Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646
page |< < of 491 > >|
1gitudines; quæ ſi colligantur, habebis characterem totius impetus, 2 1/2:
igitur totus impetus productus in minore vecte, qui conſtat 2. punctis,
eſt ad impetum, qui producitur in maiore conſtante 4.punctis, vt 1. 1/2 ad
2. 1/2;
igitur vectis maior maiorem potentiam ad mouendum ipſum ve­
ctem requirit; non certè in deſcenſu;
quippe ſuo pondere deſcendit, ſed
in plano horizontali;
niſi enim potentia poſſit mouere vectem; haud
dubiè nullum pondus vecte mouebit.
At verò ſi potentia ſit tantùm dupla minimæ, quæ datum vectem mo­
uere poſſit;
haud dubiè dato illo vecte datum ferè quodcumque pondus
mouere poterit; cum ipſe vectis conſtet ferè infinitis punctis in longi­
tudine, vt patet ex dictis, & conſideranti patebit.
Obſeruabis demum in mechanicis nullam ferè haberi rationem pon­
deris ipſius vectis;
parum enim pro nihilo computatur: Ex his tamen
erui poſſunt veriſſimæ rationes Phyſicæ proportionum vectis AH;
ſia­
que A extremitas, H centrum;
ſitque BH 1/2. CH 1/4, DH 1/2, EH (1/16),
FH (1/32), GH (1/64) pondus I applicetur in A, & moueatur;
certè in B moue­
bitur pondus K duplum I;
quia, cum impetus productus in B, ſit ſubdu­
plus in perfectione illius, qui producitur in A;
vt æqualis producatur in
B, & in A, debent produci in B duplò plures partes impetus;
igitur du­
plò maius pondus mouebit;
at verò in C mouebitur pondus L quadru­
plum I, in D octuplum, atque ita deinceps; donec tandem in G mouea­
tur pondus, quod ſit ad I vt 64. ad 1. & cum adhuc poſſint accipi inter
GH, partes aliquotæ minores, & minores ferè in infinitum, non mirum
eſt ſi pondus maius poſſit adhuc moueri.
Obſeruabis etiam in omni vecte abſtrahendo ab eius pondere, & ap­
plicata eadem potentia, hoc eſſe commune;
vt poſſit quodcumque pon­
dus attolli, licèt difficiliùs in minore;
quia hic non poteſt in tam mul­
tas partes aliquotas ſenſibiliter diuidi, in medio tamen vecte duplum
ſemper pondus mouetur; ſiue ipſe vectis ſit maior, ſiue minor.
Obſeruabis deinde, ſi centrum vectis non ſit in altera extremitate,
ſed.
v.g. in C; haud dubiè producitur in H, & in B impetus æqualis; quia
æqualiter diſtat vtrumque punctum à centro C;
igitur æquale pondus
mouebitur in B, & in H; propagatur tamen nouo modo à C verſus H, de
quo iam ſuprà dictum eſt.
Obſeruabis denique triplicem propagationem impetus eſſe legiti­
mam.
Prima eſt in motu recto, cum propagatur per partes æquales, tùm
in perfectione, tùm in numero in ſingulis partibus ſubjecti per gradus,
ſcilicet heterogeneos.
Secunda eſt in motu circulari, applicata ſcilicet
potentia centro; cum propagatur per partes æquales in perfectione, &
inæquales in numero.
Tertia eſt in vecte, cum propagatur per partes
æquales in numero, & inæquales in perfectione.
Theorema 112.
Impetus debet determinari ad aliquam lineam motus; probatur, quia
non poteſt eſſe impetus, niſi exigat motum per Th.14. nec exigere mo-

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index