Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 403 > >|
1ab ea, quæ eſt eſt in L, ideo tranſit ad C,
& non redit: reliqua Geometrica, oſtendens
partem mediam inter L, & B, in conuer­
ſione altiorem eſſe, quàm ſit pars media in­
ter B, & O.
Indicio etiam eſt, quòd plum­
bea ſphærula impoſita, cùm à nulla alia re
prematur, aſcendit tamen in K.
Et demon­
ſtratio hæc eſt: Sit tignum A B, in plano
A C, eleuatio partis A D, tigni ſit D C,
eius partis cochleæ pars correſpondens AE,
& altitudo DE, ſit gratia exempli ſeſquial­
tera DC, & ducatur recta AE, erunt igitur
omnes lineæ inter A D, & A C, minores
lineis è directo conſtitutis inter AD, & AE,
ex demonſtratis in ſexto elementorum Eu­
clidis:
13[Figure 13]
Aliquid per­
petuò deſcen­
dit
, quod in
fine erit al­
tius.
Demonſtratio
oſtendens
quod cochlea
verſa graue
aſcendit.
Circumuertatur igitur AB, ita vt quando
E, erit in humillimo loco, pondus rotun­
dum in A, poſitum ſit in directo D.
Quia
igitur D E, longior eſt D C, igitur ſi E,
erit in oppoſito ſui loci, erit infrà C: ſed
C, eſt in directo A, igitur pondus erit in­
feriùs quàm ab initio: ſed omnes lineæ ſer­
uant eandem rationem, & ſunt longiores
etiam in circumferentia A E, quàm in re­
cta A E, à linea A D, quia pars eſt minor
toto: igitur conuerſo A B, pondus deſcen­
det in AE.
Sed omne graue liberum in mo­
tu deſcendit, igitur pondus perueniet ad E.
Sed quum erit in E, circumactum deſcen­
det verſus F, non verſus A, tum ob impe­
tum, tum quia pars quæ eſt inter A, & E,
aſcendit, nam in priore motu deſcenderat:
pars autem E F, adhuc deſcendit, igitur
pondus perueniet ex H, in A, quare ex A, in
B, multis conuerſionibus eadem ratione fa­
ctis.
Facilè autem ligula circumdata calamo
hoc, quod tibi perdifficile forſan videtur, ex­
perieris.
Sed ad rem reuertor. Cochlea quam Vi­
truuius docet, alieno indiget auxilio, hæc
autem noſtra ſeipſam circunducit: ſed eò
faciliùs, quò ſpiræ canalis frequentiores
fuerint, & machina mollius aſcenderit.
Quò
verò faciliùs circumagetur, eò ſerius: hoc
enim fermè generale eſt in omnibus machi­
nis.
Ita contrariis rationibus celeriter aquam
tranſmittet, ſed difficiliùs reuertetur.
Por­
rò difficultas facit vt machinæ magis atte­
rantur, & aquarum multitudine ac impetu
indigeamus.
Verùm celeritatem cum diffi­
cutate eligemus, vbi torrens fuerit, & ripa­
rum altitudo immodica.
Nam ſi inſtrumen­
ti aſcenſus mollis fuerit, reddetur inſtrumen­
tum ob longitudinem grauiſſimum.
Eadem
in magnitudine & prauitate ratio.
Nam par­
uum facilè circumagitur, ſed ſerò irrigat.
Vſus eius vbi modica terra eſt irriganda, &
flumen profundum, & leniter currit, & ripæ
altiores.
In contrariis cauſis magnis vtemur
machinis.
Machina
Auguſtana.
Eſt & alius machinæ modus ( vt intelli­
go ) Auguſtæ, qui tamen ſub hoc genere
comprehenditur.
Columna verſatilis A B,
rota cum paxillis vertitur à flumine, iuxta
14[Figure 14]
rationem à nobis ſuperiùs declaratam, dum
de motuum tranſlatione ageremus.
In ea
curriculi pro numero cochlearum, gratia
exempli, CDEFGHK, & cochleæ pro nu­
mero vaſorum, & vaſa pro altitudine: vaſa
autem LMNOPQR, fixa in columna ST.
Verſa A B, vertuntur in curriculis cochleæ
omnes, quarum infima C, haurit aquam
ex ſubiecto flumine, & transfundit eam in
vas L, à quo haurit cochlea D, transfun­
dens aquam in vas M, atque ita vno motu
columnæ A B, C in L, D in M, E in N,
F in O, G in P, H in Q, K in R, aquam
fundunt, haurientes è ſubiectis vaſis.
R, au­
tem transfert aquam per os V, in locum de­
ſtinatum.
Contingit rurſus dubitatio: quia
cochleæ ore ſuperiore aſcendente, aquam
mittere haud debent.
Quamobrem primam
triplicem fecimus.
Sed videntur ſubſultem
effundere dum aſcendunt: quia ( vt demon­
ſtratum eſt) partes deſcendunt, & aqua tota
deſcendit, quam ob cauſam compreſſa exi­
lit: ſed non quemadmodum ore cochleæ
deſcendente, ſed pluribus circa eundem axem
cochleis poſitis, fit continua non ſolùm,
ſed æqualis aquarum effuſio.
Atque hæc de
machinis iuxta prima genera, & ſpecies di­
cta ſint.
Sed poſtquàm de motibus natura­
libus ſermonem habuimus, qui in loco
fiunt, par eſt vt quid ſit locus intelligamus.
Nam & hoc eſſe quintum naturalium rerum
principium ſuppoſitum eſt: ſuppoſitones au­
tem hæ, ſecundùm ſenſum demonſtrationi­
bus ipſis ſunt firmiores.
Quid igitur ſit locus,
ſciendum eſt.
Eſt igitur locus, vltima corpo­
ris ſuperficies, corpus contentum ambiens.
Manet autem recedente corpore, quia ad cœ­
li ambitum comparata eſt.
Manifeſtum eſt
igitur, locum quemlibet æqualem eſſe cor­
pori in eo contento ad vnguem: & quòd om­
ne corpus eſt in loco, & quòd in omni loco
aliquod corpus eſt.
Nam omne corpus ſuam
habet extremam ſuperficiem, & illa vbi nul­
lum aliud ſit corpus à quo contineatur vt vl­
timum, cœlum eſt ei locus: alia autem cor-

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index