Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <pb pagenum="42" xlink:href="009/01/042.jpg"/>
          <chap>
            <p type="head">
              <s id="s.000803">
                <emph type="italics"/>
              Ex Libro ſecundo Priorum.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000804">
                <arrow.to.target n="marg12"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000805">
                <margin.target id="marg12"/>
              12</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000806">Ex cap. 21.
                <emph type="italics"/>
              (Quod faciunt, qui coalternas putant ſcribere, latent enim ipſe
                <lb/>
              ſe ipſos talia accipientes, quæ non est poſſibile monstrare uon exiſtentibus
                <lb/>
              coalternis)
                <emph.end type="italics"/>
              Vult Ariſt. exemplo mathematico explicare, quid ſit pe­
                <lb/>
              titio principij. </s>
              <s id="s.000807">vbi per coalternas intelligit parallelas lineas, vox
                <lb/>
              enim græca
                <foreign lang="grc">παραλληλος,</foreign>
              idem ſignificat, ac mutuus, & coalternus. </s>
              <s id="s.000808">quoad
                <lb/>
              exempli explicationem vtor figura textibus apponi ſolita, quæ eſt præſens.
                <lb/>
                <figure id="id.009.01.042.1.jpg" place="text" xlink:href="009/01/042/1.jpg" number="11"/>
                <lb/>
              probat Euclides in 28. primi Elem. quod ſi
                <lb/>
              linea recta quædam, vti E F, cadens ſuper
                <lb/>
              duas rectas, vti ſunt A B, C D, fecerit angu­
                <lb/>
              los alternos ęquales, angulos
                <expan abbr="nimirũ">nimirum</expan>
              A G H,
                <lb/>
              G H D, ij enim dicuntur alterni; ſiue alios
                <lb/>
              duos, nimirum B G H, G H C, hi enim ſunt
                <lb/>
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
              alterni; probat inquam has duas li­
                <lb/>
              neas A B, C D, eſſe inuicem parallelas. </s>
              <s id="s.000809">Iam ſi quis vellet probare, ſe duas
                <lb/>
              parallelas duxiſſe, hac ratione, quia ſcilicet faciunt prædictos angulos al­
                <lb/>
              ternos æquales; & probaret facere angulos alternos æquales, quia ſunt pa­
                <lb/>
              rallelæ, hic peteret principium, ideſt, illud, quod principio
                <expan abbr="probandũ">probandum</expan>
              erat,
                <lb/>
              afferret pro ratione, & cauſa, quod dicitur peti principium, quia tunc pe­
                <lb/>
              timus, vt concedatur nobis, id, quod principio, & primo omnium demon­
                <lb/>
              ſtrare propoſueramus. </s>
              <s id="s.000810">aduerte, quod characteres, qui ſunt in ſequentibus
                <lb/>
              verbis huius loci, non appellant characteres figuræ appoſitæ; in quo quidam
                <lb/>
              decepti, nullo pacto poterant locum hunc intelligere.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000811">
                <arrow.to.target n="marg13"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000812">
                <margin.target id="marg13"/>
              13</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000813">Ex cap. 22. lib. 2. Priorum
                <emph type="italics"/>
              (Vt ſi volens monſtrare, quod diameter eſt incom­
                <lb/>
              menſ. argueret Zenonis rationem, quod non eſt moueri)
                <emph.end type="italics"/>
              ſuperius ſecto 3. lib. 1.
                <lb/>
              fusè explicauimus hanc aſymmetriam, quam ſi quis vellet demonſtrare ea­
                <lb/>
              dem illa ratione, qua Zeno motum impugnabat, quia ſcilicet
                <expan abbr="mẽſura">menſura</expan>
              com­
                <lb/>
              munis, quæ debet vtramque, quantitatem menſurare, debet in menſurando
                <lb/>
              infinitas partes pertranſire, nimirum medietates medietatum in infinitum,
                <lb/>
              eſt autem impoſſibile pertranſire infinitas huiuſmodi partes, & propterea
                <lb/>
              non poterit metiri,
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              vnam,
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              alteram ex
                <expan abbr="quãtitatibus">quantitatibus</expan>
              , quæ putaban­
                <lb/>
              tur commenſurabiles, afferret hic, inquit Ariſt. non cauſam pro cauſa.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000814">
                <arrow.to.target n="marg14"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000815">
                <margin.target id="marg14"/>
              14</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000816">Ex eodem cap.
                <emph type="italics"/>
              (Quoniam idem
                <expan abbr="vtiq;">vtique</expan>
              falſum per plures petitiones accidere
                <lb/>
              nihil fortaſſe inconueniens, veluti coalternas coincidere; & ſi maior eſt extrinſecus
                <lb/>
              angulus intrinſeco; & ſi triangulus habet plures rectos duobus)
                <emph.end type="italics"/>
              per plures poſi­
                <lb/>
              tiones ſubaudi falſas. </s>
              <s id="s.000817">per coalternas intellige lineas æquidiſtantes, ſeu pa­
                <lb/>
              rallelas, vt in ſuperiori cap. monuimus. </s>
              <s id="s.000818">Cæterum Euclides propoſ. </s>
              <s id="s.000819">28. pri­
                <lb/>
              mi Elem. oſtendit, quod ſi fuerint duæ parallelæ veluti in præcedenti figura,
                <lb/>
              A B, C D, ſuper quas alia recta E F, incidat, neceſſario faciet angulum ex­
                <lb/>
              trinſecum E G B, v. g. æqualem interno, & oppoſito, & ad eaſdem partes,
                <lb/>
              angulo videlicet G H D. ſi ergo inquit Ariſt ſupponamus iſtud falſum, an­
                <lb/>
              gulum ſcilicet E G B, externum eſſe maiorem angulo interno G H D, ſequi­
                <lb/>
              tur etiam falſum, videlicet lineas
                <expan abbr="æquidiſtãtes">æquidiſtantes</expan>
              A B, C D, concurrere. </s>
              <s id="s.000820">& pro­
                <lb/>
              batur conſequentia hoc modo, quia ſi angulus E G B, maior eſt angulo </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>