Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665
page |< < of 248 > >|
1primi mobilis contra veſtram hypotheſim ducitur.
Antim. Jam iam videbis. Suppone terreſtem globum in mundi centro,
eo motu orbis torqueri, de quo ſupra; ſuppone radium à centro terræ
in Æquatoris plano ductum indefinitè, vt aiunt, id eſt, ad quamcumque
longitudinem productum, eatque per centra Lunæ, Solis, lovis, Satur­
ni, & cuiuſpiam ſtellæ fixæ, ac ſimul totus radius, eo, quo dixi orbis mo­
tu, moveatur circa immobile centrum; certè poſito quod Luna diſtet a
terra 50. ſemidiametris terreſtris globi, velocitas motus Lunæ ad veloci­
tatem puncti Æquatoris in quo dictus radius terræ ſuperficiem ſecat eſt
in ratione & ad velocitatem motus Solis, poſito quod Sol diſtet à
centro terræ 2000. ſemidiametris eſt in ratione 1/14 Solis verò motus ad
Iovis motum, erit in rationne 1/ & ad motum Saturni in ratione 1/ de­
nique ad ſtellæ fixæ motum in ratione, ſtatue, vt voles, an fortè 1/ ita
vt fixarum diſtantia à mundi centro ſit dupla diſtantia Saturnij, tibi non
ſufficit?
Ponamus 1/ ita vt ſit quintupla, aut majorem adhuc, ſi voles;
an verò cogitationem omnem ſuperat, vnum motum eſſe ad alium in ra­
tione quater decupla, immò centupla & millecupla?
Crede mihi, hi ſunt
effectus imaginationis in fraudem inductæ; Vbi enim ſemel ſtatuitur vnus
motus, & huius cum aliis comparatio, huiuſmodi terricula illicò eva­
neſcunt.
Auguſtin. Rem probè intelligo; & ſanè miror, nonnullos in hoc argu­
mento tantam vim & energiam agnoviſſe, vt præ cæteris ad illam hypo­
theſim confirmandam adhibendum eſſe putarint: non erat etiam
quod aliqui antiqui ſyſtematis aſſertores, & acerrimini propugnato­
res ad divinam potentiam confugerent, licèt illa in tanta motuum
velocitate mirificè ſplendeſcere nec non ſuas partes agere vi­
deatur.
Antim. Rectè mones, Auguſtine, huc divina potentia accerſenda
non eſt, cùm ex mera motus naturalis acceleratione, hæc eadem perſpicua
eſſe conſtet; ſic enim v. g. motus glandis ex catapulta exploſæ, vt dictum
eſt ſupra, quo ſcilicet vno ſecundo minuto, glans pedes circiter 1000.
decurrit, æquabilis eſſe ſupponitur; iam verò ſi eadem catapulta ſursùm
rectà explodatur, de 500.dumtaxat pedes motu retardato glans perveniet,
& in deſcenſu eundem velocitatis gradum motu accelerato acquiret;
cùm igitur quælibet altitudo aſſumi queat ad libitum, ex qua corpus
grave deſcendat motu accelerato, quilibet etiam velocitatis gradus ob­
tineri poteſt; quo dato tempore, datum quodlibet ſpatium, motu æqua­
bili decurratur, igitur prædicta motuum velocitas inter præcipua divi­
næ potentiæ miracula minimè reponenda eſſe videtur; quamquam, ne­
que hîc deeſt, vnde divinam potentiam homines laudent, cùm id in ſa­
cris literis nobis innuatur, laudet que Pſalmiſta Dominum, ex perniciſſi­
mo Solis motu, nec eſt, quod Heterodoxi, qui ſacræ Scripturæ ita ſe ad­
hærere patant, a literali eiuſdem ſenſu, vnius Copernici gratia diſcedant,
eaſque laudes ex eo capite ſupremo cœlorum Conditori atque motori
Deo, gratis, vt aiunt, recuſent.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index