Delfino, Federico, De fluxu et refluxu aquae maris, 1559

List of thumbnails

< >
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
< >
page |< < of 75 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb xlink:href="024/01/003.jpg"/>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="center"/>
              ILLVSTRISSIMO ET REVERENDISS.
                <emph.end type="center"/>
                <emph type="center"/>
              CARDINALI TVRNONIO &c.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>VTINAM, uir præſtantiſsime, cogitationes hominum uirtute præ­
                <lb/>
              ſtantium ſedem ac domicilium ita propinquum inuenirent in animis
                <lb/>
              Principum, & eorum, qui opibus abundant, ut ne diuturna peregri
                <lb/>
              natio, ante quàm ad agendum aggrederentur, uitam eorum termi­
                <lb/>
              naret. </s>
              <s>atque utinam potius, ut omni benignitate ſubleuandi
                <expan abbr="ſuſten-tandiq́">ſuſten­
                  <lb/>
                tandique</expan>
              ; ſunt, non contra multorum iniuriis uexarentur,
                <expan abbr="multaq́">multaque</expan>
              ;, ab
                <lb/>
              iniquis ad impediendum excogitata, reperirent, quibus inſtitutus
                <expan abbr="">cum</expan>
                <lb/>
              laude curſus interrumpitur, & omnis ad præclare agendum uia plane
                <lb/>
              præcluditur. </s>
              <s>non enim earum modo uirtutum copia fioreret ætas no
                <lb/>
              ſtra, quæ antiquam exornarunt, atque illuſtrarunt; ſed cum ueræ ac
                <lb/>
              diuinæ Chriſtianæ religionis, diuino quodam munere, patefacta co­
                <lb/>
              gnitio ſit, qui fons uberrimus eſt, ex quo bona omnia, ex quo ma­
                <lb/>
              nat ipſa felicitas; fructus ferret ita præſtantes, ut antiquis ſæculis lon
                <lb/>
              ge omnibus antecelleret. </s>
              <s>propterea uidemus euenire ut, cum in ali
                <lb/>
              qua orbis terrarum parte tanquam ex nubibus huiuſce corruptæ æta­
                <lb/>
              tis lumen erumpit alicuius magnanimi
                <expan abbr="excelſiq́">excelſique</expan>
              ; Principis; omnes
                <lb/>
              probitate ac uirtute præditi, non ſecus atque uolucres, poſt aliquod
                <lb/>
              dierum imbrem, lætæ ſolis radios excipientes, madefactas ac diſsi­
                <lb/>
              patas pennas exiccant,
                <expan abbr="apteq́">apteque</expan>
              ; conformant, recipiunt animos,
                <expan abbr="eosq́">eosque</expan>
              ;
                <lb/>
              ad illorum nomina per illuſtres orbis terrarum partes geſtanda, & ad
                <lb/>
              eximias laudes longinquis nationibus ſignificandas inſtituunt. </s>
              <s>quæ
                <lb/>
              cum omnia, ut eſt non minus prudentia
                <expan abbr="omniq́">omnique</expan>
              ; uirtute, quàm nobi
                <lb/>
              litate, excellens, Federicus Baduarius perſpicue uideret,
                <expan abbr="planeq́">planeque</expan>
              ;
                <lb/>
              intelligeret; mentem intendit in eam curam, ut tam multa
                <expan abbr="tamq́">tamque</expan>
              ; gra
                <lb/>
              uia, ingenuarum doctrinarum ſtudiis aduerſa, nouis conſiliis atque
                <lb/>
              inſtitutis, Deo duce, ſuperaret: & quemadmodum rapidis flumini­
                <lb/>
              bus, inuſitato impetu extra ripas diffluentibus, obſiſtitur aggeribus
                <lb/>
              multiplici ſtrue lignorum compactis; ita multos in unum cœtum ui­
                <lb/>
              ros coegit, Chriſtiana mente,
                <expan abbr="uitæq́">uitæque</expan>
              innocentia, & doctrinæ laude in
                <lb/>
              ſignes: quo ex cœtu noſtra exorta eſt Academia: quæ tum in ſer­
                <lb/>
              monibus eruditis, ad litteras, aut ad præſentem rerum humana­
                <lb/>
              narum ſtatum ſpectantibus, horas collocans,
                <expan abbr="ſuaq́">ſuaque</expan>
              ;, aut aliorum
                <lb/>
              ſcripta, uel recentia, uel temporis uetuſtate abdita, ingenioſis cor­
                <lb/>
              rectionibus aut commentariis illuſtrans
                <gap/>
              , & ad communem ſtudioſo­
                <lb/>
              rum utilitatem diuulgans, ſperat edituram ſe gentibus exempla ita
                <lb/>
              præclara, ut præſidiis ita firmis, ubi res poſcere uidebitur, conſtitutis,
                <lb/>
              aut ita uitioſis moribus extinctis atque ſublatis, nouam imaginem,
                <lb/>
                <expan abbr="nouamq́">nouamque</expan>
              formam, ſi nos tanto munere Deus impertiuerit, orbis ter­
                <lb/>
              rarum accipiat. </s>
              <s>His noſtris conſiliis atque actionibus, minime dubi­</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>