Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
111
111
112
112
113
113
114
114
115
115
116
116
117
117
118
118
119
119
120
120
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000769">
                <pb pagenum="113" xlink:href="027/01/112.jpg"/>
              motui obſtare videatur Terræ grauitas, cuius propri­
                <lb/>
              um ſit id corpus, cui ineſt, deorſùm rectà pellere;
                <lb/>
              ideò ſciendum eſt grauitatem affectionem eſſe non
                <lb/>
              totius Terræ, ſed partium ipſius, donec ab ipſa auel­
                <lb/>
              luntur. </s>
              <s id="id.000770">Declarata penè res manet ex iis, quæ dixi
                <lb/>
              ſuperiore Epiſtola, cùm de corporum terrenorum
                <lb/>
              attractione ab ipſa Terra. </s>
              <s id="id.000771">Nam globus quidem ipſe
                <lb/>
              Terræ ſecundum ſe totum ſpectatùs nullo indiget
                <lb/>
              motu recto, quo ſe in locum ſuum recipiat, è quo
                <lb/>
              nunquàm egreditur; indigent verò eius partes, vt
                <lb/>
              ſe in ipſum globum recipiant, à quo contingit illas
                <lb/>
              inter dum emoüeri, ac ſeparari. </s>
              <s id="id.000772">Quamobrem nihil
                <lb/>
              fuit neceſſe indere toti ipſi globo grauitatem, ſeu
                <lb/>
              vìm, impetumque, quo rectà ferretur in locum, ex­
                <lb/>
              tra quem conſtitutus foret; ſed ſatis fuit inderevim,
                <lb/>
              qua contineret ſuas parteis, eaſdemque retraheret,
                <lb/>
              ſi contingeret eas diuelli. </s>
              <s id="id.000773">Scilicet motus iſte rectus,
                <lb/>
              quem grauitatis dicimus, vnitiuus eſt, vt ſic dicam,
                <lb/>
              & congregatiuus omnium Terræ partium; indició­
                <lb/>
              que eſt, quòd tam ex parte noſtri, quàm ex parte
                <lb/>
              antipodum, & vndequáque in idem conſpiret; ſed
                <lb/>
              cùm ſit congregatiuus partium relatarum in ipſum
                <lb/>
              globum, non eſt tamen congregatiuus ipſius globi
                <lb/>
              cum re alia, vt ſi Terra eſſet cum Luna, orbibuſve
                <lb/>
              aliis mundi congreganda. </s>
              <s id="id.000774">Neque dici poteſt gra­
                <lb/>
              uitatem, ſeu vim ad hunc motum, conceſſam eſſe
                <lb/>
              toti Terræ, vt vel ſe recipiat in locum mundi infimum,
                <lb/>
              vel recepta, ſe in illo
                <expan abbr="cõtineat">contineat</expan>
              . </s>
              <s id="id.000775">Siquidem in mundo ni­
                <lb/>
              hil
                <expan abbr="infimũ">infimum</expan>
              , aut ſupremum eſt, niſi comparatè ad ſitum
                <lb/>
              animalis, ac potiſſimùm hominis, cuius vna eſt pars </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>