Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

Table of figures

< >
[Figure 31]
[Figure 32]
[Figure 33]
[Figure 34]
[Figure 35]
[Figure 36]
[Figure 37]
[Figure 38]
[Figure 39]
[Figure 40]
[Figure 41]
[Figure 42]
< >
page |< < of 491 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <front>
          <section>
            <p id="N1120B" type="main">
              <s id="N11219">
                <pb xlink:href="026/01/031.jpg"/>
              tati, rumpetur iuxta primam illam extremitatem: ſi denique pon­
                <lb/>
              ticulo ſuppoſito tendatur, vel pondere deprimente, in eo puncto
                <lb/>
              rumpetur. </s>
              <s id="N11227">Ratio communis iſtorum omnium eſt: </s>
              <s id="N1122B">quia inter illas
                <lb/>
              duas partes fieri debet diuiſio per ſe, quarum vna mouetur, ſecùs
                <lb/>
              alia; vel quarum vtraque in partes oppoſitas mouetur. </s>
            </p>
            <p id="N11233" type="main">
              <s id="N11235">5. Vt quodlibet pondus faciliùs trahatur, ſinguli equi trahere
                <lb/>
              debent fune communi, potiùs quàm bigati; </s>
              <s id="N1123B">quia tunc nihil ferè pe­
                <lb/>
              rit impetus: </s>
              <s id="N11241">cùm plures idem pondus trahunt, agunt actione com­
                <lb/>
              muni, alioqui ſinguli in toto pondere ſuum impetum producerent;
                <lb/>
              igitur ſinguli ſeorſum trahere? </s>
              <s id="N11249">eſſent, quod falſum eſt: </s>
              <s id="N1124D">ideò currus
                <lb/>
              paulò poſt initium motus faciliùs mouetur; </s>
              <s id="N11253">quia aliquid impetus
                <lb/>
              priùs producti remanet: hinc etiam rupto fune, quo trahitur currus,
                <lb/>
              currus ipſe modicum tempus adhuc mouetur. </s>
            </p>
            <p id="N1125B" type="main">
              <s id="N1125D">6. Si, dum quis trahit toto niſu magnum aliquod pondus, funis
                <lb/>
              rumpatur, pronùs corruit: quia maiorem impetum in ſe producit,
                <lb/>
              totum, ſcilicet, illum, quem in toto pondere produxiſſet eo inſtan­
                <lb/>
              ti, quo rumpitur finis, qui reuerà maior eſt, propter impedimen­
                <lb/>
              tum, ex præmiſſis principiis, maiorique applicatione potentiæ, ner­
                <lb/>
              uorum tenſione, &c. </s>
              <s id="N1126B">dum trahitur vnco an nullus immobilis ver­
                <lb/>
              sùs nauim, nauis fertur versùs littus; dum pellitur aduersùm littus,
                <lb/>
              recedit à littore, quia pede, vel genu, imprimitur naui impetus in
                <lb/>
              contrariam pattem. </s>
            </p>
            <p id="N11275" type="main">
              <s id="N11277">7. Cùm trahitur cylindrus vtrinque æqualiter, qui neque flecti,
                <lb/>
              neque tendi poteſt, nullum impetum accipit; </s>
              <s id="N1127D">imò in tractione nul­
                <lb/>
              lus impetus eſt inutilis: </s>
              <s id="N11283">brachium infligit maiorem ictum, cùm ma­
                <lb/>
              iorem
                <expan abbr="arcũ">arcum</expan>
              deſcribit ſuo motu; </s>
              <s id="N1128D">quia, ſcilicet, mouetur motu natu­
                <lb/>
              raliter accelerato: </s>
              <s id="N11293">hinc auerſa manu validior impingitur colaphus,
                <lb/>
              quàm aduerſa; </s>
              <s id="N11299">quia illa maiorem arcum deſcribit: </s>
              <s id="N1129D">hinc longius bra­
                <lb/>
              chium cæteris paribus grauiùs ferit: hinc diu quaſi rotatur bra­
                <lb/>
              chium, vt longiùs mittatur lapis. </s>
            </p>
            <p id="N112A5" type="main">
              <s id="N112A7">8. Maiore fuſte maior ictus infligitur; </s>
              <s id="N112AB">quia potentia toto niſu
                <lb/>
              agens, diutiùs manet applicata maiori, quàm minori; </s>
              <s id="N112B1">ſuntque ictus
                <lb/>
              in ratione ſubduplicata vtriuſque fuſtis; </s>
              <s id="N112B7">v. g. fuſtis pendens vnam
                <lb/>
              libram per maximum arcum impactus, infligit ſubduplum ictum
                <lb/>
              alterius, quem infligit fuſtis quatuor pendens libras per eundem
                <lb/>
              arcum impactus: </s>
              <s id="N112C5">idem dicatur de miſſo lapide: principium huius
                <lb/>
              veritatis pendet ex iis, quæ diximus lib. 2. de motu naturali­
                <lb/>
              ter accelerate, iuxta progreſſionem numerorum imparium,
                <lb/>
              1. 3. 5. &c. </s>
            </p>
            <p id="N112CF" type="main">
              <s id="N112D1">9. Fuſtis circa centrum immobile vibratus, maximum ictum in-</s>
            </p>
          </section>
        </front>
      </text>
    </archimedes>