1temporis vnum, in fine duorum quatuor; in fine trium nouem;
in fine quatuor ſexdecim, &c. Quæ omnia liceat repræſentare
in maiuſculo quodam Triangulo, cuius lateribus, ac baſi in par
teis æqualeis diuiſis, interductiſque lineis aream diſpeſcentibus
in minores, mutuò æqualeis, ſimileiſque triangulos, partes
vtriuſvis lateris (incipiendo ab apice) habeantur pro tempori
bus; baſes triangulorum ipſis respondentium pro gradibus ce
leritatis; & intercepta triangula, ipſorumve areæ pro spatiis.
Vide & totius Epiſtolæ ſiue Diſſertationis ſeriem. A p. 3. in 9.
in fine quatuor ſexdecim, &c. Quæ omnia liceat repræſentare
in maiuſculo quodam Triangulo, cuius lateribus, ac baſi in par
teis æqualeis diuiſis, interductiſque lineis aream diſpeſcentibus
in minores, mutuò æqualeis, ſimileiſque triangulos, partes
vtriuſvis lateris (incipiendo ab apice) habeantur pro tempori
bus; baſes triangulorum ipſis respondentium pro gradibus ce
leritatis; & intercepta triangula, ipſorumve areæ pro spatiis.
Vide & totius Epiſtolæ ſiue Diſſertationis ſeriem. A p. 3. in 9.
ART. VI. VII. VIII.
De Motus æquabiliter
accelerati definitione.
accelerati definitione.
Definit Galileus Motum æquabiliter acceleratum (qua
lis grauibus decidentibus competit) illum, qui à quiete rece
dens, temporibus æqualibus æqualia celeritatis mo
menta acquirit. Jd autem improbans R. P. contendit po
tiùs definiendum cum vulgari ſententia illum, qui æquali
bus ſpatiis æqualia celeritatis augmenta acquirit. Quan
quam ex Galilei definitione præclarè intelligitur accelerationis
æquabilitas: prout increſcens celeritas ſe habet vt linea inter
latera memorati Trianguli ab apice vſque in baſim increſcens
& hæc linea ideò increſcit æquabiliter, quòd ſecundum parteis
laterum æqualeis (per quas dictum eſt repræſentari tempora)
additamenta continuò æqualia acquirat. Ex definitione au
tem R. Patri probata, nihil tale potest intelligi: cùm nulla
facta temporis mentione, & ſumptis partibus lateris trianguli
pro spatiis, & interceptis triangulis pro celeritatis gradibus,
conſtet, ſi totidem ſemper addantur triangula, quot lateris par
tes, creatum iri triangulum totalem, cuius area inæquabiliſ
ſimè ab apice in baſim increſcat. A p. 9. in 14.
lis grauibus decidentibus competit) illum, qui à quiete rece
dens, temporibus æqualibus æqualia celeritatis mo
menta acquirit. Jd autem improbans R. P. contendit po
tiùs definiendum cum vulgari ſententia illum, qui æquali
bus ſpatiis æqualia celeritatis augmenta acquirit. Quan
quam ex Galilei definitione præclarè intelligitur accelerationis
æquabilitas: prout increſcens celeritas ſe habet vt linea inter
latera memorati Trianguli ab apice vſque in baſim increſcens
& hæc linea ideò increſcit æquabiliter, quòd ſecundum parteis
laterum æqualeis (per quas dictum eſt repræſentari tempora)
additamenta continuò æqualia acquirat. Ex definitione au
tem R. Patri probata, nihil tale potest intelligi: cùm nulla
facta temporis mentione, & ſumptis partibus lateris trianguli
pro spatiis, & interceptis triangulis pro celeritatis gradibus,
conſtet, ſi totidem ſemper addantur triangula, quot lateris par
tes, creatum iri triangulum totalem, cuius area inæquabiliſ
ſimè ab apice in baſim increſcat. A p. 9. in 14.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib