Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

List of thumbnails

< >
141
141
142
142
143
143
144
144
145
145
146
146
147
147
148
148
149
149
150
150
< >
page |< < of 491 > >|
1
Hinc inuertenda eſt progreſſionis linea; quippe linea AE repræſen­
tat nobis progreſſionem motus accelerati, quæ fit in inſtantibus, & li­
nea FK progreſſionem motus, quæ fit in partibus temporis ſenſibilibus;

in illa primo inſtanti decurritur primum ſpatium AB, ſecundo tempore
æquali BC, tertio CD, quarto DE:
in hac vero prima parte acquiritur
ſpatium FG ſecunda æquali primæ GH, tertia HI, quarta IK;
igitur ſi ac­
cipiatur linea AE, progrediendo ab A verſus E, vel linea FK progre­
diendo ab F verſus K habebitur progreſſio motus naturaliter accelerati;

ſi verò accipiatur EA, vel KF, progrediendo ſcilicet ab E verſus A, vel à
K verſus F, erit progreſſio motus violenti naturaliter retardati;
vt con­
ſtat ex præcedèntibus Theorematis; & quemadmodum progreſſio acce­
lerationis in inſtantibus finitis fit iuxta ſeriem iſtorum numerorum 1.2.
3.4. in partibus verò temporis ſenſibilibus iuxta ſeriem iſtorum 1.3.5.7.
ita fit omninò progreſſio retardationis in inſtantibus iuxta hos nume­
ros 4.3.2.1. in partibus temporis ſenſibilibus iuxta hos 7.5. 3. 1.
Theorema 28.
Motus violentus durat tot inſtantibus ſcilicet æquiualentibus quot ſunt ij
gradus impetus quibus violentus ſuperat innatum, v.g. ſit vnus gradus im­
petus innati;
producantur 5. gradus violenti, quorum ſinguli ſint æqua­
les innato etiam æquiualenter, motus durabit 4. inſtantibus etiam æqui­
ualenter id eſt 4. temporibus, quorum ſingula erunt æqualia primo in­
ſtanti motus naturalis, probatur, cum ſingulis inſtantibus æqualibus de­
ſtruatur vnus gradus; certè 4. inſtantibus durat motus.
Theorema 29.
Si accipiantur ſpatia æqualia in hac progreſſione retardationis, eſt inuerſa
illius, quàm tribuimus ſuprà accelerationi, aſſumptis ſcilicet ſpatiis æqualibus;

tum ſi accipiantur ſpatia æqualia prime ſpatie quod decurritur prime inſtan­
ti metus naturalis, tum ſi accipiantur ſpatia æqualia date ſpatie quod in par­
te temporis ſenſibili percurritur;
quippe quemadmodum in progreſſione
accelerationis decreſcunt tempora;
ſic in progreſſione retardationis
creſcunt, aſſumptis ſcilicet ſpatiis æqualibus; quare ne iam dicta hic re­
petam, conſule quæ diximus lib.2. de hac progreſſione.
Theorema 30.
Hinc instantia initio huius metus ſunt minora ſicut initio motus naturalis
ſunt maiora;
& ſub finem in motu violente ſunt maiora, in naturali ſunt mi­
nora;
quia ſcilicet hic acceleratur, ille retardatur: igitur velo­
citas accelerati creſcit;
igitur ſi accipiantur ſpatia æqualia, decreſcit tem­
pus;
at verò velocitas retardati decreſcit, igitur aſſumptis ſpatiis æquali­
bus, creſcit tempus;
igitur ſi accipiatur ſpatium, quod percurritur primo
inſtanti huius motus, & deinde alia huic æqualia;
haud dubiè, cum ſe­
cundo inſtanti motus ſit tardior, ſitque aſſumptum æquale ſpatium; haud
dubiè inquam inſtans ſecundum erit maius primo, & tertium ſecundo,
atque ita deinceps.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index