Fabri, Honoré - Tractatus physicus de motu locali

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

1pore cum minore perficitur: ratio eſt: quia, cùm ferè decurrantur
arcus iuxta ſubtenſarum proportionem, certè cùm ſubtenſæ om
nes æquali tempore decurrantur, idem ferè fit in ipſis arcubus: dixi
ferè: nam reuerà minor vibratio citiùs, maior tardiùs perficitur, vt
conſtat experientia: neque deeſt ratio, quam in analyticam remittimus.

4. Non aſcendit funependulum ad eam altitudinem, ex qua priùs
deſcenderat: clara eſt experientia: neque ratio tantùm petitur ab
aëris reſiſtentia; tam enim reſiſtit deſcenſui, quàm aſcenſui; ſed ex
eo, quòd ſingulis inſtantibus ſit quædam pugna, inter impetum in
natum, & alium determinatum ad arcum ſurſum: quippe impetus
innatus ad totum deſcenſum, ſed nullo modo ad aſcenſum con
currit: hinc in maiori vibratione imminuitur motus, & ſpatium in
maiori proportione, quàm in minori; quia in hac lineæ ſingulæ aſ
cenſus quaſi totidem inclinatæ ſunt inclinatiores; in illa verò minùs.

5. Hinc diu vibratur funependulum per minores arcus, quippe
facilis eſt aſcenſus per planum proximè ad horizontale accedens:
hinc etiam in funependulo maiori diutiùs durant huiuſmodi vi
brationes, idque in arcubus paulò maioribus; quia ſubtenſæ his
arcubus ſunt inclinatiores: hinc refutabis eos, qui dicunt, vibra
tiones funependuli in vacuo fore perpetuas: arcus vibratio
nis aſcenſus fit motu naturaliter retardato, ſed per imminu
tiones inæquales; quia pro diuerſa inclinatione plani diuerſimodè
retardatur.

6. Vltimum punctum impetus acquiſitus acquiſitum in deſcenſu,
nullo modo ad deſcenſum concurrit, ſed ad aſcenſum, vnico tan
tùm inſtanti; quippe eſt omnium imperfectiſſimum; quod reuerà ſi
eſſet eiuſdem perfectionis cum innato, aſcenſus æqualis eſt deſcen
ſui: ſi ſint funependula inæqualia, vibrationes non ſunt æquè diu
turnæ: ratio eſt: quia, ſi aſſumantur, v.g. duo quadrantes inæquales,
ſunt ejuſdem inclinationis; igitur minor citiùs percurritur.

7. Porrò tempora vibrationum ſunt in ratione ſubduplicata ar
cuum ſimilium, vel chordarum ſimilium, vel radiorum; id eſt, vt
radices ſpatiorum ſimilium: verbi gratia, ſit quadruplus alterius,
tempus vibrationis maioris eſt duplum temporis vibrationis mino
ris; quod ita intelligendum eſt, vt hæc proportio conſideretur in
partibus temporis ſenſibilibus, vt iam dictum eſt de motu natura
liter accelerato deorſum in perpendiculo, & in planis inclinatis;
nam progreſſio arithmetica; aſſumpta in ſingulis inſtantibus, tran
ſit in hanc, ſi aſſumantur partes temporis ſenſibiles, quarum ſingu
læ infinitis ferè conſtent inſtantibus.

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40