1eſt tantùm ſubduplum eiuſdem poſiti in G;
itaque ſit BG, 10. librarum,
æquiualet 5. libris ſtatutis in G, & AB, vni libræ poſitæ in A; ſed hæc
libra in A, habet tantùm ſubquintuplum momentum eiuſdem in G, igi
tur 5. libræ in A, æquiualent vni in G; igitur vt ſtatuatur æquilibrium,
debent eſſe 24. libræ in A, ſeu vires æquiualentes; quibus adde pondus
abſolutum 12. librarum; erunt 36. igitur reſiſtentia ad motum circula
rem verticalem ex triplici capite oritur. Primò ex ipſo pondere abſolutè
ſumpto, quæ communis eſt motui propagationis. Secundò, ex momento
eiuſdem ponderis; Tertiò, ex tali genere propagationis, de quo ſuprà;
quæ omnia ſunt apprimè tenenda, ne quis error ſubrepat.
æquiualet 5. libris ſtatutis in G, & AB, vni libræ poſitæ in A; ſed hæc
libra in A, habet tantùm ſubquintuplum momentum eiuſdem in G, igi
tur 5. libræ in A, æquiualent vni in G; igitur vt ſtatuatur æquilibrium,
debent eſſe 24. libræ in A, ſeu vires æquiualentes; quibus adde pondus
abſolutum 12. librarum; erunt 36. igitur reſiſtentia ad motum circula
rem verticalem ex triplici capite oritur. Primò ex ipſo pondere abſolutè
ſumpto, quæ communis eſt motui propagationis. Secundò, ex momento
eiuſdem ponderis; Tertiò, ex tali genere propagationis, de quo ſuprà;
quæ omnia ſunt apprimè tenenda, ne quis error ſubrepat.
Theorema 99.
Cum applicatur potentia circumferentiæ motus circularis;
ita propagatur
impetus, vt plures partes verſus centrum motus producantur in pondere, quod
attollitur; ſit enim idem cylindrus CA; ſitque applicata potentia in
A, dico verſus C, plures partes produci in pondere, Probatur, quia attol
litur pondus in C, quod moueri non poteſtin A, operâ vectis AC, vt con
ſtat ex certa hypotheſi; igitur plures partes impetus producuntur per
rationem 6. & 7. Th.77,
impetus, vt plures partes verſus centrum motus producantur in pondere, quod
attollitur; ſit enim idem cylindrus CA; ſitque applicata potentia in
A, dico verſus C, plures partes produci in pondere, Probatur, quia attol
litur pondus in C, quod moueri non poteſtin A, operâ vectis AC, vt con
ſtat ex certa hypotheſi; igitur plures partes impetus producuntur per
rationem 6. & 7. Th.77,
Scholium.
Scio quidem hoc ipſum à nemine hactenus, quod ſciam, explicatum
eſſe; atque fore vt à multis tanquam nouum, & inſolens minùs fortè
probetur: quamquam illa hypotheſis hoc ipſum euincit, vulgaris certè,
& nemini quaſi non nota; qua nempè dicimus in omnibus partibus mo
bilis, quod actu mouetur, impetum produci; & ſi quando accidat corpo
ris ingentem molem ab applicata potentia non poſſe moueri, illud eſſe
tantùm, quòd non poſſint produci tot partes impetus, quot ſunt neceſſa
riæ, vt omnibus partibus ſubjecti diſtribuantur; igitur ex hac hypothe
ſi, quæ ex manifeſtis ducitur experimentis, neceſſariò dicendum eſt plu
res partes impetus versùs centrum vectis produci in pondere, quod at
tollitur, cuius propagationis proportionem infrà demonſtrabimus.
eſſe; atque fore vt à multis tanquam nouum, & inſolens minùs fortè
probetur: quamquam illa hypotheſis hoc ipſum euincit, vulgaris certè,
& nemini quaſi non nota; qua nempè dicimus in omnibus partibus mo
bilis, quod actu mouetur, impetum produci; & ſi quando accidat corpo
ris ingentem molem ab applicata potentia non poſſe moueri, illud eſſe
tantùm, quòd non poſſint produci tot partes impetus, quot ſunt neceſſa
riæ, vt omnibus partibus ſubjecti diſtribuantur; igitur ex hac hypothe
ſi, quæ ex manifeſtis ducitur experimentis, neceſſariò dicendum eſt plu
res partes impetus versùs centrum vectis produci in pondere, quod at
tollitur, cuius propagationis proportionem infrà demonſtrabimus.
Theorema 100.
Impetus, qui producitur verſus centrum vectis in pondere, licèt creſcat nu
mero, decreſcit tamen in perfectione. Probatur per Th.81. ex motu imper
fectiore, cui reſpondet impetus imperfectior per Ax. 17.num.4. non ratio
ne numeri, qui maior eſt per Th.99. igitur ratione entitatis, ſeu perfe
ctionis entitatiuæ.
mero, decreſcit tamen in perfectione. Probatur per Th.81. ex motu imper
fectiore, cui reſpondet impetus imperfectior per Ax. 17.num.4. non ratio
ne numeri, qui maior eſt per Th.99. igitur ratione entitatis, ſeu perfe
ctionis entitatiuæ.
Theorema 101.
Tota collectio impetus, quæ in pondere ex dato puncto vectis producitur, eſt
ad aliam collectionem alterius puncti in perfectione, vt distantia illius puncti
à centro, ad diſtantiam huius: probatur, quia perfectio vnius collectionis
eſt ad perfectionem alterius, vt motus ad motum; motus verò ſunt vt
ſpatia, ſpatia vt arcus, arcus vt ſemediametri, hæ demum, vt diſtantiæ.
ad aliam collectionem alterius puncti in perfectione, vt distantia illius puncti
à centro, ad diſtantiam huius: probatur, quia perfectio vnius collectionis
eſt ad perfectionem alterius, vt motus ad motum; motus verò ſunt vt
ſpatia, ſpatia vt arcus, arcus vt ſemediametri, hæ demum, vt diſtantiæ.