Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

Table of figures

< >
[Figure 1]
[Figure 2]
[Figure 3]
[Figure 4]
[Figure 5]
[Figure 6]
[Figure 7]
[Figure 8]
[Figure 9]
[Figure 10]
[Figure 11]
[Figure 12]
[Figure 13]
[Figure 14]
[Figure 15]
[Figure 16]
[Figure 17]
[Figure 18]
[Figure 19]
[Figure 20]
[Figure 21]
[Figure 22]
[Figure 23]
[Figure 24]
[Figure 25]
[Figure 26]
[Figure 27]
[Figure 28]
[Figure 29]
[Figure 30]
< >
page |< < of 491 > >|
1ta applicatio, cum maximo impedimento, quod reuerâ tunc eſt,
cùm linea directionis connectit centra grauitatis vtriuſque.
Datur
impetus alio impetu perfectior, & imperfectior, ſine quo non po­
teſt explicari natura vectis:
itaque dato quocunque dari poteſt per­
fectior, & imperfectior: quia dato quocunque motu poteſt dari ve­
locior, & tardior.
4. Propagatur impetus vniformiter tantùm, cùm omnes partes
corporis mouentur motu recto æquali:
ibi enim eſt æqualis cauſa,
vbi eſt æqualis effectus:
in motu circulari applicata potentia cen­
tro vectis, producitur æqualis perfectionis versùs circunferentiam,
& inæqualis numerus;
applicata verò potentia circunferentiæ, pro­
ducitur æqualis numerus, ſed inæqualis perfectionis versùs cen­
trum;
quia potentia non poteſt producere immediatè perfectiorem,
& imperfectiorem in infinitum:
eadem potentia neceſſaria æquali­
bus temporibus, & iiſdem circunſtantiis, producit æqualem impe­
tum, & inæqualibus inæqualem: eſt enim hæc ratio cauſæ neceſ­
ſariæ.
5. Impetus innatus eſt tantùm determinatus ad lineam perpen­
dicularem deorſum;
alioquin ſi ad aliam determinari poſſet, primo
eſſet æqualis motus per inclinatam, & perpendicularem;
corpus
graue miſſum per lineam inclinatam ab eo non declinaret;
imò im­
petus ſemel productus (ſi liberum eſſet medium) non deſtrueretur:

quæ omnia phyſicis hypotheſibus repugnant: omnis alius impetus,
etiam acquiſitus motu naturali deorſum, eſt indifferens ad omnem
lineam, ad vitanda infinita ferè naturæ incommoda.
6. Impetus indifferens determinatur ad lineam multis modis:
primò, à potentia motrice:
ſecundò, ab impetu: tertiò, ab alio impe­
tu concurrente; quartò, ab obice occurrente:
quintò, ab ipſo appli­
cationis diuerſo modo: quæ omnia clara ſunt: hinc duo impetus ad
motum mixtum ſæpè concurrunt, quod ſemper fit, niſi determina­
tiones ſint oppoſitæ ex diametro.
Impetus eſt capax intenſionis;
quia aliquando deſtruitur ex parte:
eius extenſio commenſuratur
extenſioni mobilis;
quod etiam cæteris qualitatibus commune eſt:
impetus productus non conſeruatur à cauſa primò productiua, à
qua etiam ſeparatus exiſtit.
7. Impetus non eſt contrarius alteri ratione entitatis; quia qui­
libet cum quolibet in eodem ſubiecto coëxiſtere poteſt:
pugnat
tamen vnus cum alio ratione determinationis:
hinc vnus impetus
pugnat cum alio ratione lineæ motus:
hinc vnus videtur deſtrui ab

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index