Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

List of thumbnails

< >
71
71
72
72
73
73
74
74
75
75
76
76
77
77
78
78
79
79
80
80
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.000365">
                  <pb pagenum="44" xlink:href="011/01/064.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                eſt denſum, & leue, quod est rarum; ſiquidem denſitas cum
                  <lb/>
                grauitate, & raritas cum leuitate coniungi ſoleat; quatenus
                  <lb/>
                denſitas frigidum
                  <expan abbr="cõdenſans">condenſans</expan>
                , & grauitatem introducens, &
                  <lb/>
                leuitas calidum rarefaciens, &
                  <expan abbr="leuitatẽ">leuitatem</expan>
                adducens, conſequan­
                  <lb/>
                tur: vt quam optimè viſus eſt dixiſſe Auerroes libro ſeptimo
                  <lb/>
                Phyſicorum commentatione decima: calidi enim eſt rarefa­
                  <lb/>
                cere, & frigidi condenſare; vt intelligere licet tum ex ſecundo
                  <lb/>
                de ortu, & interitu, tum ex quarto metheorologicorum. </s>
                <s id="s.000366">Quod
                  <lb/>
                ſi graue id eſt, quod est denſum, vt Aristoteles dixit; graue
                  <lb/>
                id etiam erit, quod concretum est ex pluribus partibus
                  <expan abbr="eiuſdẽ">eiuſdem</expan>
                  <lb/>
                generis; vt Plato voluit: & ſi leue id est, quod eſt rarum, vt
                  <lb/>
                Ariſtoteles confirmauit, leue id etiam erit, quod ex pauciori­
                  <lb/>
                bus partibus eiuſdem rationis efficitur; vt Plato credidit.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.000367">Quæ duæ ſententiæ, hoc modo explicatæ, non re ipſa, ſed verbo
                  <lb/>
                tenus diſcrepare intelligantur, ita vt Ariſtoteles cum Pla­
                  <lb/>
                tone hac in re, quam optimè conuenire videatur, vt compluri­
                  <lb/>
                bus in aliis rebus inter eoſdem conuenire à nobis alibi demon­
                  <lb/>
                ſtratum fuit: Ariſtoteles ergo, quod ſupra diximus, ratus eſt
                  <lb/>
                ignem eſſe ſimpliciter, & abſolutè leuem, & terram ſimplici­
                  <lb/>
                ter, & abſolutè grauem: duo media, quæ inter hæc vtraque in
                  <lb/>
                teriecta ſunt
                  <expan abbr="elemẽta">elementa</expan>
                , vt aqua, & aer, tum grauia, tum leuia:
                  <lb/>
                ad ſuperiora
                  <expan abbr="cõparata">comparata</expan>
                ſunt grauia, & ad inferiora ſunt leuia.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.000368">Quamobrem ignis eſt abſolutè leuis, & terra abſo­
                  <lb/>
                lutè grauis, media autem elementa ſunt com
                  <lb/>
                paratè grauia, & leuia. </s>
                <s id="s.000369">Cap. XXVII.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.000370">QVARE
                  <emph type="italics"/>
                ignis ſit abſolutè leuis, & terra abſolutè gra­
                  <lb/>
                uis, duo media non abſolutè, nec ſimpliciter, ſedin com
                  <lb/>
                paratione ad duo extrema grauia, & leuia dicantur,
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>