Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
203
"
xlink:href
="
025/01/217.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002512
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002513
"> Veſtri Pariſienſes aliquid jactant, quod tibi fortè nonnihil
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.025.01.217.1.jpg
"
xlink:href
="
025/01/217/1.jpg
"
number
="
72
"/>
<
lb
/>
negotij faceſſat; Sit enim vas ABD, in quod in
<
lb
/>
fundatur Mercurius, ſit fiſtula CP,
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
ampulla IP,
<
lb
/>
aperta in P, latiore foramine, & aliud vas HKNL
<
lb
/>
ampullæ inſit, recto ſitu, vt vides; inſeratur fiſtula
<
lb
/>
OI, admotoque preſsè digito in C, infundatur
<
lb
/>
per O Mercurius, donec tum vas HN, tum fiſtu
<
lb
/>
la CP, tum ampulla, tum fiſtula IO impleantur;
<
lb
/>
tum ſuilla veſica probè obſtruantur, debito ſci
<
lb
/>
licet tempore, foramina P & O, itemque perexi
<
lb
/>
guus canaliculus R ; his
<
expan
abbr
="
demũ
">demum</
expan
>
omnibus peractis,
<
lb
/>
ſubducatur digitus ex C, Mercurius ruit deorſum
<
lb
/>
ex vtraque fiſtula, ita vt totum extans ſegmen
<
lb
/>
tum NO vacuum Mercurio maneat, extetque ſe
<
lb
/>
gmentum FT Mercurio plenum, altum ferè pe
<
lb
/>
des duos &
<
gap
/>
. Si autem vel minima acicula in ve
<
lb
/>
ſica R foramen aperias, & tantulum aëris ſub
<
lb
/>
eat, ſubſidit illico Mercurius infra T, in fiſtula
<
lb
/>
CP, aſſurgitque ſupra in fiſtula IO, quia ſcilicet,
<
lb
/>
inquiunt, aër qui ſubiit, premit ſuperficiem Mer
<
lb
/>
curij TV, & LN, vnde vtramque deprimi ne
<
lb
/>
ceſſe eſt, ſed LN deprimi non poteſt, niſi Mercurius ſupra LN, in fiſtula
<
lb
/>
IO aſcendat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002514
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc dicunt, ſat ſcio; ſed quis amabo ſibi perſuadeat, tantulum
<
lb
/>
aëris qui ſubit, adeò compreſſum manere, vt vtramque illam Mercurij ſu
<
lb
/>
perficiem deprimat; in noſtra hypotheſi longè faciliùs res iſta explicatur;
<
lb
/>
nempe cùm poſt Mercurij deſcenſum, tum in PV, tum in NO, illa materia
<
lb
/>
tenſa remaneat, accedente illa aëris particula, quæ ſtatim dilatatur, illa ma
<
lb
/>
teria ſeſe aliqua ex parte reducit in ſegmento NO. cùm minor vis alterius
<
lb
/>
materiæ tenſæ reſiſtat, vnde hæc vincitur, & adducitur mediante Mercurio
<
lb
/>
contento in vaſe HN, item Mercurius GT tantulùm ſubſidit; quid quæſo
<
lb
/>
faciliùs excogitari poteſt? </
s
>
<
s
id
="
s.002515
">Ex quo vides, opinor, hoc experimento noſtram
<
lb
/>
hypotheſim non parum confirmari. </
s
>
<
s
id
="
s.002516
">Idem accidit, vt ſupra
<
expan
abbr
="
dictũ
">dictum</
expan
>
eſt, ſi in reci
<
lb
/>
piente, ex quo deinde aër exugitur, fiſtula illa poſt deſcenſum Mercurij in
<
lb
/>
cludatur; nempe exhauſto aëre, vt ſũmpta dictum eſt, tenditur aër in reci
<
lb
/>
piente contentus, hic vero ſuperficiem Mercurij vaſe contenti attollit, ex
<
lb
/>
quo neceſſariò ſequitur, vtin fiſtula ſubſidat; hinc vides cuncta hæc in noſtra
<
lb
/>
hypotheſi facilè ſolvi, quæ à nonnullis alioquin inſolubilia eſſe credebantur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002517
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002518
"> Nihil jam ferè eſt, quod facilè ſolvi à me non poſſit;
<
lb
/>
nonnulla indico; Primò, Muſca non volat in ſegmento CD poſt deſ
<
lb
/>
cenſum Mercurij. </
s
>
<
s
id
="
s.002519
">quia ſubtilis illa materia ad volatum inepta eſt,
<
lb
/>
cùm præ tenuitate facilè per meatus pennarum eat. </
s
>
<
s
id
="
s.002520
">Secundò, Ani
<
lb
/>
malcula ibidem moriuntur, quia materia illa tenſa inepta eſt ad
<
lb
/>
reſpirandum; immò aliquando accidit, vt animalculum ibidem in
<
lb
/>
cluſum valde intumuerit; in veſica, de qua ſupra, perfectam habe-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>