapientiam præſtitiſti. Seu tam elatæ dedica
tiones ſolent alienas à ſapientiæ ſtudio ſpes olere:
lux tanti patrocinij, tuorumque veterum in me be
neficiorum, atram ſuſpicionem amouebit. Quòd
verò ad vitam ipſius operis attinet, quam nulla
per te velim temporum permutatione terminari:
vereor vt id ſua luce multis alijs vitali aſpiciat
illa, quæ tua ſtudia, & res geſtas omnium lin
guis, & litteris celebrabit æternitas. quantum
enim tuam excelſam ſuſpicio dignitatem, tantum
deſpicor iſtius doni incredibilem cum illa com
parati humilitatem: neque id niſi diuinitus cre
diderim perpetuam in tuis laudibus famam ha
biturum. Quare illud non ſolum tibi diuini gre
gis antiſtiti cupio gratum accidere, cuius auto
ritate protectum in tanta nouarum rerum poſt
tam graues autores contemptione, minimo meo
cum rubore in medium prodeat: ſed ipſi diuinita
ti ex voluntate donum expendenti, penes quam
eſt æternitas, & cui primum dicata omnia eſſe
oportet: vt hi, quostuis luminibus dignaris, de