Fabri, Honoré - Tractatus physicus de motu locali

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

1titatis; cum reuerâ, vt dictum eſt ſuprà, remiſſus producat intenſum,
quod in vecte clariſſimum eſt; quippe momentum applicatum in F, quod
tardiùs mouetur deorſum, quàm B, ſurſum, vt patet, habet impetum re
miſſiorem, qui tamen producit in B, intenſiorem: Pro quo, obſeruabis
impetum imperfectum cum alio perfecto actione communi agentem
poſſe concurrere ad producendum perfectum, vt patet; non tamen in
ratione cauſæ totalis: ſimiliter plures imperfecti ſimul concurrentes
poſſunt producere perfectum; quia plures imperfecti conjunctim adæ
quant perfectionem alterius perfectioris ſinguli ſeorſim.

Obſeruabis ſecundò præclarum naturæ inſtitutum, quo factum eſt;
vt cum vires hominum maiora pondera leuare non poſſint, ſi ſeorſun
conſiderentur; cum organis tamen mechanicis conjunctæ nullum pon
dus quantumuis immane leuare non poſſint; quod certè nullo modo ac
cideret, niſi plures partes impetus producerent neque plures producere
poſſent, niſi minoris perfectionis eſſent; quia faciliùs producitur effe
ctus imperfectus, quam perfectus per Ax. 13.num.4.

Tertiò hinc optimè à natura prouiſum eſt, vt motus tardior in infi
nitum eſſe poſſit; quod reuerâ fieri non poſſet, niſi dari poſſet impetus
alio imperfectior.

Quartò, hinc quoque benè explicatur diuerſitas impetus, quæ oritur
tum à diuerſo medio, tùm à plano inclinato, tùm ab aliis impedimentis,
tùm à diuerſo niſu eiuſdem potentiæ, tùm maximè à diuerſo applicatio
nis modo; de quibus aliàs.

Quintò, ſi potentia applicata mobili immediatè illud moueat motu
recto, vel in ſingulis punctis mobilis producitur vnum punctum impe
tus, vel plura; ſi primum, erit primus tantùm gradus maximæ perfectio
nis; ita vt perfectiorem producere non poſſit, ad quem eſt determinata
potentia; imperfectiorem tamen impetu innato, de quo infrà; ſi verò
ſecundum, producet in ſingulis partibus eundem gradum perfectiſſi
mum cum aliis pluribus, vel paucioribus heterogeneis, & imperfectio
ribus.

Theorema 86.

Potentia naturalis grauium producit tantùm vno inſtanti ad intra vnicum
punctum impetus in quolibet puncto ſubiecti; ſi tamen impetum producit, quod
definiam lib. 20. & ſi dentur puncta ſubiecti, quod ad præſens inſtitutum non
pertinet; Probatur, quia fruſtrà eſſent plura puncta impetus; nec enim
ſunt multiplicandæ formæ ſine neceſſitate, ratione &c. per Ax. 7. & 3.
n. 1. Præterea non eſt, cur potius produceret 2. quàm 3. 4. &c. atqui
quod vnum eſt, determinatum eſt per Ax. 5.

Theorema 87.

Potentia motrix animantium etiam vno inſtanti plura puncta, ſen partes
impetus in eadem parte ſubiecti producere potest; Probatur in proiectis,
quorum impetus aliquando plùs, aliquando minùs durat licèt ſenſim
ſingulis inſtantibus aliquid illius deſtruatur; determinatur autem

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40

Scan	Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40