Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000518
">
<
pb
pagenum
="
70
"
xlink:href
="
011/01/090.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
da conuerſione incitari, inde intelligimus; quod ſi cælum ſtaret
<
lb
/>
stellæ in eodem ſemper loco ſpectarentur: illæ tamen, quæ
<
lb
/>
nunc ſunt in ortu, mox erunt in occaſu: ergo cælum non ſtat.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000519
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Secundo ſitus terrarum perpetui id ipſum demonstrant;
<
lb
/>
hi ad Aquilonem, Auſtrumue, ad Ortum, aut Occaſum ſem
<
lb
/>
per vergunt: ergo dum cælum motu agitatur, qui fit in or
<
lb
/>
bem, immota terra manebit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000520
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Zenophanes Colophonius infinitam terræ profunditatem
<
lb
/>
commentus, vt eam quieſcere probaret, dixit. </
s
>
<
s
id
="
s.000521
">In parte infe
<
lb
/>
riori radices infinitas terram habere, & eam ob rem fieri, vt
<
lb
/>
moueri non queat.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000522
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Hanc opinionem ratus eſt Ariſtoteles libro ſecundo de cæ
<
lb
/>
lo indignam, quæ refellatur: cum ſit omni ex parte abſur
<
lb
/>
da, & ſenſui aduerſetur, nihilin ea probetur, & ante quam
<
lb
/>
infinitis radicibus terra fulciretur, an
<
expan
abbr
="
infinitũ
">infinitum</
expan
>
daretur diſpu
<
lb
/>
tandum fuerat: quod cum à Zenophane minimè factum ſit
<
lb
/>
Zenophanes id quod er at in principio petiit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000523
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Thales Mileſius à Sacerdotibus Aegyptiis opinionem
<
lb
/>
aliam, & longè diuerſam, accepit: ea eſt: vt terra ab aqua
<
lb
/>
ſuſtineatur, non aliter, atque lignum, quod aquæ innatat, &
<
lb
/>
in aere non quieſcit; qui tamen ab aqua ſuſtinetur.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000524
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Huic opinioni poteſt occurri primo: quod illius auctores
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
<
lb
/>
probauerint quid illud ſit, quod terram ſuſpenſam in ſublimi
<
lb
/>
teneat: quæ grauis eſt, & ſuopte nixu deorſum ruit, niſi im
<
lb
/>
pediatur: docendum enim fuerat à quo nam terræ motus im
<
lb
/>
pediretur, miror
<
expan
abbr
="
equidẽ
">equidem</
expan
>
à tanto viro hoc prætermiſſum fore.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000525
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Secundo, quia quæ ſunt leuior a ſuperius ſuapte natura lo
<
lb
/>
cantur: & quæ ſunt grauiora in inferiore ſede ponuntur:
<
lb
/>
verum aqua terram leuitate ſuperat: ergo ſuperiore in ſede
<
lb
/>
ſupra terram, & non ſub terra locanda fuerat; quod ſanè
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>