Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

List of thumbnails

< >
11
11 		12
12
13
13 		14
14
15
15 		16
16
17
17 		18
18
19
19 		20
20
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000070">
                <pb xlink:href="079/01/059.jpg" pagenum="10"/>
              Et cum mollis aquae fertur natura repente
                <lb/>
              Flumine abundanti, quod largis imbribus auget
                <lb/>
              Montibus ex altis magnus decursus aquai
                <lb/>
              Fragmina coniciens silvarum, arbustaque tota:
                <lb/>
              Nec validi possunt pontes venientis aquai
                <lb/>
              Vim subitam tolerare.</s>
              <s id="s.000071"> ita magno turbidus imbri
                <lb/>
              Molibus incurrit validis cum viribus amnis:
                <lb/>
              Dat sonitu magno stragem, volvitque sub undis
                <lb/>
              Grandia saxa, ruit qua quidquid fluctibus obstat.</s>
              <s id="s.000072">
                <lb/>
              Sic igitur debent venti quoque flamina ferri;
                <lb/>
              Quae, veluti validum flumen, cum procubuere;
                <lb/>
              Quamlibet in partem trudunt res ante, ruuntque
                <lb/>
              Impetibus crebris: interdum vertice torto
                <lb/>
              Corripiunt, rapidique rotanti turbine portant.</s>
              <s id="s.000073">
                <lb/>
              Quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca:
                <lb/>
              Quandoquidem factis, ac moribus, aemula magnis
                <lb/>
              Amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt.</s>
              <s id="s.000074">
                <lb/>
              Tum porro varios rerum sentimus odores;
                <lb/>
              Nec tamen ad nares, venientis cernimus umquam:
                <lb/>
              Nec calidos aestus tuimur; nec frigora quimus
                <lb/>
              Usurpare oculis; nec voces cernere suemus;
                <lb/>
              Quae tamen omnia corporea constare necesse est
                <lb/>
              Natura; quoniam sesus impellere possunt.</s>
              <s id="s.000075">
                <lb/>
              Tangere enim & tangi, nisi corpus, nulla potest res.</s>
              <s id="s.000076">
                <lb/>
              Denique fluctifrago suspensae in litore vestes
                <lb/>
              Uvescunt: eaedem dispansae in sole serescunt.</s>
              <s id="s.000077">
                <lb/>
              At neque quo pacto persederit humor aquai,
                <lb/>
              Visum est; nec rursum quo pacto fugerit aestu.</s>
              <s id="s.000078">
                <lb/>
              in parvas igitur partis dispergitur humor;
                <lb/>
              Quas oculi nulla possunt ratione videre.</s>
              <s id="s.000079">
                <lb/>
              Quin etiam multis solis redeuntibus annis
                <lb/>
              Anulus in digito subtertenuatur habendo;
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum