Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Table of figures

< >
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001007">
                <pb pagenum="89" xlink:href="025/01/093.jpg"/>
              tur vt non nemo perperam exiſtitet, ſed ideò fit Æquinoctiorum præ­
                <lb/>
              ceſſio, quod Stellæ ſingulis diebus & annis, tantulùm versùs Ortum qua­
                <lb/>
              ſi retroagantur, id eſt, non omnino diurnum orbem conficiant plenis 24.
                <lb/>
              horis. </s>
              <s id="s.001008">Illum autem inclinationis motum lentiſſimum eſſe oportet; quod
                <lb/>
              fortè propter maximam diſtantiam accidit; ſeu veriùs propter velociſſi­
                <lb/>
              mum circularen motum, qui nihil ferè. </s>
              <s id="s.001009">prædictæ inclinationi relictum
                <lb/>
              ſinit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001010">
                <emph type="italics"/>
              Chryſocom.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001011"> Sed quæſo te, Antime, ad alias rationes, ſi quæ tibi reſtant,
                <lb/>
              orationem converte, ne huc totam Aſtronomiam accerſere videaris. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001012">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001013"> In Venere, Mercurio, & Marte, illud præſertim Copernicanæ
                <lb/>
              hypotheſi repugnare ſupra dictum eſt, quòd Venus in Perigæo quinqua­
                <lb/>
              gecuplo, Mercurius nonecuplo, Mars octogecuplo, majores videri debe­
                <lb/>
              rent; quod tamen: vt dixi, meis obſervationibus repugnat in Iove, qui ſe­
                <lb/>
              quitur, aliquid etiam invenio; vnde tua hypotheſis, Auguſtine, impugne­
                <lb/>
              tur: Iovem igitur, vt fortè putabas, ita propitium non habes. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001014">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001015"> Immò nobis præ cæteris favet, cum ſuis aſtris medicæis quæ
                <lb/>
              totidem Lunæ circa Iovem erunt, vt Luna circa terram, Venus & Mercu­
                <lb/>
              rius circa Solem, & circa Saturnum Satellites. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001016">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001017"> Non ita profectò res ſe habet, vt jam intelligere debuiſſes ex
                <lb/>
              opuſculo Diviniano, adverſus Chriſtiani Hugenij viri ſane doctiſſimi aſ­
                <lb/>
              ſertionem; primò enim accipiamus vnam ex præfatis Iovialibus Lunis;
                <lb/>
              codem prorſus modo circa Iovem ſuum circulum agit, quo Luna circa
                <lb/>
              terram mobilem, in tua ſcilicet hypotheſi ; ac proinde ſi accipia arcum
                <lb/>
                <figure id="id.025.01.093.1.jpg" xlink:href="025/01/093/1.jpg" number="32"/>
                <lb/>
              HI, ſimilem illi, quem Iupiter de­
                <lb/>
              currit, eo tempore, quo quæpiam
                <lb/>
              ex Lunis Iovialibus ſuum circulum
                <lb/>
              abſolvit, hæc haud dubiè deſcribet
                <lb/>
              reali motu, ab vno Perigæo ad aliud,
                <lb/>
              lineam ſimilem HGI, eodemque
                <lb/>
              motus genere; igitur longè; tardiùs
                <lb/>
              in H, quàm in G, reali ſcilicet mo­
                <lb/>
              tu, idque in ea inæqualitatis pro­
                <lb/>
              portione, quæ aſſignabili qualibet
                <lb/>
              minor erit, quod videtur abſurdiſſi­
                <lb/>
              mum, & jam ſupra demonſtratum
                <lb/>
              eſt; neque hic repeto, cùm ſit ea­
                <lb/>
              dem vtrimque ratio; & ne hoc ipſum
                <lb/>
              paulò poſt repetere cogar, hæc ca­
                <lb/>
              dem ratio Lunæ Saturniæ à Chri­
                <lb/>
              ſtiano Hugenio primùm detectæ, eo­
                <lb/>
              demque modo contra tuam hypo­
                <lb/>
              theſim applicatur. </s>
              <s id="s.001018">Igitur contra
                <lb/>
              illam ab aſtris Medicæis & Iove, immò & Luna Saturnia eadem ratio pe­
                <lb/>
              titur, quam ſupra ex Lunæ motu deduximus. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001019">Secundò, vt in præfato opuſculo
                <expan abbr="obſervatũ">obſervatum</expan>
              eſt, Stellæ Medicææ ſub Iove </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>