Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
175
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1290
"/>
<
lb
/>
quod ab oppoſitione inſtrumentorum acceptum eſt, formas aut propriè ſumi, ſunt verò ſic ac
<
lb
/>
ceptæ cauſſæ, propter quas quidque eſt, aut tanquam efficientia, vnde .ſ. </
s
>
<
s
>initium fiat motus.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Hoc ſtante ſic aiunt. </
s
>
<
s
>Ab oppoſitione inſtrumentorum ſignificari oppoſitionem in formis, nec qui
<
lb
/>
dem ſimpliciter, verùm vt ſunt cauſſę efficientes. </
s
>
<
s
>Et certè res hæc magnam præſefert ſimilitudi
<
lb
/>
nem veri: nam reapſe inſtrumenta ad fines & efficientia referuntur, non ad formas, quaſi verò
<
lb
/>
forma, efficiens, & finis idem ſpecie non ſint, nec ſolo numero, vel ratione diſtinguantur. </
s
>
<
s
>Igitur
<
lb
/>
ſi efficientia repugnant, formæ item repugnent neceſſe eſt. </
s
>
<
s
>Nec dicere licet efficiens addere ma
<
lb
/>
teriam formæ (eſt enim ſuppoſitum quod efficit) quia propter
<
expan
abbr
="
materiã
">materiam</
expan
>
non ineſt in forma repu
<
lb
/>
gnantia formaliter, ſed effectiuè. </
s
>
<
s
>volo dicere. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
pugnã
">pugnam</
expan
>
ſanè eſſe inter formas quæ ſunt in materia,
<
lb
/>
ſiquidem, vbi ſint extra materiam, contrariæ quoque ſpecies, vt albi & nigri, in medio ſubſiſtant,
<
lb
/>
ſed intrinſecus habent formæ, quòd in materia pugnent, & vt verè dicamus,
<
foreign
lang
="
grc
">ἀσυστασιαν</
foreign
>
. </
s
>
<
s
>Eius
<
lb
/>
rei ſigna quòd efficiens formæ definitur, & quòd compoſito propter materiam, cui contrarium
<
lb
/>
nihil eſt, oppoſitio denegetur. </
s
>
<
s
>Quare ſi verè contraria ſunt efficientia, multò prius item inerit
<
lb
/>
oppoſitio in formis. </
s
>
<
s
>Ita argumentum noſtrum firmum & irrefragabile eſt. </
s
>
<
s
>Iſte Calaber dedit
<
lb
/>
manus ei rationi, ſed quid peccauerit paullò antè ſignificauimus. </
s
>
<
s
>Græci, qui elementa
<
expan
abbr
="
cõponunt
">componunt</
expan
>
<
lb
/>
ex materia prima & primis qualitatibus inter quas intercedit manifeſtè repugnantia; audacter
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1291
"/>
<
lb
/>
eam ſubſtantiæ tribuunt. </
s
>
<
s
>Huius opinionis auctorem habemus in primis Alexandrum, hunc ſe
<
lb
/>
cuta eſt ſine contentione tota Græcorum ſchola. </
s
>
<
s
>Auerroës inconſtans in hac quæſtione repe
<
lb
/>
ritur: nam
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
1. Phyſ. in Alexandri veſtigiis hærens in ſubſtantia ponit tale genus oppoſitionis:
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1292
"/>
<
lb
/>
huic quoque ſubſcripſit Albertus. </
s
>
<
s
>Idem poſteà machinis omnibus euertere viſus eſt hoc decre
<
lb
/>
tum,
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
vt illud ex eius verbis expromamus ipſum aliquando animum ad hanc partem proble
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1293
"/>
<
lb
/>
matis inclinaſſe. </
s
>
<
s
>Hæc ſunt quæ vltrò
<
expan
abbr
="
citroq́
">citroque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>Peripateticè diſputari poſſe videbantur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1275
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1276
"/>
a 5. Phyſ.
<
lb
/>
T. 10.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1277
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1278
"/>
b 2. de ge.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1279
"/>
c T. 56.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1280
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1281
"/>
a 5. Met.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1282
"/>
b 3. Phyſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1283
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1284
"/>
c 10. Met.
<
lb
/>
à T. 15. vſ
<
lb
/>
que ad 25.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1285
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1286
"/>
d T. 20.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1287
"/>
e T. 56.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1288
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1289
"/>
f 2. de an.
<
lb
/>
c. 23.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1290
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1291
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1292
"/>
a T. c. 49.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1293
"/>
b 5. Phyſ.
