1ignoretur; quæ nihil aliud eſt, quam huius naturalis motus prin
cipium: vt auctor est Aristoteles in vestibulo ſecundi libri
Phyſicorum. Hinc inteligimus rem hanc non parum momen
ti habere, quin potius, vel maxime referre ad veritatis inueſti
gationem, hunc nouiſſe motum. Ideo nulla de re magis conten
dunt, ac pænè degladiantur Philoſophi, quam de hoc motu.
Hæc omnium ferè contentionum, quæ hactenus inter Philo
ſophos verſatæ ſunt prima fuit, atque etiam poſthac erit,
ſi hic elementorum motus ignoretur: Cenſet Antipho vnam
eſſe materiam, quæ primo natura dicatur, & quæ ſit huius
motus principium; Empedocles terram architectatur immo
bilem, & à celeri cæli conuerſione prohiberi, quo minus mo
ueatur: Democritus, Leucippus, & Epicurus elementa teme
rè moueri dixerunt. Anaxagoras partes quaſdam conſimi
les, atque immobiles commentus est: Parmenides, & Me
liſſus motum ſustulerunt. Sed nimis longum eſſet hoc loco
ſingulas veterum Philoſophorum opiniones recenſere: ſatis ſit,
hunc motum intelligere, plurimum in Philoſophia referre:
& hanc conquiſitionem, quò eſt magis neceſſaria, eò eſſe expli
catu difficiliorem: Norunt omnes antiquorum hac de re opi
niones eſſe contrarias, nec ignorant, cuius doctrinæ, & cuius
iudicij ſit, vtram duarum partium veriorem diiudicare: dein
de cuius induſtriæ, cuius laboris, quod verum iudicatum fue
rit, litteris mandare in tanta præſertim Philoſophorum, &
ſcriptorum copia, quos noſtra hæc felicissima ætas tulit: qui in
ea enodanda laborarunt, at que laborant, & concordes non
ſunt: tam variæ, tamque diſcrepantes illorum ſententiæ ma
gno argumento eſſe poſſunt, totum quod quærimus eſſe difficil
limum: propter hanc cauſam ſcire vos oportet, candidissimi
Lectores, hic dere non tantum difficili, sed etiam minime
cipium: vt auctor est Aristoteles in vestibulo ſecundi libri
Phyſicorum. Hinc inteligimus rem hanc non parum momen
ti habere, quin potius, vel maxime referre ad veritatis inueſti
gationem, hunc nouiſſe motum. Ideo nulla de re magis conten
dunt, ac pænè degladiantur Philoſophi, quam de hoc motu.
Hæc omnium ferè contentionum, quæ hactenus inter Philo
ſophos verſatæ ſunt prima fuit, atque etiam poſthac erit,
ſi hic elementorum motus ignoretur: Cenſet Antipho vnam
eſſe materiam, quæ primo natura dicatur, & quæ ſit huius
motus principium; Empedocles terram architectatur immo
bilem, & à celeri cæli conuerſione prohiberi, quo minus mo
ueatur: Democritus, Leucippus, & Epicurus elementa teme
rè moueri dixerunt. Anaxagoras partes quaſdam conſimi
les, atque immobiles commentus est: Parmenides, & Me
liſſus motum ſustulerunt. Sed nimis longum eſſet hoc loco
ſingulas veterum Philoſophorum opiniones recenſere: ſatis ſit,
hunc motum intelligere, plurimum in Philoſophia referre:
& hanc conquiſitionem, quò eſt magis neceſſaria, eò eſſe expli
catu difficiliorem: Norunt omnes antiquorum hac de re opi
niones eſſe contrarias, nec ignorant, cuius doctrinæ, & cuius
iudicij ſit, vtram duarum partium veriorem diiudicare: dein
de cuius induſtriæ, cuius laboris, quod verum iudicatum fue
rit, litteris mandare in tanta præſertim Philoſophorum, &
ſcriptorum copia, quos noſtra hæc felicissima ætas tulit: qui in
ea enodanda laborarunt, at que laborant, & concordes non
ſunt: tam variæ, tamque diſcrepantes illorum ſententiæ ma
gno argumento eſſe poſſunt, totum quod quærimus eſſe difficil
limum: propter hanc cauſam ſcire vos oportet, candidissimi
Lectores, hic dere non tantum difficili, sed etiam minime