1tum ad eandem lineam determinatam, deorſum, v.g. in mobili proiecto;
nec enim eſt motus purè naturalis, nec etiam violentus, vt conſtat; igi
tur mixtus.
nec enim eſt motus purè naturalis, nec etiam violentus, vt conſtat; igi
tur mixtus.
Hypotheſis 1.
Cum proiicitur corpus per lineam horizontalem, vel inclinatum ſurſum,
vel deorſum mobile percurrit lineam curuam; quod etiam pueri ſciunt, qui
diſco ludunt.
vel deorſum mobile percurrit lineam curuam; quod etiam pueri ſciunt, qui
diſco ludunt.
Hypotheſis 2.
Globus etiam plumbeus è ſummo malo malo mobilis nauis demiſſus per
lineam perpendicularem deorſum minimè cadit, ſed per curuam inclinatam:
hæc hypotheſis mille ſaltem nititur experimentis; modò ſufficiat quod
ſit; nam propter quid ſit, demonſtrabo.
lineam perpendicularem deorſum minimè cadit, ſed per curuam inclinatam:
hæc hypotheſis mille ſaltem nititur experimentis; modò ſufficiat quod
ſit; nam propter quid ſit, demonſtrabo.
Hypotheſis 3.
Proiectum per horizontalem ſub finem motus minùs ferit quàm initio, imò
& proiectum per inclinatam deorſum; hæc hypotheſis centies probata fuit;
nec in dubium reuocari poteſt.
& proiectum per inclinatam deorſum; hæc hypotheſis centies probata fuit;
nec in dubium reuocari poteſt.
Axioma 1.
Omnis impetus qui mobili ineſt dum ipſum mouetur, præſtat aliquid ad mo
tum; vel enim retardat, vt impetus innatus retardat violentum, vt ſuprà
diximus; vel ad motum vnà cum alio, vel ſolus concurrit. Ax.2.
tum; vel enim retardat, vt impetus innatus retardat violentum, vt ſuprà
diximus; vel ad motum vnà cum alio, vel ſolus concurrit. Ax.2.
Axioma 2.
Ille impetus qui alium retardat, haud dubiè retardat tantùm pro rata;
hoc etiam ſuprà demonſtrauimus, & qui deſtruitur, deſtruitur quoque
pro rata, ne ſit fruſtrà qui deſtruitur.
hoc etiam ſuprà demonſtrauimus, & qui deſtruitur, deſtruitur quoque
pro rata, ne ſit fruſtrà qui deſtruitur.
Axioma 3.
Ille impetus qui cum alio ad eundem motum concurrit, concurrit etiam pro
rata; hoc etiam ſuprà demonſtratum eſt, eſt enim cauſa neceſſaria, igitur
quantum poteſt concurrit, igitur pro rata ſuæ virtutis.
rata; hoc etiam ſuprà demonſtratum eſt, eſt enim cauſa neceſſaria, igitur
quantum poteſt concurrit, igitur pro rata ſuæ virtutis.
Axioma 4.
Licèt ſint plures impetus in eodem mobili, non ſunt tamen plures ſimul li
neæ motus; ne mobile ſit ſimul in pluribus locis.
neæ motus; ne mobile ſit ſimul in pluribus locis.
Poſtulatum 1.
Liceat aſſumere quamlibet coniugationem motuum, v. g. vel duorum æ
quabilium, vel alterius æquabilis, & alterius retardati, vel alterius æqua
bilis, & alterius accelerati, vel alterius retardati, & alterius accelera
ti, &c.
quabilium, vel alterius æquabilis, & alterius retardati, vel alterius æqua
bilis, & alterius accelerati, vel alterius retardati, & alterius accelera
ti, &c.
Poſtulatum 2.
Illa linea vocetur curua quæ conſtat infinitis prope lateribus polygoni.
Theorema 1.
Motus mixtus ex duobus æquabilibus æqualibus eſt rectus; ſit enim mo-