Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 355 > >|
1probare P, eſſe polum prædicti ambitus, ſic. Primò enim ſciendum in præ­
miſſa conſtructione eſſe, vt F, ad G K, & B, ad K P, ita D, ad P M. nam ſi non
ſit eadem ratio D, ad P M, cum alijs prædictis, erit eadem ratio eiuſdem D,
ad aliam maiorem, vel minorem ipſa P M. ſit ad minorem P R. nihil enim
refert ſiue dixeris habere eandem rationem ad minorem, ſiue ad maiorem,
ergo permutando erunt G K, K P, P R, proportionales cum F, B, D. ſed li­
neæ F, B, D, erant proportionales componendo hoc modo, vt F B, ad D, ita
D, ad B: quare ſimiliter erunt vt G P, ad P R, ita P R, ad P K. per 18. 5. ſi igi­
tur à punctis G, & K, figuræ nu.
164. iungantur lineæ ad R, quæ ſint G R, K R,
erit vt G R, ad K R, ita G P, ad P R. quia orta sunt duo triangula G P R, K P R,
quæ habent eundem angulum ad P. & latera proportionalia circa dictum
angulum.
eſt etiam vt G P, ad P R, in maiori triangulo, ita P R, ad K P, in
minori, ex conſtructione, quare per 6. 6. erunt illa duo triangula æquian­
gula; ergò per 4. 6. erunt latera circum æquales angulos proportionalia;
quare erit vt G P, ad P R. ita G R, ad R K: erat autem vt K M, ad G M, ita
B, ad D. & ita etiam G P, ad P R; ergò per 11. 5. vt K M, ad M G. ita K R,
ad R G, intra eandem circunferentiam, & in eodem plano: quod eſſe im­
poſſibile ſupra oſtendimus, hoc autem impoſſibile, ſequitur ſi neges eſſe vt
F, ad G K; & B, ad K P, ita D, ad P M.
167
Ibidem (Quoniăm igitur quæ D, neque ad minorem ea, quæ P M, neque ad maiorem
(ſimiliter enim demonſtrabimus) palam eſt, quod ad ipſam vtique erit, in qua P M,
quare erit, quod quæ M P, ad P K, quæ P G, ad M P.
Si igitur eo in quo P, polo
vtens, diſtantia autem ea, in qua P M, circulus deſcribatur, omnes angulos attin­
get, quos reflexæ faciunt, quæ à K, G. ſi autem non, ſimiliter oſtendentur eandem
babere rationem, quæ alibi, quam in ſemicirculo conſtituuntur; quod quidem erat
impoſſibile) quoniam igitur, inquit, linea D, neque ad minorem, neque ad ma­
iorem quam P M, habet eam rationem, quæ eſt ipſius F, ad G K, aut ipſius
B, ad K P. ſimiliter enim demonſtratur abſurdum ſequi.
palàm eſt, quoniam
erit D, ad P M, vt prædictæ ad prædictas: quare componendo, & permu­
tando, erunt tandem vt G P, ad P M, ita P M, ad P K, & ita G M, ad M K,
aſſumpſimus enim in conſtructione eſſe G M, ad M K, ita F B, ad D, & D, ad
B. quare cum ſit vt G M, ad M K, ita F B, ad D. & G P, ad P M. & P M, ad
K P; erunt per 11. 5. vt G M, ad M K. ita G P, ad P M. & P M, ad P K. ſi quis
igitur vtens puncto P, tanquam polo, & interuallo P M, circulum deſcribat,
omnes angulos reflexionis attinget, quos faciunt lineæ productæ à K, & re­
flexæ ab M, ad G. harum enim infinitam multitudinem debemus imaginari
à K, ad infinita puncta M, produci in ambitu illo conſtituta, reflectique; ad G.
ſi enim non attingat omnes illos angulos, ſequitur, vt ſupra, in eodem ſemi­
circulo conſtitui poſſe duas alias rectas proportionales prioribus G M, M K,
quod eſt impoſſibile.
Porrò ſub angulo G M K, linearum G M, M K, Iris
apparet: quare apparebit etiam ſub alijs omnibus, quæ à punctis G K, duci
poſſunt ad extremum lineæ P M, quia erunt in eadem ratione cum illis; cum
non deſinant in eundem ſemicirculum, ſed in ambitum Iridis M N, in quo M,
punctum imaginamur circumduci.
Ex quibus pater P, eſſe polum Iridis, ex
quo per puncta M, vbi ſit reflexio, deſcribitur arcus attingens omnes Iridis
reflexiones.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index