Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
170
"/>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1249
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1250
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1251
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1252
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1253
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Quemadmodum mutatio ſe habeat ad motum. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XVIII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1254
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1254
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>AT verò quoniam ea eſt communis ſententia Peripateticorum omnium, generationem eſſe
<
lb
/>
propriè mutationem, motum verò communiter. </
s
>
<
s
>His autem aliqua opponi ſolent; operę
<
lb
/>
precium futurum puto, & ad percipiendam vim motus, quod hoc tempore indagamus, mirificè
<
lb
/>
collaturum, ſi hîc ſeparatim doceamus, quid interſit, quidúe conueniat motui cum mutatione,
<
lb
/>
quanuis generatio numeretur in mutationibus propriè, communiter autem in motibus ſpecule
<
lb
/>
mur ſit'ne etiam generatio motus propriè, vt quibuſdam placuiſſe video: ita vt cum propriè tùm
<
lb
/>
communiter habenda ſit motus. </
s
>
<
s
>Nanque in primis illud in dubium reuocari potuit, Vtrùm in
<
lb
/>
natura ſit aliqua mutatio propriè dicta quæ, ſcilicet, à motu ſeparetur; an'ne ſemper omnis mu
<
lb
/>
tatio cum motu coniuncta ſit, atque illa quidem per ſe; nam generatio ſimpliciter eiuſmodi eſſe
<
lb
/>
videtur, & prima mutatio elementi, cùm ex otio tranſit in negocium, poſtquam fuerit genitum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Verumenimuerò quantum pertinet ad elementi mutationem, quia poſteà multa, atque illa qui
<
lb
/>
dem magna de ipſa ſunt ineunda certamina; placet interim hac quæſtione dimiſſa mutationem
<
lb
/>
rurſus diſtribui,
<
expan
abbr
="
ideoq́
">ideoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>variè de ipſa iudicandum. </
s
>
<
s
>Nanque hæc eſt terminus motus, velut illu
<
lb
/>
minatio terminus lationis, quæ tametſi ſequitur motum, tamen non fit paullatim, ſed in quolibet
<
arrow.to.target
n
="
marg1255
"/>
<
lb
/>
puncto temporis eſt tota ſimul, non habens parteis quę pro ratione perfectioris & imperfectioris
<
lb
/>
ſecum diſcrepent, ita etiam generatio quam dicere conſuerunt eſſe
<
expan
abbr
="
terminū
">terminum</
expan
>
alterationis. </
s
>
<
s
>etenim
<
lb
/>
tunc eſt, & inuariabiliter vſque ad interitum homo conſeruatur. </
s
>
<
s
>Eſt etiam mutatio quæ quen
<
lb
/>
dam habet materiæ progreſſum ab imperfecto ad perfectum, & hæc iterum diſtribuitur; nanque
<
lb
/>
aliqua ſequitur planè motum: quia, tametſi fieri ſolet inter terminos priuatiuè oppoſitos: at quo
<
lb
/>
niam priuatio talium formarum contrario fundatur, inter contraria verò intercipitur motus: id
<
lb
/>
circò ſemper eſt cum motu coniuncta: veluti, cùm ex nigro fit
<
expan
abbr
="
albũ
">album</
expan
>
, fit ſimul ex non albo: quate
<
lb
/>
nus ex nigro motus eſt, quatenus ex non albo mutatio. </
s
>
<
s
>Sed quia etiam dum fit motus ex nigro,
<
lb
/>
fit item ex non albo; cum motu quoque fit mutatio quæ cum motu ipſo extenditur, & diuiditur,
<
lb
/>
aut in ſe retinet notionem motus qui eſt proceſſus ab imperfecto ad perfectum, talem nos antè
<
lb
/>
docuimus eſſe generationem. </
s
>
<
s
>Itaque ſi abſolutè accipiamus motui adnexam eſſe, id neceſſariò
<
lb
/>
verum eſt: ſed quoniam ratio motus completur ex illo partibili proceſſu imperfecti ad
<
expan
abbr
="
perfectũ
">perfectum</
expan
>
;
<
lb
/>
ex hoc efficitur, vt mutatio quæ caret tali proceſſu, ſit merè per accidens, & excludatur ea defini
<
lb
/>
tione quę traditur 3. Phyſ. & à nob. </
s
>
<
s
