1tium, ſiue perpendicularis, aliqua eſſe poſſit
cauſa ſeu impellens, ſeu attrahens, ſeu po
tiùs impellens, & attrahens ſimùl. Ac impel
lens quidem; ſi aliqua ſit, ea non videtur eſſe poſſe
alia, quàm aer ſupernè incumbens, & à tergo in
ſtans. Nullum certè eſſe videtur argumentum alte
rius: nam & quamuis ſupremæ aeris regioni ſaper
exſtruas, vel ſphæram igneam, vel auram ætheream,
quæ à cælorum regionibus, motibuſve cohibita aërem
ipſum circumquáque inter ſe, & terram cohibeat; id
tamen nihil aliud efficiet, quàm vt aer ſuperne preſſus
premat ſupernè lapidem; ſicque aer erit ſemper cauſa,
ſaltem proxima lapidem impellens. Aerem porrô eſſe
poſſe impellentem lapidis cauſam, non diffitebitur ſal
tem Ariſtoteles, qui dum res proiectæ à motore ſejun
ctæ ſunt, moueri eas vult ab aere ſolo, qui motus à
proijciente, alium porrô moueat, à quo alius rursùm
moueatur, quovſque impetu ſenſim debilitato, mo
tus tandem ceſſet, & quies ſequatur. Quoniam verò
dicere Ariſtoteles non poteſt; ecquidnam ipſum im
petum frangat, præter aerem occurrentem, qui aeri
procedenti, proiectûmque pellenti continuò reſiſtat;
an non proinde fatebitur aerem ſupernè incumben
tem, qua vi poteſt reſiſtere projecto ſurſùm lapidi,
poſſe cum deinceps trudere deorſùm? Quamcumque
vim ſanè manus lapidi, aerive imprimat, ſuperior
eſſe aer videtur, qui & tendenti ſurſùm lapidi con
tinenter reſiſtat, & vim continenter in ipſum faciens,
impetum a manu impreſſum continuò refringat; do
nec ſuperato toto impetu, ipſe ſemper incumbens,
cauſa ſeu impellens, ſeu attrahens, ſeu po
tiùs impellens, & attrahens ſimùl. Ac impel
lens quidem; ſi aliqua ſit, ea non videtur eſſe poſſe
alia, quàm aer ſupernè incumbens, & à tergo in
ſtans. Nullum certè eſſe videtur argumentum alte
rius: nam & quamuis ſupremæ aeris regioni ſaper
exſtruas, vel ſphæram igneam, vel auram ætheream,
quæ à cælorum regionibus, motibuſve cohibita aërem
ipſum circumquáque inter ſe, & terram cohibeat; id
tamen nihil aliud efficiet, quàm vt aer ſuperne preſſus
premat ſupernè lapidem; ſicque aer erit ſemper cauſa,
ſaltem proxima lapidem impellens. Aerem porrô eſſe
poſſe impellentem lapidis cauſam, non diffitebitur ſal
tem Ariſtoteles, qui dum res proiectæ à motore ſejun
ctæ ſunt, moueri eas vult ab aere ſolo, qui motus à
proijciente, alium porrô moueat, à quo alius rursùm
moueatur, quovſque impetu ſenſim debilitato, mo
tus tandem ceſſet, & quies ſequatur. Quoniam verò
dicere Ariſtoteles non poteſt; ecquidnam ipſum im
petum frangat, præter aerem occurrentem, qui aeri
procedenti, proiectûmque pellenti continuò reſiſtat;
an non proinde fatebitur aerem ſupernè incumben
tem, qua vi poteſt reſiſtere projecto ſurſùm lapidi,
poſſe cum deinceps trudere deorſùm? Quamcumque
vim ſanè manus lapidi, aerive imprimat, ſuperior
eſſe aer videtur, qui & tendenti ſurſùm lapidi con
tinenter reſiſtat, & vim continenter in ipſum faciens,
impetum a manu impreſſum continuò refringat; do
nec ſuperato toto impetu, ipſe ſemper incumbens,