Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001122">
                <pb pagenum="61" xlink:href="009/01/061.jpg"/>
              mune, quia illis competit, quatenus ambo ſunt figura quædam, ideſt, qua­
                <lb/>
              tenus
                <expan abbr="vtrumq;">vtrumque</expan>
              illorum triangulum eſt; triangulo
                <expan abbr="namq;">namque</expan>
              omni primo com­
                <lb/>
              petit habere tres angulos æquales duobus rectis.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001123">
                <arrow.to.target n="marg53"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001124">
                <margin.target id="marg53"/>
              53</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001125">Tex. 38. (
                <emph type="italics"/>
              Et quemadmodum in alijs principium ſimplex, hoc autem non idem
                <lb/>
              vbique, ſed in pondere quidem mina, in cătu verò dieſis
                <emph.end type="italics"/>
              ) Dieſis apud Muſicos eſt
                <lb/>
              pars Toni. </s>
              <s id="s.001126">Tonus autem eſt interuallum duarum vocum, quale eſt inter pri­
                <lb/>
              mam vocem, Vt, & ſecundam Rè, vt modo loquuntur. </s>
              <s id="s.001127">iſtud interuallum
                <lb/>
              diuidunt Muſici primum in ſemitonia, non tamen æqualia, ſed vnum maius
                <lb/>
              altero. </s>
              <s id="s.001128">minus iterum in duas partes æquales ſubdiuidunt, quarum
                <expan abbr="vtramq;">vtramque</expan>
                <lb/>
              veteres harmonici dieſim dixerunt. </s>
              <s id="s.001129">& hęc dieſis eſt minima vox ab eis con­
                <lb/>
              ſiderata; & quæ prima cadit ſub ſenſum; & propterea veluti ſimplex prin­
                <lb/>
              cipium, & elementum, ex quo alia maiora interualla conſtent; & in quod
                <lb/>
              reſoluuntur.
                <foreign lang="grc">διέοις</foreign>
              porrò græcè valet inter alia, diuiſionem. </s>
              <s id="s.001130">igitur interual­
                <lb/>
              lum iſtud minimum dictum eſt dieſis, quod ſit quædam diuiſio, ſeu ſegmen­
                <lb/>
              tum Toni (
                <emph type="italics"/>
              Quemadmodum in pondere mina
                <emph.end type="italics"/>
              ) qui de ponderibus antiquis tra­
                <lb/>
              ctant, aſſerunt, Minam fuiſſe maiorem libra per ſemunciam, æquipondera­
                <lb/>
              bat enim centum drachmis: quæ refragantur huic loco. </s>
              <s id="s.001131">ſed fortè
                <expan abbr="dicẽdum">dicendum</expan>
              ,
                <lb/>
              Ariſt. conſideraſſe, Minam reſpectu Talenti, reſpectu enim illius dici poteſt
                <lb/>
              principium, cum ſex millia minarum in Attico talento continerentur.</s>
            </p>
            <figure id="id.009.01.061.1.jpg" place="text" xlink:href="009/01/061/1.jpg" number="29"/>
            <p type="main">
              <s id="s.001132">
                <arrow.to.target n="marg54"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001133">
                <margin.target id="marg54"/>
              54</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001134">Tex. 39.
                <emph type="italics"/>
              (Si enim quod duobus rectis ineſt, non in
                <lb/>
              quantum æquicrus, ſed in quantum triangulus, no­
                <lb/>
              ſcens, &c.)
                <emph.end type="italics"/>
              ideſt, ſi enim qui cognoſcit, quod ha­
                <lb/>
              bere tres angulos æquales duobus rectis conuenit
                <lb/>
              æquicruri, non quatenus æquicrus eſt, ſed quate­
                <lb/>
              nus triangulus eſt, &c. </s>
              <s id="s.001135">quid ſit habere tres æqua­
                <lb/>
              les duobus rectis, &c. </s>
              <s id="s.001136">fusè explicatum eſt in lib. 1.
                <lb/>
              Priorum ſecto 3. cap. 1. quò te nunc mitto.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001137">
                <arrow.to.target n="marg55"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001138">
                <margin.target id="marg55"/>
              55</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001139">Poſt pauca
                <emph type="italics"/>
              (Ineſt omni triangulo hoc quod est
                <lb/>
              duos, &c.)
                <emph.end type="italics"/>
              ideſt, hæc proprietas, quæ eſt habere
                <lb/>
              duos angulos rectos non actu, ſed per æquiualen­
                <lb/>
              tiam trium angulorum trianguli. </s>
              <s id="s.001140">Vide quæ im­
                <lb/>
              mediatè ſupra de hac re dixi, & quò te remiſi.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001141">
                <arrow.to.target n="marg56"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.001142">
                <margin.target id="marg56"/>
              56</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001143">Eodem tex
                <emph type="italics"/>
              (Quando igitur cognoſcimus, quod
                <lb/>
              quatuor exteriores ſunt æquales, quoniam Iſoſceles,
                <lb/>
              adhuc deficit, propier quid Iſoſceles? </s>
              <s id="s.001144">quoniam trian­
                <lb/>
              gulus: & hoc quoniam figura rectilinea, &c.)
                <emph.end type="italics"/>
              exem­
                <lb/>
              plo geometrico vult oſtendere demonſtrationem
                <lb/>
              vniuerſalem eſſe particulari præſtantiorem: eſt
                <lb/>
              autem exemplum de pulcherrima,
                <expan abbr="atq;">atque</expan>
              admira­
                <lb/>
              bili proprietate, quæ omnibus figuris rectilineis
                <lb/>
              conuenit, eſt
                <expan abbr="">que</expan>
              ; huiuſmodi: Omnis figuræ rectili­
                <lb/>
              neæ anguli externi omnes ſimul ſumpti, ſunt æqu
                <lb/>
              les quatuor rectis angulis, quæ affectio demon­
                <lb/>
              ſtratur in ſcholio 32. primi Elem. dicuntur autem
                <lb/>
              anguli externi, qui productis lateribus fiunt, vt in
                <lb/>
              triangulo præſenti anguli externi ſunt, B D C,</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>