1trogradatione, & directione Planetarum, quidpiam
colligatur ad ſtabiliendum Terræ quietem, vt po
tiùs non ſit argumentum magis conſentaneum, quo
motus illi aſſeratur. Quæſo te enim quidnam poſſit
eſſe probabilius, quàm magna iſta corpora, globos, in
quam, Planetarum, vno tenore incedere, & ſuam ſem
per viam, ſeu prorſùm, antrorſumve ire? Ibunt porrô,
ſi Terra quidem inter ipſos media incedat, ac di
recta eſſe nunquam deſinat: & quòd interdum ſta
tionarij, retrogradique appareant, continget appa
ritio ex commiſtione motus ipſius. Explicant hæc vul
gò per Epicyclos, quorum centra circa Terram vno
tenore ſic ferantur; vt Planetæ interìm in ſuperfi
ciebus Epicyclorum moti, ad ſuperiores quidem
parteis directi ſint, ad inferiores retrogradi, & in
medio deſcenſu, aſcenſuque, ſtationarij. At quan
tum quæſo compendium, vt vnica Terra vnico inceſ
ſu Epicyclos omneis faciat ſuperuacaneos, Planetas
illis eximat, alteróque motu abſoluat? Et de duobus
quidem Soli proximis, Mercurio, nempe, ac Venere,
vt primùm dicam; Quid eſt, cur Epicyclos fingant,
quorum centra contineantur inuariabiliter in linea à
Terra in Solem directa? Cur Planetarum remotio
rum epicycli liberi ſunt; epicycli iſtorum duorum ad
Solem ita illigati? Cur ſaltem non eſt alter duorum
liber? Cur neuter horum Planetarum ad ſextilem
vſque aſpectum heinc inde à Sole diſcedit, ſed cùm
vix ſigno, aut ſeſqui-ſigno ſepoſitus eſt, ipſum repetit,
ſeu retrogradus ab ortu, ſeu directus ab occaſu? Cur
non proinde inſtar aliorum motibus ſuis nos circum-
colligatur ad ſtabiliendum Terræ quietem, vt po
tiùs non ſit argumentum magis conſentaneum, quo
motus illi aſſeratur. Quæſo te enim quidnam poſſit
eſſe probabilius, quàm magna iſta corpora, globos, in
quam, Planetarum, vno tenore incedere, & ſuam ſem
per viam, ſeu prorſùm, antrorſumve ire? Ibunt porrô,
ſi Terra quidem inter ipſos media incedat, ac di
recta eſſe nunquam deſinat: & quòd interdum ſta
tionarij, retrogradique appareant, continget appa
ritio ex commiſtione motus ipſius. Explicant hæc vul
gò per Epicyclos, quorum centra circa Terram vno
tenore ſic ferantur; vt Planetæ interìm in ſuperfi
ciebus Epicyclorum moti, ad ſuperiores quidem
parteis directi ſint, ad inferiores retrogradi, & in
medio deſcenſu, aſcenſuque, ſtationarij. At quan
tum quæſo compendium, vt vnica Terra vnico inceſ
ſu Epicyclos omneis faciat ſuperuacaneos, Planetas
illis eximat, alteróque motu abſoluat? Et de duobus
quidem Soli proximis, Mercurio, nempe, ac Venere,
vt primùm dicam; Quid eſt, cur Epicyclos fingant,
quorum centra contineantur inuariabiliter in linea à
Terra in Solem directa? Cur Planetarum remotio
rum epicycli liberi ſunt; epicycli iſtorum duorum ad
Solem ita illigati? Cur ſaltem non eſt alter duorum
liber? Cur neuter horum Planetarum ad ſextilem
vſque aſpectum heinc inde à Sole diſcedit, ſed cùm
vix ſigno, aut ſeſqui-ſigno ſepoſitus eſt, ipſum repetit,
ſeu retrogradus ab ortu, ſeu directus ab occaſu? Cur
non proinde inſtar aliorum motibus ſuis nos circum-