>anteà conſtituta quę verò talem proceſſum habet, ſit mutatio
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1256
"/>
<
lb
/>
per ſe, & ſub noſtra definitione
<
expan
abbr
="
cõprehendatur
">comprehendatur</
expan
>
, nec re vera diſtinguatur à motu, niſi ratione dun
<
lb
/>
taxat quam paullò ante indicauimus, quòd motus habeat terminos poſitiuos, mutatio verò pri
<
lb
/>
uationem contineat. </
s
>
<
s
>Quocirca ſic res concludetur. </
s
>
<
s
>Mutationem eſſe propriè, vel communiter,
<
lb
/>
atque item motum. </
s
>
<
s
>Ac mutationem communiter, quia complectitur eam, quæ eſt per accidens;
<
lb
/>
nec eſt actus eius, quod eſt potentia, latius patere quàm motum communiter. </
s
>
<
s
>Mutationem per
<
lb
/>
ſe, quæ eſt proceſſus ab imperfecto ad perfectum, eſſe motum
<
expan
abbr
="
cõmuniter
">communiter</
expan
>
acceptum .i. </
s
>
<
s
>ſimpliciter
<
lb
/>
acceptum, quia conueniat ipſi prima notio
<
expan
abbr
="
ratioq́
">ratioque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>motus quam docet Ariſtoteles
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
eſſe progreſ
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1257
"/>
<
lb
/>
ſum ab imperfecto ad perfectum, quapropter neque illis mutationibus nomen
<
foreign
lang
="
grc
">κινήσεως</
foreign
>
accom
<
lb
/>
modatur, nedum ipſius notio, aut ratio. </
s
>
<
s
>Si motum propriè ſumas, hic à mutatione diſtinguitur,
<
lb
/>
quòd motus habet terminos qui affirmatione exprimuntur: mutario verò terminum alterum
<
lb
/>
qui negatione indicatur; affirmatione autem dico, quòd ibi negationis nota [non] actu non adhi
<
lb
/>
betur, vt ſi nudum ſumpſeris. </
s
>
<
s
>Quamobrem, cum ea mutatio quæ per ſe dicitur, contineat pro
<
lb
/>
greſſum ab imperfecto ad perfectum, & hæc item propriè fluxus erit, neque tempus excludet, &
<
lb
/>
talem nos ortum eſſe difendimus. </
s
>
<
s
>Nam tranſitus primus elementi geniti ex otio ad negocium
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1258
"/>
<
lb
/>
in mutationibus per accidens poſteà reponetur. </
s
>
<
s
>Attamen hîc eſt, quòd Iuniorum philoſophiam
<
lb
/>
beneuolè tamen exploremus, tùm aſsignare conantium cauſſam, propterquam generatio
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
<
lb
/>
ſit motus; tùm etiam, cur generatio fiat inter contradicentia. </
s
>
<
s
>Dicunt verò generationem con
<
lb
/>
ferri cum duobus cum materia .ſ. </
s
>
<
s
>& cum compoſito. </
s
>
<
s
>quòd ſi cum compoſito comparetur; eum
<
lb
/>
certè non eſſe motum: non
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
fertur compoſitum moueri, ſed fieri. </
s
>
<
s
>Idem quoque conueniet cor
<
lb
/>
ruptioni, ſiquidem corrumpi, non moueri dicatur compoſitum. </
s
>
<
s
>At, ſi cum materia conferatur
<
lb
/>
vtraque mutatio, eas eſſe propriè motus:
<
expan
abbr
="
quandoquidẽ
">quandoquidem</
expan
>
motus eſt actus imperfectus è poteſtate
<
lb
/>
ad actum perfectum. </
s
>
<
s
>Atqui materia progreditur è poteſtate ad talem actum, & in illa igitur eſt
<
lb
/>
motus. </
s
>
<
s
>Sed enim hęc ſententia requirere videtur nouum diſcrimen inter motum &
<
expan
abbr
="
mutationẽ
">mutationem</
expan
>
:
<
lb
/>
nimirùm quòd motus ſit progreſſus ab imperfecto ad perfectum, mutatio verò minimè,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
ita
<
lb
/>
non erit communis etiam mutationi definitio motus: pręterquàm quòd oſtendimus antè non eſ
<
lb
/>
ſe parem rationem mutationis per ſe & mutationis per accidens. </
s
>
<
s
>Dicunt etiam ipſi meritò ma
<
lb
/>
teriæ rationem motus in generatione contineri, quia ſit in ea progreſſus ab imperfecto ad perfe
<
lb
/>
ctum. </
s
>
<
s
>ſed quia non ita procedit compoſitum in eo eſſe mutationem. </
s
>
<
s
>Sed dum non ceſſant </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>