Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
1
1
2
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000059">
                <pb xlink:href="028/01/010.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              temporéque eodem peruenire in terram: vtcúmque aliunde
                <lb/>
              Ariſtoteles cenſeat cadere maiorem velociùs, & peruenire
                <lb/>
              citiùs.
                <emph.end type="italics"/>
              A p 41. in 53. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000060">ART. XXIX. XXX. XXXI XXXII. XXXIII.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000061">De Tempore, quo R. P. colligit parteis ſpatij
                <lb/>
              ſingulas decurſum non iri. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000062">
                <emph type="italics"/>
              Origo fuit mali, quòd R. P. & Experimentum falſum
                <lb/>
              (ſeu quod nul um eſſet) pro vero habuerit. </s>
              <s id="s.000063">& illam Motus
                <lb/>
              æquabiliter accelerati definitionem aſſumpſerit, quæ traditur
                <lb/>
              nulla temporis mentione:
                <expan abbr="">cum</expan>
              impoßibile tamen ſit ſeu celerita­
                <lb/>
              tem, ſeu accelerationem, maximéque æquabilem, intelligi, ſine
                <lb/>
              comparatione ad tempus. </s>
              <s id="s.000064">Et quia ſupponendo velocitates
                <lb/>
              acquiri, vt spatiæ, manifeſtè ſequitur, vt ſecundum æquale
                <lb/>
              spatium decurratur dimidio temporis, quo primum; tertium
                <lb/>
              triente, quartum quadrante, &c. (quippe tempore ſemper
                <lb/>
              exſiſtente ad velocitatem increſcentem ſubmultiplo) cum heic
                <lb/>
              tamen conſequantur incommoda varia, ac illud speciatim,
                <lb/>
              quod acceleratio fieret, vt difformiter. </s>
              <s id="s.000065">ſic in ratione pluſquam
                <lb/>
              tripla: ideò oſtendit quidem R.
                <emph.end type="italics"/>
              P.
                <emph type="italics"/>
              ex quibuſdam incommodis
                <lb/>
              fieri non poſſe vt decurrantur ſpatia temporibus huiuſmodi;
                <lb/>
              ſed
                <expan abbr="oſtẽdit">oſtendit</expan>
              tamen aduerſus ſeipſum, quatenus decurri neceſſariò
                <lb/>
              ſequitur ex ea poſitione, quod velocitates ſe habeant vt ſpatia.
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              A p. </s>
              <s id="s.000066">13. in 63. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000067">ART. XXXIV. XXXV. XXXVI. XXXVII.
                <lb/>
              XXXVIII. </s>
              <s id="s.000068">De Tempore, quo R. P. colligit
                <lb/>
              ſingulas parteis decurſum iri. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000069">
                <emph type="italics"/>
              Diuiſo caſus spatio in parteis æqualeis quotcumque,
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>