Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

List of thumbnails

< >
121
121 		122
122
123
123 		124
124
125
125 		126
126
127
127 		128
128
129
129 		130
130
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="6">
            <p type="main">
              <s id="s.001817">
                <pb xlink:href="079/01/265.jpg" pagenum="216"/>
              Extruditque simul mirando pondere saxa;
                <lb/>
              Ne dubites, quin haec animai turbida sit vis.</s>
              <s id="s.001818">
                <lb/>
              Praeterea magni ex parti mare montis ad eius
                <lb/>
              Radices frangit fluctus, aestumque resorbet.</s>
              <s id="s.001819">
                <lb/>
              Ex hoc usque mari speluncae montis ad altas
                <lb/>
              Perveniunt subter fauces.</s>
              <s id="s.001820"> hac ire fatendum est,
                <lb/>
              Et penetrare mari penitus res cogit aperto
                <lb/>
              Atque efflare foras; ideoque extollere flammas;
                <lb/>
              Saxaque subiectare, & arenae tollere nimbos.</s>
              <s id="s.001821">
                <lb/>
              In summo sunt vertice enim crateres, ut ipsi
                <lb/>
              Nominitant, nos quod fauces perhibemus, & ora.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001822">Sunt aliquot quoque res, quarum unam dicere causam
                <lb/>
              Non satis est, verum pluris, unde una tamen sit.</s>
              <s id="s.001823">
                <lb/>
              Corpus ut exanimum, siquod procul ipse iacere
                <lb/>
              Conspicias hominis; fit ut omnis dicere causas
                <lb/>
              Conveniat leti, dicatur ut illius una.</s>
              <s id="s.001824">
                <lb/>
              Nam neque eum ferro, nec frigore vincere possis
                <lb/>
              Interijsse; neque a morbo, neque forte veneno:
                <lb/>
              Verum aliquid genere esse ex hoc, quod contio dicat;
                <lb/>
              Scimus: item in multis hoc rebus dicere habemus.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001825">Nilus in aestatem crescit; campisque redundat
                <lb/>
              Unicus in terris Aegypti totius amnis:
                <lb/>
              Is rigat Aegyptum medium per saepe calorem:
                <lb/>
              Aut quia sunt aestate aquilones ostia contra,
                <lb/>
              Anni tempore eo, quo etesia flabra feruntur
                <lb/>
              Et contra fluvium flantes remorantur, & undas
                <lb/>
              Cogentes sursus replent, coguntque manere.</s>
              <s id="s.001826">
                <lb/>
              Nam dubio procul haec adverso flabra feruntur
                <lb/>
              Flumine, quae gelidis a stellis axis aguntur.</s>
              <s id="s.001827">
                <lb/>
              Ille ex aestifera parti venit amnis ab austro
                <lb/>
              Inter nigra virum, percoctaque saecla colore,
                <lb/>
              Exoriens penitus media ab regione diei.</s>
              <lb/>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum