Gassendi, Pierre, De motu impresso a motore translato epistulae duae, 1642

List of thumbnails

< >
61
61
62
62
63
63
64
64
65
65
66
66
67
67
68
68
69
69
70
70
< >
page |< < of 158 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="id.000521">
                <pb pagenum="61" xlink:href="027/01/068.jpg"/>
              tur. </s>
              <s id="id.000522">Adnoto intereà vim illam quæ ex chordularum
                <lb/>
              inſenſilium ſingularibus viribus conflatur, & conſtat,
                <lb/>
              comptobari tantam, quantam ſuperari oportet, vt
                <lb/>
              manus, aut res alia grauitantem rem, velut lapidem,
                <lb/>
              abducat à Terra. </s>
              <s id="id.000523">Et vides profectò quid fieri videa­
                <lb/>
              tur, dum lapis tibi ipſum è Terra attollere conanti
                <lb/>
              reſiſtit. </s>
              <s id="id.000524">Nempe tot illæ chordulæ ſuis deflexioni­
                <lb/>
              bus, & quaſi decuſſationibus illum implexum de­
                <lb/>
              tinent; & niſi vis maior interueniat, quæ eas defle­
                <lb/>
              xiones, decuſſationeſque promoueat, ſtrictioneſque
                <lb/>
              fieri vlteriùs cogat, nunquam à Terra lapis tolletur.
                <lb/>
              </s>
              <s id="id.000525">Heinc fit, vt quantò vis externa, ſeu quæ a manu,
                <lb/>
              aliave re extrinſecùs imprimitur, pluribus gradibus
                <lb/>
              vim illam chordularum ſuperauerit, tantò lapis ef­
                <lb/>
              feratur ſublimiùs; quantò paucioribus, tantò humi­
                <lb/>
              liùs. </s>
              <s id="id.000526">Fit etiam, vt impreſſa vis initio pollens vehe­
                <lb/>
              menter pellat, quia nondum refracta eſt; deinceps
                <lb/>
              verò ſegniùs, ſegniuſque, quoniam ipſi ſemper aliqui
                <lb/>
              gradus adimuntur: donec ille ſolus ſuperſit, quo
                <lb/>
              exæquetur vi chordularum. </s>
              <s id="id.000527">Idque ad eum penè mo­
                <lb/>
              dum, quo, ſi aduerſus torrentem nitaris, poteris
                <lb/>
              quidem aliquo vſque, vigente conatu, occurrenteis
                <lb/>
              vndas proſcindere; ſed quòd interim tamen vnda
                <lb/>
              impellente vndam conatus ſenſim refingatur (quia
                <lb/>
              quod ab vna ſupereſt, à ſuccedente detrahitur) co­
                <lb/>
              gêis tandem deſiſtere, abripieriſque ſecundum tor­
                <lb/>
              rentem. </s>
              <s id="id.000528">Fit denique, vt ſi duo lapides, duove
                <lb/>
              globi ex eadem materia veluti ex plumbo, vnus pu­
                <lb/>
              ſillus alius ingens, ſimùl dimittantur ex eadem altitu­
                <lb/>
              dine, codem momento ad Terram perueniant, ac </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>