Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
< >
page |< < of 241 > >|
1 Saepe tamen nobis in membris vita moretur:
Atque eadem rursum, cum corpora pauca caloris
Diffugere, forasque per os est editus aer;
Deserit extemplo venas, atque ossa relinquit.

Noscere ut hinc possis, non aequas omnia partis
Corpora habere; neque ex aequo fulcire salutem;
Sed magis haec, venti quae sunt, calidique vaporis
Semina, curare, in membris ut vita moretur.

Est igitur calor, ac ventus vitalis in ipso
Corpore; qui nobis moribundos deserit artus.

Quapropter, quoniam est animi natura reperta,
Atque animae, quasi pars hominis: redde harmoniai
Nomen, ad organicos alto delatum Heliconi,
Sive aliunde ipsi porro traxere; & in illam
Transtulerunt, proprio quae tum res nomine egebat.

Quidquid id est, habeant: tu Cetera percipe dicta.

Nunc animum, atque animam dico coniuncta teneri
Inter se; atque unam naturam conficere ex se:
Sed caput esse quasi, & dominari in corpore toto
Consilium, quod nos animum mentemque vocamus:
Idque situm media regione in pectoris heret.

Hic exultat enim pavor, ac metus: haec loca circum
Laetitiae mulcent: hic ergo mens, animusque est.

Cetera pars animae per totum dissita corpus
Paret, & ad numen mentis, momenque movetur.

Idque sibi solum per se sapit, & sibi gaudet;
Cum neque res animam, neque corpus commovet ulla.

Et quasi, cum caput, aut oculus tentante dolore
Laeditur in nobis, non omni concruciamur
Corpore: sic animus nonnumquam laeditur ipse;
Laetitiaque viget; cum cetera pars animai
Per membra, atque artus nulla novitate cietur.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index