<
lb
/>
T. c. 10.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
De oppoſitione differentiarum, & vtrum oppoſitio inter differentias efficiat oppoſitionem
<
lb
/>
inter formas. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XX
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>ZIMARA non ſemel attigit hanc quæſtionem, ſiue illam ſæpius obiecerit, vt ſua conſtan
<
lb
/>
tia nobis eam magis perſuaderet, ſiue vt aliquorum doctrinam obiter arguere vellet, & ad
<
lb
/>
illud argumentum quod ab inſtrumentorum oppoſitione ductum eſt, ita dicebat, non
<
expan
abbr
="
neceſſariũ
">neceſſarium</
expan
>
<
lb
/>
eſſe, vt contraria ex contrariis formis extarent, ſed ſufficere ſi diuerſæ fuerint. </
s
>
<
s
>Prętereà monebat
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1294
"/>
<
lb
/>
etiam ſi differentiæ contrariæ forent, non ſequi nihilominus formas eſſe contrarias; verùm & eas
<
lb
/>
eſſe diuerſas illò fortè reſpiciens, quòd cùm formæ conſtent ex materia quæ cadit in mentem,
<
lb
/>
cui nihil eſt contrarium, quòd nihil ſit formæ contrarium tanquam toti. </
s
>
<
s
>Veruntamen ſi diuerſę
<
lb
/>
ſunt, cur hoc ex hoc fit, & hoc cum illo mutatur, nec quodlibet abit in quodlibet, aut generatur
<
lb
/>
ex quolibet? </
s
>
<
s
>Certè nil aliud reſpondebit, àc communionem materiæ. </
s
>
<
s
>Ergo, inquam, ſunt diuer
<
lb
/>
ſæ formæ in aliquo: igitur & contrariæ. </
s
>
<
s
>Et talis
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
eſt contrariorum ratio. </
s
>
<
s
>Necnon forma per ſe
<
lb
/>
eſt vltimus terminus, itaque eſt ſimplex: de eius oppoſitione igitur erat dicendum. </
s
>
<
s
>Tertiò con
<
lb
/>
cedit differentias eſſe contrarias: at ſunt ſubſtantiæ. </
s
>
<
s
>Et ſubſtantiæ igitur aliquid erit contrarium.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Apud nos plurimum valet Ariſtotelis auctoritas, præſertim ſi ratione confirmari poſsit, is certè
<
lb
/>
in ſubſtantia, ſeu potius inter ſubſtantias oppoſitionem,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
illam quidem poſitiuam conſtituit,
<
lb
/>
& quanquam cenſuit oppoſitum in prædicamentis, hanc controuerſiam tollunt Alexander,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
<
lb
/>
Simplicius allata diſtinctione ſubſtantiarum: etenim ipſæ ſunt ſimplices, aut compoſitæ, oppo
<
lb
/>
ſitionem planè fatentes eſſe inter ſubſtantias ſimplices, huiuſmodi verò ſunt formæ: nam mate
<
lb
/>
ria nulli eſt contraria; at compoſitę carent contrario. </
s
>
<
s
>Ergo de materia & de compoſito dicta
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1295
"/>
<
lb
/>
Ariſtotelis accipienda, vbicunque talis oppoſitio de ſubſtantia tollatur. </
s
>
<
s
>Quocirca in prædica
<
lb
/>
mentis non de ſubſtantia ſimpliciter exiſtimabimus ea verba pronunciata, verùm de compoſita
<
lb
/>
tantùm de qua defendimus conſtanter verba fieri in eo libro, nihil autem de ſimplici, neque id
<
lb
/>
iniuria: cùm
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
liber ille ſit
<
foreign
lang
="
grc
">εἰσαγωγικὸς</
foreign
>
, atque etiam Auerrois teſtimonio ruditer exquirat no
<
lb
/>
tiones prędicamentorum, & potius figuram dictionis, quàm elementa ipſorum, ſiquidem hæc
<
lb
/>
pleniorem rerum intelligentiam flagitarent, ideò mentio facta eſt ibi de ſubſtantia compoſita,
<
lb
/>
quemadmodum de ipſa quoque tùm 4. Met. tùm etiam ſub initium 7. meminiſſe legitur Ariſto
<
lb
/>
les: nanque ibi ipſius elementa primùm veſtigare cœpit. </
s
>
<
s
>Quòd ſi contra dubitaueris, quemad
<
lb
/>
modum etiam fecit Alexander hoc modo. </
s
>
<
s
>Si partes ſunt contrariæ, ergo & totum, quod confla
<
lb
/>
tur è contrariis, erit alteri toti
<
expan
abbr
="
contrariũ
">contrarium</
expan
>
, etiam notat in hoc argumento
<
expan
abbr
="
fallaciã
">fallaciam</
expan
>
ſummus ille vir.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Neque enim, inquit, valet argumentum à partibus ad totum, niſi partes vniuerſę ſint vniuſmodi,
<
lb
/>
veluti ſi vnum foret è nigro & amaro, contrarium foret alteri, quod conſtaret ex albo & dulci.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Nam conſtat totum è diuerſo genere partium. </
s
>
<
s
>Cùm igitur earum aliquæ materiæ vim obti
<
lb
/>
neant, aliæ formæ in ſubſtantia: materia verò nulli contraria ſit; quin,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
omnes formæ partes;
<
lb
/>
proptereaquòd eius partes ſunt differentię, ſingulas
<
expan
abbr
="
aũt
">aut</
expan
>
differentias vnius ſpeciei ſingulis alterius </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>