1in pauimentum impacta ex illo reſiliat. Sin demùm
talia corpora ſint, cuiuſmodi ventus, ignea trajectio,
&c. tum quoque & motus ille generalis imprimitur
ipſis in ea Terræ parte, è qua prodeunt; & qui pro
prius prætereà motus ipſis competit, perinde cum
illo cohæret, ac cohærent motus projectorum, vo
lucrum, aliorum; cùm & ventus antecedens à ſuc
cedente propellatur, & ignis in pabulum agens illum
ſua vi pellat, & ob cohæſionem ſequatur; & vtrique
aër partìm ſuſtentaculo, partim obſtaculo eſſe poſſit;
atque adeò cauſa deflexionis, reſilitionis, & ſimi
lium.
talia corpora ſint, cuiuſmodi ventus, ignea trajectio,
&c. tum quoque & motus ille generalis imprimitur
ipſis in ea Terræ parte, è qua prodeunt; & qui pro
prius prætereà motus ipſis competit, perinde cum
illo cohæret, ac cohærent motus projectorum, vo
lucrum, aliorum; cùm & ventus antecedens à ſuc
cedente propellatur, & ignis in pabulum agens illum
ſua vi pellat, & ob cohæſionem ſequatur; & vtrique
aër partìm ſuſtentaculo, partim obſtaculo eſſe poſſit;
atque adeò cauſa deflexionis, reſilitionis, & ſimi
lium.
IV.
Scrupulus fortè ſupererit ex eo, quod dixi pa
rabolicam lineam à corporibus projectis deſcriptam
accipiendam eſſe in ſpatio mundano, non in aere: &
cùm vnum eius extremum ſupponatur ad pedem tur
ris, vnde lapis proijcitur, aliud eſſe accipiendum in
alio puncto horizontalis lineæ, in quod lapis decidit:
quaſi aut horizon non ſit deſcribendus in ipſa Terræ
ſuperficie; aut punctum, in quod lapis recidit, non
ſit illud idem id hac ſuperficie, è quo lapis fuit pro
jectus. Verùm non erit tibi imprimis difficile ima
ginari aliud eſſe aërem, aliud ſpatium in quo eſt
aër. Nam aër corpus mobile eſt: ſpatium incor
poreus, & immobilis locus. Tu, verbi cauſâ, intra
muſæum, ſpatium quoddam occupas, & tantùm qui
dem, quantus es ipſe, etiam cum tuis veſtibus. Cùm
autem vno, aut altero paſſu ab illo recedis; non
illud te ſequitur, ſed ab aëre confluente occupatur.
Reponatur in eo trabs; pelletur aer, ſed non pelletur
rabolicam lineam à corporibus projectis deſcriptam
accipiendam eſſe in ſpatio mundano, non in aere: &
cùm vnum eius extremum ſupponatur ad pedem tur
ris, vnde lapis proijcitur, aliud eſſe accipiendum in
alio puncto horizontalis lineæ, in quod lapis decidit:
quaſi aut horizon non ſit deſcribendus in ipſa Terræ
ſuperficie; aut punctum, in quod lapis recidit, non
ſit illud idem id hac ſuperficie, è quo lapis fuit pro
jectus. Verùm non erit tibi imprimis difficile ima
ginari aliud eſſe aërem, aliud ſpatium in quo eſt
aër. Nam aër corpus mobile eſt: ſpatium incor
poreus, & immobilis locus. Tu, verbi cauſâ, intra
muſæum, ſpatium quoddam occupas, & tantùm qui
dem, quantus es ipſe, etiam cum tuis veſtibus. Cùm
autem vno, aut altero paſſu ab illo recedis; non
illud te ſequitur, ſed ab aëre confluente occupatur.
Reponatur in eo trabs; pelletur aer, ſed non pelletur