Fabri, Honoré
,
Tractatus physicus de motu locali
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 42
>
[Figure 31]
Page: 410
[Figure 32]
Page: 453
[Figure 33]
Page: 454
[Figure 34]
Page: 473
[Figure 35]
Page: 474
[Figure 36]
Page: 478
[Figure 37]
Page: 479
[Figure 38]
Page: 487
[Figure 39]
Page: 488
[Figure 40]
Page: 489
[Figure 41]
Page: 490
[Figure 42]
Page: 491
<
1 - 30
31 - 42
>
page
|<
<
of 491
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N1137F
">
<
p
id
="
N1177A
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N1179D
">
<
pb
pagenum
="
6
"
xlink:href
="
026/01/038.jpg
"/>
do, vel grauiſſimo incommodo carere non poteſt, probo illud ipſum
<
lb
/>
eſſe; </
s
>
<
s
id
="
N117AC
">vel demùm ex aliqua reuelatione certa in rebus fidei; </
s
>
<
s
id
="
N117B0
">igitur hoc
<
lb
/>
Axioma certum eſt phyſicè; </
s
>
<
s
id
="
N117B6
">quod niſi recipiatur à Philoſophis; </
s
>
<
s
id
="
N117BA
">cuique
<
lb
/>
licebit impunè mentiri; ſi enim dicam extra mundi huius fines eſſe
<
lb
/>
alios orbes, intra tuum muſæum, in quo ſolus fortè degis, eſſe quin
<
lb
/>
quaginta homines, eſſe mille Soles, & totidem Lunas in cœlo, &c. </
s
>
<
s
id
="
N117C4
">
<
lb
/>
numquid ſtatim oppones Axioma iſtud,
<
emph
type
="
italics
"/>
qua ratio, qua experientia, qua
<
lb
/>
neceſſitas, qua reuelatio?
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Quæſtio facti eſt, producendi ſunt teſtes: huc
<
lb
/>
reuoca principium illud commune. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N117D3
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N117D5
">1.
<
emph
type
="
italics
"/>
Non ſunt multiplicanda entia ſine neceſſitate, quod certè non valet niſi
<
lb
/>
addas, vel ſine ratione, vel ſine experientia.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N117DF
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N117E1
">2.
<
emph
type
="
italics
"/>
Qui aſſerit aliquid poſitiuè, debet argumento poſitiuo probare.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N117E9
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N117EB
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Axioma IV.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N117F7
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N117F9
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quidquid exiſtit phyſicè extra ſuas cauſas ab omni alio ſeparatum, de
<
lb
/>
terminatum eſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N11802
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N11804
">Hoc Axioma explicatione modicâ indiget: </
s
>
<
s
id
="
N11808
">Determinatum illud
<
lb
/>
apello, quod illud ipſum eſt, quod eſt, & nihil aliud; </
s
>
<
s
id
="
N1180E
">quod eſt hoc, id
<
lb
/>
eſt ab omni alio diſtinctum; </
s
>
<
s
id
="
N11814
">atqui quidquid productum eſt, ſingulare
<
lb
/>
eſt, id eſt, eſt hoc; </
s
>
<
s
id
="
N1181A
">ſi enim producitur, alicubi producitur, & ali
<
lb
/>
quando, ergo dici poteſt, eſt hîc, eſt nunc; igitur determinatum eſt. </
s
>
<
s
id
="
N11820
">
<
lb
/>
Aliquis fortè ſtatim opponet mihi partes indeterminatas quantitatis: </
s
>
<
s
id
="
N11825
">ſed
<
lb
/>
proſectò nulla pars actu eſt quæ non ſit hæc, & non alia; </
s
>
<
s
id
="
N1182B
">igitur quæ
<
lb
/>
non ſit determinata, de quo aliàs; quidquid ſit, ſaltem partes illæ fa
<
lb
/>
ciunt aliquod totum quod eſt determinatum, quod mihi ſatis eſt modò
<
lb
/>
ad veritatem huius Axiomatis. </
s
>
<
s
id
="
N11836
">Dices aliquid poſſe eſſe nullibi; </
s
>
<
s
id
="
N1183A
">has
<
lb
/>
nugas refutabimus in Metaphyſica, quæ in mentem ſapientis viri ca
<
lb
/>
dere non poſſunt; nunc ſaltem conſtat id naturali modo fieri non
<
lb
/>
poſſe. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N11844
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N11846
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Axioma V.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N11852
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N11854
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quod vnum eſt, determinatum eſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
N1185B
"> Quia quod vnum eſt, eſt hoc, &
<
lb
/>
nihil aliud; </
s
>
<
s
id
="
N11861
">nihil enim aliud eſt vnum, niſi indiuiſum in ſe, & diui
<
lb
/>
ſum à quolibet alio: </
s
>
<
s
id
="
N11867
">quippè indifferentia, vel indeterminatio ibi tan
<
lb
/>
tum eſt, vbi ſunt plura; ſi enim tantum vnum eſt, certè non datur op
<
lb
/>
tio, ſi aliqua cauſa eſt indifferens ad effectum A & B, id eſt ſi non eſt,
<
lb
/>
cur vnum potius quàm alium producat? </
s
>
<
s
id
="
N11871
">plures eſſe neceſſe eſt; ſi enim
<
lb
/>
tantùm vnus eſt, certè indifferens non eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N11877
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N11879
">
<
emph
type
="
center
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Axioma VI.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N11885
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N11887
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quidquid eſt, fruſtrà non eſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
N1188E
"> Quidquid eſt, id eſt exiſtit naturaliter
<
lb
/>
ſcilicet, & citra miraculum, fruſtrà non eſt, id eſt propter aliquem fi
<
lb
/>
nem eſt ab ipſa natura inſtitutum; </
s
>
<
s
id
="
N11896
">finem autem rei ex ipſo vſu cogno
<
lb
/>
ſcimus; </
s
>
<
s
id
="
N1189C
">vſum verò ipſo ferè ſenſu: </
s
>
<
s
id
="
N118A0
">quod vt breui inductione confirme
<
lb
/>
mus, quidquid exiſtit vel eſt ſubſtantia, vel accidens; </
s
>
<
s
id
="
N118A6
">ſi ſubſtantia, vel
<
lb
/>
incorporea, vel corporea; </
s
>
<
s
id
="
N118AC
">ſi incorporea, vel eſt Deus, vel Angelus, vel </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>