1eſſe ordo ille ſecundus: ſed nos loquimur de primo.
Et ideò anima
noſtra ob materiæ coniunctionem appetit ordinem, & lætatur in
eo ut inueniat finem in rebus, uelut in multis proprietatibus nume
rorum eſt manifeſtum. Potentia enim eſt cauſa imaginandi infini
tum, quia ſemper ultra aliquid eſſe poſſe putamus, eſt igitur poten
tia actus imperfectus. Anima ergo noſtra conuerſa eſt à Deo, res
poſt ſe in quibus inuenit potentia imperfectionem ἀταξιαν pericu
lum & infinitum ad deſperationem tandem, quod quilibet uidere
poterit, qui ſe à diuinis auerterit: quantò enim plura habet, plura
deſunt. Multiplicentur filij, opes, honores, nil niſi laborem & anxie
tatem aucta inuenies. Quomodo autem quod infinitum non eſt,
infinitam faciat potentiam? uides in repræſentatione Solis quę infi
nita eſſet, ſi cœlum eſſet infinitum. Dubitatione autem dignum eſ
ſet, an ſi cœlum infinitum eſſet ubique Sol illuminaret: ſeu quia quæ
ſitum nullum ſit, uiſit de eo quod non eſt, nihil autem non eſſe po
teſt, aut quod non poſſet, quoniam uirtus corporea eſt. Corporeo
autem omni finem ad eſſe neceſſe eſt. Hanc nouitatem ergo alij tri
pudium, alij muſicam & ſonum cœleſtem interpretati ſunt.
noſtra ob materiæ coniunctionem appetit ordinem, & lætatur in
eo ut inueniat finem in rebus, uelut in multis proprietatibus nume
rorum eſt manifeſtum. Potentia enim eſt cauſa imaginandi infini
tum, quia ſemper ultra aliquid eſſe poſſe putamus, eſt igitur poten
tia actus imperfectus. Anima ergo noſtra conuerſa eſt à Deo, res
poſt ſe in quibus inuenit potentia imperfectionem ἀταξιαν pericu
lum & infinitum ad deſperationem tandem, quod quilibet uidere
poterit, qui ſe à diuinis auerterit: quantò enim plura habet, plura
deſunt. Multiplicentur filij, opes, honores, nil niſi laborem & anxie
tatem aucta inuenies. Quomodo autem quod infinitum non eſt,
infinitam faciat potentiam? uides in repræſentatione Solis quę infi
nita eſſet, ſi cœlum eſſet infinitum. Dubitatione autem dignum eſ
ſet, an ſi cœlum infinitum eſſet ubique Sol illuminaret: ſeu quia quæ
ſitum nullum ſit, uiſit de eo quod non eſt, nihil autem non eſſe po
teſt, aut quod non poſſet, quoniam uirtus corporea eſt. Corporeo
autem omni finem ad eſſe neceſſe eſt. Hanc nouitatem ergo alij tri
pudium, alij muſicam & ſonum cœleſtem interpretati ſunt.
Co^{m}.
Manifeſtum eſt igitur ſubſtantiam incorporei mundi, eſſe in
quadam mutatione perpetua ordinis, & ſine motu, tempore & lo
co: unde amor & uoluptas mutua, & totum unum, ſicut anima cum
cognoſcit Deum, & cum cognoſcit cœlum deſcendit, & fit alia or
dine. Et hæc beatitudo in mundo illo eſt tanta, ut in com
parabilis ſit noſtræ, quæ eſt umbra eius, etiam
quando eſt & pura, etiam ſi eſſet per
petua. Igitur hic finis no
ſter Diuinę naturæ
& libri.
quadam mutatione perpetua ordinis, & ſine motu, tempore & lo
co: unde amor & uoluptas mutua, & totum unum, ſicut anima cum
cognoſcit Deum, & cum cognoſcit cœlum deſcendit, & fit alia or
dine. Et hæc beatitudo in mundo illo eſt tanta, ut in com
parabilis ſit noſtræ, quæ eſt umbra eius, etiam
quando eſt & pura, etiam ſi eſſet per
petua. Igitur hic finis no
ſter Diuinę naturæ
& libri.
Cor^{m}.
LIBRI DE PROPORTIONI
BVS FINIS.
BVS FINIS.