Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
Scan
Original
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 491
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N270EE
">
<
pb
pagenum
="
440
"
xlink:href
="
026/01/476.jpg
"/>
<
p
id
="
N2A756
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A758
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A764
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A766
">Hinc collige omnes rationes, quæ ſpectant ad libram; </
s
>
<
s
id
="
N2A76A
">hinc vulgare
<
lb
/>
illud dictum mechanicum: Si pondera ſint vt diſtantiæ, ſunt in æqui
<
lb
/>
librio. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A772
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A774
">Hinc coniugari poſſunt infinitis modis pondera, & diſtantiæ, quorum
<
lb
/>
omnium rationes compoſitæ obſeruari debent. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A779
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A77B
">Hinc etiam obliqua libra, & inclinata, ſi ſupponantur brachia adin
<
lb
/>
ſtar lineæ indiuiſibilis facit æquilibrium. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A780
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A782
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
3.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A78F
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A791
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ideo facilè ingens pondus attollitur vecte, quia mouetur motu minore iux
<
lb
/>
ta
<
expan
abbr
="
eãdem
">eandem</
expan
>
rationem, de quo ſuprà
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N2A7A0
">cùm enim ſupponatur in vecte pun
<
lb
/>
ctum immobile, quod certo nititur fulcro; </
s
>
<
s
id
="
N2A7A6
">neceſſe eſt vtrimque moueri
<
lb
/>
ſegmenta vectis motu circulari,
<
expan
abbr
="
eoq́ue
">eoque</
expan
>
inæquali; </
s
>
<
s
id
="
N2A7B0
">quia ſunt inæqualia; </
s
>
<
s
id
="
N2A7B4
">igi
<
lb
/>
tur altero minore; & hæc eſt prima ratio imminuendi motus. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A7BA
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A7BC
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A7C8
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A7CA
">Hinc datum quodcunque pondus attollitur vecte; hinc quò ſegmen
<
lb
/>
tum, quod à fulcro porrigitur verſus pondus quod attollitur eſt breuius,
<
lb
/>
eò maius pondus attolli poteſt. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A7D2
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A7D4
">Hinc vectis per Tangentem ſemper attolli debet, vt maiorem præſtet
<
lb
/>
effectum, vt conſtat ex ijs, quæ diximus l.4. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A7D9
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A7DB
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Theorema
<
emph.end
type
="
italics
"/>
4.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A7E8
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A7EA
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ideo facilè attollitur ingens pondus trochlea, quia mouetur motu minorę,
<
lb
/>
vt manifeſtum eſt
<
emph.end
type
="
italics
"/>
; </
s
>
<
s
id
="
N2A7F5
">eſt autem minor motus in ea proportione, in qua lon
<
lb
/>
gitudo funis adducti ſuperat altitudinem ſpatij decurſi à pondere, quod
<
lb
/>
attollitur; mirabile ſanè inuentum, ſi quod aliud. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A7FD
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A7FF
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corollarium.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A80B
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A80D
">Hinc, ſi funis adducatur deorſum, vnica rotula non iuuat potentiam; </
s
>
<
s
id
="
N2A811
">
<
lb
/>
quia longitudo funis adducti eſt æqualis altitudini ſpatij decurſi à pon
<
lb
/>
dere; </
s
>
<
s
id
="
N2A818
">ſi verò adducatur ſurſum vnica rotula duplicat potentiam; </
s
>
<
s
id
="
N2A81C
">quia lon
<
lb
/>
gitudo prædicta funis adducti eſt dupla prædictæ altitudinis; </
s
>
<
s
id
="
N2A822
">igitur mo
<
lb
/>
tus ponderis aſcendentis eſt ſubduplus; </
s
>
<
s
id
="
N2A828
">igitur duplum pondus eadem po
<
lb
/>
tentia attollet, vel idem pondus ſubdupla per Ax. 1. ſi verò ſint duæ ro
<
lb
/>
tulæ adducaturque deorſum, duplum etiam pondus attollet eadem po
<
lb
/>
tentia; </
s
>
<
s
id
="
N2A832
">quia longitudo funis adducti eſt dupla altitudinis; ex his reliqua
<
lb
/>
de trochlea facilè intelligentur, </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A838
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A83A
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Scholium.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A846
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A848
">Equidem demonſtrari poteſt aliter à debili potentia ſuſtineri poſſe
<
lb
/>
ingens pondus operâ trochleæ; </
s
>
<
s
id
="
N2A84E
">quia ſcilicet pluribus diſtribuitur ſuſti
<
lb
/>
nendi munus, vt clarum eſt; </
s
>
<
s
id
="
N2A854
">quod verò ſpectat ad motum, vnum tantùm
<
lb
/>
eſt illius principium, ſcilicet potentia, quæ trahit; licèt enim clauus, cui
<
lb
/>
affigitur altera extremitas funis poſſit ſuſtinere, non tamen mouere. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N2A85C
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N2A85E
">Hinc demum ratio, cur ſi multiplicentur funes, & orbiculi ingens-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>